semaver
New member
Andrea Varnier’in 44. kattaki ofisindeki tavandan tabana pencereler, Milano’nun ve 2026 Kış Olimpiyatlarına ev sahipliği yapacak bazı dağların geniş manzaralarını sunuyor, ancak Varnier, panoramanın ona göre olmadığı konusunda şaka yapıyor. Bu ofiste neredeyse hiç bulunmadığını kabul ediyor. Masayı nadiren kullanır. “Hareketsiz oturmak için zaman yok,” diyor omuz silkerek.
Milano-Cortina Kış Oyunları’na neredeyse üç yıl kaldı. Ancak Torino, Rio de Janeiro ve Pekin’deki geçmiş Olimpiyatların gazisi olan Varnier, o yılların ne kadar çabuk geçeceğini çoğu kişiden daha iyi biliyor. Ayrıca daha ne kadar çok iş yapılması gerektiğini de biliyor.
Milano-Cortina organizatörleri ve Uluslararası Olimpiyat Komitesi’nin 2026 için planladıkları, tarihin en büyük Kış Oyunları: kuzey İtalya’nın kozmopolit merkezi Milano’da artistik patinaj ve buz hokeyi; İsviçre sınırına yakın Livigno’da serbest stil kayak ve snowboard; Avusturya’nın gölgesinde Almanca konuşulan bir bölge olan Antholz’da biatlon; ve 1956 Kış Oyunları’nın yapıldığı Cortina d’Ampezzo’da curling, kar kızağı ve kayak.
Güzel haberler? Olimpiyat yetkilileri, Oyunların oynanacağı yerlerin yaklaşık yüzde 90’ının hazır olduğunu söyledi. Kötü? En az iki ana bileşen, Olimpiyat Köyü ve buz hokeyi arenası, inşaatın ilk aşamalarındadır ve otoyollar ve demiryolu bağlantıları gibi büyük projeler organizatörlerin kontrolü dışındadır.
Geçtiğimiz Kasım ayında genel müdür olarak görevi devralan Varnier, nadiren kullandığı ofiste geçen ay verdiği bir röportajda, 8.500 mil karelik bir etkinliğe liderlik etmekten bahsetti; İtalya’nın rol modelinin nasıl Olimpiyatların geleceği olabileceği; ve geceleri onu ayakta tutan şey.
Bu röportaj netlik için düzenlenmiş ve kısaltılmıştır.
IOC kısa süre önce bu yeni genişleyen Olimpiyat Oyunları tarzını benimsedi. Torino büyüktü. Vancouver büyüktü. Pekin büyüktü. Ama bu daha mı büyük?
Bu kesinlikle daha büyük.
Yani tek bir site yerine rekabetçi kümeler mi öneriyorsunuz?
Onlardan dört bölü beşimiz var. Ayrıca Verona’daki Roma Amfitiyatrosunda bir kapanış töreni. Bu özellikle ilginç bir noktadır, ancak elbette ek bir komplikasyondur. Ancak Kış Oyunları fikri, bunların dağıtılması gerektiğidir çünkü günümüzde Oyunları sürdürebilecek hiçbir dağ kasabası veya köyü yoktur.
Bu yüzden Milan’a ihtiyacın var.
şehre ihtiyacın var Yani her zaman bir yerlerde bir şehir vardır. Ve yeterince yakın bir dağ. Daha da büyüyor. Yani Torino. Sonra Vancouver. Ve sonra Pekin. Burada durum farklı. Tamamen farklı bir konsept. Buradaki ilk şey, altyapının ve deneyimin olduğu yere gitmek. Yani bu şekilde seçildi.
Ülkemizin en modern şehri ama kış sporları konusunda özel bir geleneği olmayan Milano var. Ama burası Milano. Ve sonra elbette dağ kayağı geçmişi ve deneyimi ile Cortina. Çok güçlü bir curling geleneği var. Yarış kızağı ve kaydırak sporlarında inanılmaz bir geçmişleri var. Sonra sıra Antholz’a: Burası dünyanın en iyi ve en iyi bilinen biatlon yerlerinden biri. Ardından İskandinav sporlarının çok uzun bir geleneğe sahip olduğu Val di Fiemme var. Dünya şampiyonalarının çeşitli sürümleri. Yani altyapı zaten var. Evet, modernleşmemiz gerekiyor. Ama zaten orada, bu yüzden onu inşa etmemize gerek yok.
Yarışma yerlerinin çoğu zaten var, bu da bütçeden ve zamandan tasarruf sağlıyor. Ama tüm bu şeyleri nasıl birbirine bağlarsınız?
Yeni bir sistem olduğunu anlamamız önemlidir. Çünkü bu konsept işe yararsa, diğer ülkelerin oyunlara ev sahipliği yapması için daha fazla fırsat olacaktır. Örneğin ulaşım: Taşımayı küme içinde yapacağız ve ardından mümkün olduğunca kümeler arasında toplu taşıma kullanımını tavsiye edeceğiz.
