semaver
New member
Henüz 27 yaşında olan Jac Collinsworth, Eylül 2022'de NBC'nin Notre Dame futbolunda her maçta seslendirmesiyle prestijli rolüyle ilk kez sahneye çıktığında, spor dünyasının en ödüllü spikerlerinden biri olan Mike Tirico'nun yerini aldı.
Kendisine böyle bir pozisyon verilmiş olması onun bir spor dehası olduğunu gösteriyordu, ancak Marshall Notre Dame'ı alt ettiği ilk maçtan itibaren Collinsworth bu rolde ulusal sahneyi hak etmiş gibi görünmüyordu. Hassasiyet ve ritimden yoksundu ve sürekli olarak “Mmm, hmm” diyordu, bu genellikle yıllar süren pratikle ortadan kaldırılan kötü bir alışkanlıktı.
Collinsworth'e olan ilgi geçen yıl daha da arttı, özellikle de ortağı Jason Garrett'la Ekim ayında Notre Dame ile USC arasında oynanan prime-time maçındaki kötü performans nedeniyle.
Tüm eleştirilerin temelinde Collinsworth'un babası Cris'in, “Sunday Night Football” ve beş Super Bowl yayınında görüldüğü üzere NBC'nin baş NFL analisti olması yatıyor. Jac ayrıca SNF oyun öncesi programında istasyondaki diğer rollerin yanı sıra saha muhabiri/sunucusu olarak da yer alıyor.
Aile işine katılan her erkek veya kız çocuk adam kayırmacılığın damgasını taşıyor. Jac Collinsworth'un durumu da farklı değildi ama o bocaladıkça ilgi arttı.
Collinsworth, 2017'de Notre Dame'dan mezun olduktan sonra ESPN'de muhabir olarak başarıya ulaşmış ve NBC Sports'un kenarda sunuculuğunu yapmış olsa da, Fighting Irish oyunlarındaki başarısızlığı bu hamleden sorumlu olan kişinin ilk etapta harekete geçmesine neden oldu: Sam Flood, NBC Sports'un yapımdan sorumlu başkanı, nihayet geçen ay Collinsworth'ü görevden aldı ve hatasını kabul etti çünkü Collinsworth bu kadar büyük bir sözleşme için gerekli oyun temsilcilerine henüz sahip değildi.
Jac Collinsworth, Cris Collinsworth ve Flood tüm röportaj isteklerini reddetti.
Jac Collinsworth, Noel'den önce Tony Dungy (ortada) ve Rodney Harrison ile Chargers-Bills maçında çalıştı. (Kirby Lee/USA Today)
Spor yayınları baba-oğul veraset hikayeleriyle doludur. Başarısızlıklardan çok başarılar vardır ve açık olmak gerekirse Jac Collinsworth'ün henüz her iki kategoriye de dahil edilmemesi gerekir; özellikle 29 yaşında. Yalnız değil.
Bu yaz, Oakland'daki A'lar, kökleri büyük büyükbabası Harry'ye kadar uzanan, dördüncü nesil bir yayıncı olan 24 yaşındaki Chris Caray'i işe aldı. Toronto'da Dan'in oğlu 23 yaşındaki Ben Shulman, ESPN çalışmasının yanı sıra takım için televizyona da çağrı yapan babasından sadece bir kapı uzakta olan Blue Jays'in radyo kabinine giriyor.
Mike Golic Sr. ve Jr.'dan Karl ve Sam Ravech'e, Kevin Harlan ve Olivia Harlan Dekker'e kadar ebeveynlerinin peşinden spor yayıncılığına giden oğul ve kızların uzun bir listesi var.
Fox Sports, 1990'ların ortasında NFL'yi CBS'den kaçırdıktan sonra ünlü play-by-play yayıncılarının üç oğlunu işe aldığından bu trend yeni bir şey değil; Joe Buck (Jack'in oğlu, St. Louis Cardinals'ın sesi ve Jack'in oğlu) ulusal futbol ve beyzbol yayınları), Kenny Albert (NBA'in efsanevi oyun bazında sesi Marv'ın oğlu) ve Thom Brennaman (Cincinnati Reds'in eski sesi Marty'nin oğlu).
Fox'un otuz yıl önceki gibi, NBC de Collinsworth'tan Phil'in oğlu Chris Simms'e ve Ian'ın oğlu Noah Eagle'a kadar spor yayını yapma konusunda bir tutku gösterdi.
Collinsworth'un rütbesinin düşürülmesi, Noah Eagle'ın daha da yükselmesinin kapısını açtı. Henüz 27 yaşında olan Eagle, NBC'deki ilk sezonunda Big Ten Saturday maçlarında ve NFL play-off'larında başarılı oldu.
Gelecek sezon ve sonrasında, kendisi ve analisti Todd Blackledge Big Ten'i ele almaya devam edecek, ancak Notre Dame belirli bir haftanın ağdaki en iyi oyunu olursa ikili bu eşleşmeye geçecek.
Eagle, Buck'ınkine benzer bir yol izledi ancak soyunma odasında adam kayırma meselesi karmaşık.
Joe Buck, spor muhabiri olmak isteyen çocuklarla konuşurken sıklıkla eski bir şakaya başvuruyor.
Buck, “Tavsiyem ünlü bir babayla başlamanızdır” dedi Atlet.
Buck sıklıkla sporda kayırmacılığın simgesi olarak anılır ama aynı zamanda belki de sporun en büyük başarı öyküsüdür. Babası Jack Buck, tarihteki en efsanevi oyun bazında spikerlerden biridir ve 54 yaşındaki Joe, babasının başarılarına yetişemese bile ona yetişmiştir.
Joe Buck televizyonda 24 Dünya Serisi ve altı Super Bowls'u aradı. Jack, medya üzerinden iki Dünya Serisini ve bir Super Bowl'u çağırdı ve aynı zamanda her iki etkinliğin radyo sesi olarak sürekli bir film müziği olarak hizmet etti.
Louis'de büyüyen Joe, altı yaşındayken babasının MLB ve NFL yayınlarına nasıl hazırlandığını araştırmaya başladı.
Joe, 12 yaşındayken Busch Stadyumu'ndaki basın kulübesindeki boş bir televizyon kulübesindeki kayıt cihazına maçları çağırıyordu. Eve dönerken o ve babası dinlediler ve Joe öğrendi. Jack değerlendirmeleri yazarken, sanki kısık sesli bir Mozart genç bir kemancıya geribildirim veriyormuş gibiydi.
Joe Buck (sağda), Cris Collinsworth (solda) ve Troy Aikman ile Şubat 2005'te Jacksonville, Florida'da düzenlenen Super Bowl XXXIX çağrısında. (Frank Micelotta / Getty Images)
Buck'ın 21 yaşında Cardinals'ın ana soyunma odasında olması gerekiyordu ama maça çıkamadan gözlerinde yaşlar vardı.
Louis'in en büyük gazetesi Post-Dispatch'i açtığında hâlâ evinde yaşıyordu ve saygın medya eleştirmeni Dan Caesar'ın adam kayırmanın Buck'ın işi almasına nasıl yardımcı olduğuna dair bir köşe yazdığını gördü.
Haziran 1990'da Caesar şöyle yazdı: “Yakıcı soru şu; Joe Buck neden 21 yaşında Cardinals hayranlarına zorla yediriliyor?” Sebebi basit ve adı BUCK.”
Buck'ı incitmişti ama bunun yanlış olmadığını biliyordu.
Buck, “Tutumumun ne kadar iğrenç olduğunu okumak ruhumu parçalasa da haklıydı” dedi. “Bu konuda ağladığımı hatırlıyorum.”
Buck kendisini bir yarıştaymış gibi hissettiğini ama başlangıç çizgisinin gerisinden başladığını söyledi. Genç yaşta çıraklık yapmanın faydalarını fark etse de işi büyük ölçüde soyadı nedeniyle aldığını fark etti.
Buck yıllar boyunca soyunma odasında kendine en çok güvenen adam olarak görünse de, bu güvensizlik onu körükledi ve hâlâ da öyle çünkü başarılarının babasının Hall of Fame referanslarına dayandığını düşünenlerin olacağını her zaman biliyordu. .
Buck, “İnsanların ne düşündüğünü anlamak Dan'in bir hediyesiydi” dedi. “Bu insan doğasıdır. 'Eh, işi nasıl aldığını biliyoruz.'”
Buck, bugün sosyal medyada işin daha da zor olduğunu, çünkü herkesin eleştirmen olduğunu söyledi.
Buck, “Bacaklarınızı kaldırmanız gerçekten zorlaşıyor” dedi.
Eagle, Collinsworth ile aynı NBC şemsiyesi altında iyi iş çıkardı, ancak bu, yayındaki güvenilirliğinden kaynaklanıyor.
Buck, “Noah Eagle'a göre çok hızlıydı ve açıkçası gerçekten çok çalıştı ve çok fazla saat harcadı” dedi. “Hepimizin ve büyük bir grup olarak çocukluğumuzda orada olmanın avantajına sahip olduğumuzu düşünüyorum. Sanırım bunda bir şeyler var.”
Noah Eagle spor muhabiri olmayı ilk kez 13 yaşındayken düşündü. On yıldan kısa bir süre sonra, Seattle'da Rainier Dağı ve Washington Gölü'ne bakan bir konferans odasında dünyanın en zengin insanlarından birinin – Los Angeles Clippers'ın sahibi Steve Ballmer'ın – önünde 90 dakika boyunca iş istemek için oturdu. Ballmer'ın yayın ekibi.
Noah üniversitede kendi kişiliği olmak için elinden geleni yaptı; neredeyse fazlasıyla. Babası ve annesi Alisa, Syracuse'a gittikleri için, başlangıçta oraya gitmek konusunda tereddütlüydü, ancak sonunda buranın kendisi için doğru yer olduğuna karar verdi. Ancak oraya vardığında soyadını saklamaya çalıştı. Kendisini sadece “Nuh” olarak tanıtacaktı.
“Cher, Madonna ya da Beyoncé gibi olmak istedim, biliyorsun. Noah, “Ben sadece 'Nuh' olmak istedim” dedi.
Tüm spor dallarında en iyi spor spikerlerinden biri olarak kabul edilen ve bu yıl Final Four'a katılacak olan babası sayesinde bu fırsatı yakaladığı izlenimini vermek istemedi.
Noah'ın Syracuse'da geçirdiği zamanın ortasında Ian, oğluna kim olduğunu benimsemesini ve bundan kaçmamasını söyledi.
Ian, “Noah'nın Syracuse'a vardığında kendi insanı olmak istemesine saygı duydum ama ona soyadıyla gurur duyması gerektiğini hatırlattım” dedi.
Meslektaşı Joe Buck, “Noah Eagle için çok hızlıydı ve gerçekten çok çalıştığı ve çok fazla saat harcadığı açık” diyor. (AP Görüntüleri aracılığıyla James Black/Icon Sportswire)
Noah, son yılında Syracuse'daki Newhouse School'un spor medya merkezini yöneten Emmy ödüllü spor yapımcısı Olivia Stomski'nin saygısını kazandı. Uzun süredir TV'de maç bazında spikerlik yapan Ralph Lawler'ın emekli olmasının ardından aday arayan Clippers'la temas halindeydi.
Stomski, Eagle'ı ve şu anda Boston Celtics'in yayın ekibinin bir parçası olan Eagle'ın sınıf arkadaşı Drew Carter'ı önerdi. Clippers kasetlerin her birini beğendi ancak Eagle'ınkini tercih etti ve onu ilk röportaj için Los Angeles'a davet etti.
Stomski, Clippers'ın bunun Ian'ın oğlu olduğunu bildiğini ancak Noah'ı seçtiklerini söyledi.
Ian'ın etkisi sorulduğunda Stomski, “Çok az şey söylerdim” dedi. “Ian'ı aramadıklarını kesinlikle biliyorum. Ian kimseyi aramadı. Eğer biri ittiyse o muhtemelen bendim.”
Noah Eagle ilk röportajı başarıyla geçtikten sonra Clippers'ın sahibi Ballmer'a gitti. İkili ileri geri tartıştı, hatta Eagle bazı noktalarda Ballmer'la aynı fikirde olmama kapasitesine sahipti.
Sonunda Eagle televizyon işini değil radyo işini aldı. Bu ona ülkenin en büyük ikinci pazarında dört yıl boyunca oyun oynamasına olanak sağladı.
Bu, Nickelodeon'un bu yılın Super Bowl'u da dahil olmak üzere büyük beğeni toplayan Slimetime yayınlarına ve daha sonra NBC'nin üniversite futbolundaki en iyi işine girmesine yol açtı. Ayrıca Fox Sports için maç çağrıları yaptı.
Radyoda oynanan 82 maç ve play-off'larla geçen dört yıl, Eagle'ın ulusal sahnede temsil edilmesini sağladı. Daha sonra işi Clippers'a devretti.
Eagle, “En büyük hedefim işimi o kadar iyi yapmaktı ki diğer insanlar gelecekte gençleri işe almaya daha istekli olsunlardı” dedi. “Ben aslında oraya giderdim ve onlar da 22 yaşındaki birinin bunu yapabileceğini bilirlerdi. Ve şimdiye kadar hissettiğim en büyük gurur, kelimenin tam anlamıyla, orada bulunduğum dört yıldan kaynaklanmadı. Çünkü benden sonra 22 yaşında birini daha işe aldılar.”
22 yaşındayken USC'den ayrılan Carlo Jiménez, Clippers'ın radyo sesi olarak Eagle'ın yerini aldı. Jiménez'in babası Santa Clara'da profesördür, seramik dersleri vermektedir ve akademik danışmanlık alanında çalışmaktadır; annesi ise bir teknoloji girişiminin gelir müdürüdür. Eagle'ın yardımıyla Jiménez, oyun alanını hızla eşitledi ve büyük bir sahnede becerilerini geliştirdi.
Buck ünlü bir spor yazarının oğlu olduğunu söyleyerek “Bunun sana büyük bir avantaj sağladığını düşünüyorum” dedi. “Ama sonra soru şu: 'Onunla ne yapacaksın?'”
Kendisine böyle bir pozisyon verilmiş olması onun bir spor dehası olduğunu gösteriyordu, ancak Marshall Notre Dame'ı alt ettiği ilk maçtan itibaren Collinsworth bu rolde ulusal sahneyi hak etmiş gibi görünmüyordu. Hassasiyet ve ritimden yoksundu ve sürekli olarak “Mmm, hmm” diyordu, bu genellikle yıllar süren pratikle ortadan kaldırılan kötü bir alışkanlıktı.
Collinsworth'e olan ilgi geçen yıl daha da arttı, özellikle de ortağı Jason Garrett'la Ekim ayında Notre Dame ile USC arasında oynanan prime-time maçındaki kötü performans nedeniyle.
Tüm eleştirilerin temelinde Collinsworth'un babası Cris'in, “Sunday Night Football” ve beş Super Bowl yayınında görüldüğü üzere NBC'nin baş NFL analisti olması yatıyor. Jac ayrıca SNF oyun öncesi programında istasyondaki diğer rollerin yanı sıra saha muhabiri/sunucusu olarak da yer alıyor.
Aile işine katılan her erkek veya kız çocuk adam kayırmacılığın damgasını taşıyor. Jac Collinsworth'un durumu da farklı değildi ama o bocaladıkça ilgi arttı.
Collinsworth, 2017'de Notre Dame'dan mezun olduktan sonra ESPN'de muhabir olarak başarıya ulaşmış ve NBC Sports'un kenarda sunuculuğunu yapmış olsa da, Fighting Irish oyunlarındaki başarısızlığı bu hamleden sorumlu olan kişinin ilk etapta harekete geçmesine neden oldu: Sam Flood, NBC Sports'un yapımdan sorumlu başkanı, nihayet geçen ay Collinsworth'ü görevden aldı ve hatasını kabul etti çünkü Collinsworth bu kadar büyük bir sözleşme için gerekli oyun temsilcilerine henüz sahip değildi.
Jac Collinsworth, Cris Collinsworth ve Flood tüm röportaj isteklerini reddetti.
Jac Collinsworth, Noel'den önce Tony Dungy (ortada) ve Rodney Harrison ile Chargers-Bills maçında çalıştı. (Kirby Lee/USA Today)
Spor yayınları baba-oğul veraset hikayeleriyle doludur. Başarısızlıklardan çok başarılar vardır ve açık olmak gerekirse Jac Collinsworth'ün henüz her iki kategoriye de dahil edilmemesi gerekir; özellikle 29 yaşında. Yalnız değil.
Bu yaz, Oakland'daki A'lar, kökleri büyük büyükbabası Harry'ye kadar uzanan, dördüncü nesil bir yayıncı olan 24 yaşındaki Chris Caray'i işe aldı. Toronto'da Dan'in oğlu 23 yaşındaki Ben Shulman, ESPN çalışmasının yanı sıra takım için televizyona da çağrı yapan babasından sadece bir kapı uzakta olan Blue Jays'in radyo kabinine giriyor.
Mike Golic Sr. ve Jr.'dan Karl ve Sam Ravech'e, Kevin Harlan ve Olivia Harlan Dekker'e kadar ebeveynlerinin peşinden spor yayıncılığına giden oğul ve kızların uzun bir listesi var.
Fox Sports, 1990'ların ortasında NFL'yi CBS'den kaçırdıktan sonra ünlü play-by-play yayıncılarının üç oğlunu işe aldığından bu trend yeni bir şey değil; Joe Buck (Jack'in oğlu, St. Louis Cardinals'ın sesi ve Jack'in oğlu) ulusal futbol ve beyzbol yayınları), Kenny Albert (NBA'in efsanevi oyun bazında sesi Marv'ın oğlu) ve Thom Brennaman (Cincinnati Reds'in eski sesi Marty'nin oğlu).
Fox'un otuz yıl önceki gibi, NBC de Collinsworth'tan Phil'in oğlu Chris Simms'e ve Ian'ın oğlu Noah Eagle'a kadar spor yayını yapma konusunda bir tutku gösterdi.
Collinsworth'un rütbesinin düşürülmesi, Noah Eagle'ın daha da yükselmesinin kapısını açtı. Henüz 27 yaşında olan Eagle, NBC'deki ilk sezonunda Big Ten Saturday maçlarında ve NFL play-off'larında başarılı oldu.
Gelecek sezon ve sonrasında, kendisi ve analisti Todd Blackledge Big Ten'i ele almaya devam edecek, ancak Notre Dame belirli bir haftanın ağdaki en iyi oyunu olursa ikili bu eşleşmeye geçecek.
Eagle, Buck'ınkine benzer bir yol izledi ancak soyunma odasında adam kayırma meselesi karmaşık.
Joe Buck, spor muhabiri olmak isteyen çocuklarla konuşurken sıklıkla eski bir şakaya başvuruyor.
Buck, “Tavsiyem ünlü bir babayla başlamanızdır” dedi Atlet.
Buck sıklıkla sporda kayırmacılığın simgesi olarak anılır ama aynı zamanda belki de sporun en büyük başarı öyküsüdür. Babası Jack Buck, tarihteki en efsanevi oyun bazında spikerlerden biridir ve 54 yaşındaki Joe, babasının başarılarına yetişemese bile ona yetişmiştir.
Joe Buck televizyonda 24 Dünya Serisi ve altı Super Bowls'u aradı. Jack, medya üzerinden iki Dünya Serisini ve bir Super Bowl'u çağırdı ve aynı zamanda her iki etkinliğin radyo sesi olarak sürekli bir film müziği olarak hizmet etti.
Louis'de büyüyen Joe, altı yaşındayken babasının MLB ve NFL yayınlarına nasıl hazırlandığını araştırmaya başladı.
Joe, 12 yaşındayken Busch Stadyumu'ndaki basın kulübesindeki boş bir televizyon kulübesindeki kayıt cihazına maçları çağırıyordu. Eve dönerken o ve babası dinlediler ve Joe öğrendi. Jack değerlendirmeleri yazarken, sanki kısık sesli bir Mozart genç bir kemancıya geribildirim veriyormuş gibiydi.
Joe Buck (sağda), Cris Collinsworth (solda) ve Troy Aikman ile Şubat 2005'te Jacksonville, Florida'da düzenlenen Super Bowl XXXIX çağrısında. (Frank Micelotta / Getty Images)
Buck'ın 21 yaşında Cardinals'ın ana soyunma odasında olması gerekiyordu ama maça çıkamadan gözlerinde yaşlar vardı.
Louis'in en büyük gazetesi Post-Dispatch'i açtığında hâlâ evinde yaşıyordu ve saygın medya eleştirmeni Dan Caesar'ın adam kayırmanın Buck'ın işi almasına nasıl yardımcı olduğuna dair bir köşe yazdığını gördü.
Haziran 1990'da Caesar şöyle yazdı: “Yakıcı soru şu; Joe Buck neden 21 yaşında Cardinals hayranlarına zorla yediriliyor?” Sebebi basit ve adı BUCK.”
Buck'ı incitmişti ama bunun yanlış olmadığını biliyordu.
Buck, “Tutumumun ne kadar iğrenç olduğunu okumak ruhumu parçalasa da haklıydı” dedi. “Bu konuda ağladığımı hatırlıyorum.”
Buck kendisini bir yarıştaymış gibi hissettiğini ama başlangıç çizgisinin gerisinden başladığını söyledi. Genç yaşta çıraklık yapmanın faydalarını fark etse de işi büyük ölçüde soyadı nedeniyle aldığını fark etti.
Buck yıllar boyunca soyunma odasında kendine en çok güvenen adam olarak görünse de, bu güvensizlik onu körükledi ve hâlâ da öyle çünkü başarılarının babasının Hall of Fame referanslarına dayandığını düşünenlerin olacağını her zaman biliyordu. .
Buck, “İnsanların ne düşündüğünü anlamak Dan'in bir hediyesiydi” dedi. “Bu insan doğasıdır. 'Eh, işi nasıl aldığını biliyoruz.'”
Buck, bugün sosyal medyada işin daha da zor olduğunu, çünkü herkesin eleştirmen olduğunu söyledi.
Buck, “Bacaklarınızı kaldırmanız gerçekten zorlaşıyor” dedi.
Eagle, Collinsworth ile aynı NBC şemsiyesi altında iyi iş çıkardı, ancak bu, yayındaki güvenilirliğinden kaynaklanıyor.
Buck, “Noah Eagle'a göre çok hızlıydı ve açıkçası gerçekten çok çalıştı ve çok fazla saat harcadı” dedi. “Hepimizin ve büyük bir grup olarak çocukluğumuzda orada olmanın avantajına sahip olduğumuzu düşünüyorum. Sanırım bunda bir şeyler var.”
Noah Eagle spor muhabiri olmayı ilk kez 13 yaşındayken düşündü. On yıldan kısa bir süre sonra, Seattle'da Rainier Dağı ve Washington Gölü'ne bakan bir konferans odasında dünyanın en zengin insanlarından birinin – Los Angeles Clippers'ın sahibi Steve Ballmer'ın – önünde 90 dakika boyunca iş istemek için oturdu. Ballmer'ın yayın ekibi.
Noah üniversitede kendi kişiliği olmak için elinden geleni yaptı; neredeyse fazlasıyla. Babası ve annesi Alisa, Syracuse'a gittikleri için, başlangıçta oraya gitmek konusunda tereddütlüydü, ancak sonunda buranın kendisi için doğru yer olduğuna karar verdi. Ancak oraya vardığında soyadını saklamaya çalıştı. Kendisini sadece “Nuh” olarak tanıtacaktı.
“Cher, Madonna ya da Beyoncé gibi olmak istedim, biliyorsun. Noah, “Ben sadece 'Nuh' olmak istedim” dedi.
Tüm spor dallarında en iyi spor spikerlerinden biri olarak kabul edilen ve bu yıl Final Four'a katılacak olan babası sayesinde bu fırsatı yakaladığı izlenimini vermek istemedi.
Noah'ın Syracuse'da geçirdiği zamanın ortasında Ian, oğluna kim olduğunu benimsemesini ve bundan kaçmamasını söyledi.
Ian, “Noah'nın Syracuse'a vardığında kendi insanı olmak istemesine saygı duydum ama ona soyadıyla gurur duyması gerektiğini hatırlattım” dedi.
Meslektaşı Joe Buck, “Noah Eagle için çok hızlıydı ve gerçekten çok çalıştığı ve çok fazla saat harcadığı açık” diyor. (AP Görüntüleri aracılığıyla James Black/Icon Sportswire)
Noah, son yılında Syracuse'daki Newhouse School'un spor medya merkezini yöneten Emmy ödüllü spor yapımcısı Olivia Stomski'nin saygısını kazandı. Uzun süredir TV'de maç bazında spikerlik yapan Ralph Lawler'ın emekli olmasının ardından aday arayan Clippers'la temas halindeydi.
Stomski, Eagle'ı ve şu anda Boston Celtics'in yayın ekibinin bir parçası olan Eagle'ın sınıf arkadaşı Drew Carter'ı önerdi. Clippers kasetlerin her birini beğendi ancak Eagle'ınkini tercih etti ve onu ilk röportaj için Los Angeles'a davet etti.
Stomski, Clippers'ın bunun Ian'ın oğlu olduğunu bildiğini ancak Noah'ı seçtiklerini söyledi.
Ian'ın etkisi sorulduğunda Stomski, “Çok az şey söylerdim” dedi. “Ian'ı aramadıklarını kesinlikle biliyorum. Ian kimseyi aramadı. Eğer biri ittiyse o muhtemelen bendim.”
Noah Eagle ilk röportajı başarıyla geçtikten sonra Clippers'ın sahibi Ballmer'a gitti. İkili ileri geri tartıştı, hatta Eagle bazı noktalarda Ballmer'la aynı fikirde olmama kapasitesine sahipti.
Sonunda Eagle televizyon işini değil radyo işini aldı. Bu ona ülkenin en büyük ikinci pazarında dört yıl boyunca oyun oynamasına olanak sağladı.
Bu, Nickelodeon'un bu yılın Super Bowl'u da dahil olmak üzere büyük beğeni toplayan Slimetime yayınlarına ve daha sonra NBC'nin üniversite futbolundaki en iyi işine girmesine yol açtı. Ayrıca Fox Sports için maç çağrıları yaptı.
Radyoda oynanan 82 maç ve play-off'larla geçen dört yıl, Eagle'ın ulusal sahnede temsil edilmesini sağladı. Daha sonra işi Clippers'a devretti.
Eagle, “En büyük hedefim işimi o kadar iyi yapmaktı ki diğer insanlar gelecekte gençleri işe almaya daha istekli olsunlardı” dedi. “Ben aslında oraya giderdim ve onlar da 22 yaşındaki birinin bunu yapabileceğini bilirlerdi. Ve şimdiye kadar hissettiğim en büyük gurur, kelimenin tam anlamıyla, orada bulunduğum dört yıldan kaynaklanmadı. Çünkü benden sonra 22 yaşında birini daha işe aldılar.”
22 yaşındayken USC'den ayrılan Carlo Jiménez, Clippers'ın radyo sesi olarak Eagle'ın yerini aldı. Jiménez'in babası Santa Clara'da profesördür, seramik dersleri vermektedir ve akademik danışmanlık alanında çalışmaktadır; annesi ise bir teknoloji girişiminin gelir müdürüdür. Eagle'ın yardımıyla Jiménez, oyun alanını hızla eşitledi ve büyük bir sahnede becerilerini geliştirdi.
Buck ünlü bir spor yazarının oğlu olduğunu söyleyerek “Bunun sana büyük bir avantaj sağladığını düşünüyorum” dedi. “Ama sonra soru şu: 'Onunla ne yapacaksın?'”
(En üstteki fotoğraf: Jac Collinsworth: Dylan Buell / Getty Images)