Bu Oyunlar için tüm sistemi düzene sokmaya çalışıyoruz ve umarız gelecekteki potansiyel Organizasyon Komitelerine veya Aday Şehirlere Oyunları daha geniş bir alan üzerinde planlamak ve nüfusun daha büyük bir bölümünü dahil etmek için bir miras olarak bırakırız. Mevcut altyapıyı kullanmak için.
Bunun nedeni, IOC’nin Rusya’nın Soçi oyunları için yaptığı gibi şehirlerden veya ülkelerden 50 milyar dolar harcamasını isteyememesi mi? Kimse ev sahipliği yapmak istemediği için mi?
Risk şu ki artık kimse Avrupa’da maçları tutamayacak. Kış Oyunları. Yaz oyunları farklı bir hikaye. Son olarak, Avrupa kış sporlarının kalbidir. Yani, herkese saygımla, burada doğdu ve Alpler Alplerdir.
Oyunlar her yerde ve mümkün olduğu kadar çok ülkede yapılmalıdır. Ama başka bir sistem bulamazsak Avrupa’da çok zor olacak. Çünkü bu ülke hala bir G7 ülkesi ve sizin maçlara paranız yetmiyorsa, oyunların ev sahipliğini kim yapacak?
İnsanlar için farklı yerlerde deneyimler kurmayı düşündüğünüzde, bu neredeyse aynı anda birden fazla oyun çalıştırmak gibidir.
bir bakıma evet Ama her şeyden önce istediğimiz ilke, her şeyi ve sahip olduğunuz deneyimi birbirine bağlayan aynı ip olmasıdır. Elbette sporlar farklı ama yine de öyleler.
IOC ile ilişkiniz nasıl? Pyeongchang ve Pekin’den sonra, tanıdık bir zemine geri döndükleri için kendilerini rahat hissetmeliler.
IOC adına cevap veremem ama organizasyon komitesi olarak bizim için büyük bir rahatlık ve onlar adına eminim. Bizi Kış Oyunlarını optimize etmek için bir fırsat olarak gördükleri için çok kararlılar. Çünkü burada başlattığımız bazı şeyler gelecekte yeni bir norm haline gelebilir.
Gece seni ayakta tutan nedir?
Ah ne çok şey. Ancak çoğu zaman bu süre kısadır. Kaybedilen zamanın bir kısmını telafi etmemiz gerekiyor.
Bu organizasyon komitesinin Ocak 2020’de başladığını anlamalısınız çünkü oyunlar Haziran 2019’da yapıldı ve bu ülke temelde üç buçuk ay boyunca tamamen kapatıldı. Ve böylesine yeni bir şekilde böyle bir organizasyon yaratmak çok zordu. Ve böylece salgın devam etti ve bittiğinde savaş başladı, bu yüzden zor bir dönemdi. Artık mazeretimiz kalmadı.
Diğer bir zorluk ise, bütçenin yerli ortaklar tarafından karşılanması gereken kısmını karşılayan şirketler bulmaktır. Ve sadece son altı ay için ortakları ilgili maliyetlere dahil edemezsiniz. Benim için en önemli şey bu.
Uyuma eğilimindeyim ama bu beni endişelendiriyor: zaman ve para.
Milano-Cortina Kış Oyunları’na neredeyse üç yıl kaldı. Ancak Torino, Rio de Janeiro ve Pekin’deki geçmiş Olimpiyatların gazisi olan Varnier, o yılların ne kadar çabuk geçeceğini çoğu kişiden daha iyi biliyor. Ayrıca daha ne kadar çok iş yapılması gerektiğini de biliyor.
Milano-Cortina organizatörleri ve Uluslararası Olimpiyat Komitesi’nin 2026 için planladıkları, tarihin en büyük Kış Oyunları: kuzey İtalya’nın kozmopolit merkezi Milano’da artistik patinaj ve buz hokeyi; İsviçre sınırına yakın Livigno’da serbest stil kayak ve snowboard; Avusturya’nın gölgesinde Almanca konuşulan bir bölge olan Antholz’da biatlon; ve 1956 Kış Oyunları’nın yapıldığı Cortina d’Ampezzo’da curling, kar kızağı ve kayak.
Güzel haberler? Olimpiyat yetkilileri, Oyunların oynanacağı yerlerin yaklaşık yüzde 90’ının hazır olduğunu söyledi. Kötü? En az iki ana bileşen, Olimpiyat Köyü ve buz hokeyi arenası, inşaatın ilk aşamalarındadır ve otoyollar ve demiryolu bağlantıları gibi büyük projeler organizatörlerin kontrolü dışındadır.
Geçtiğimiz Kasım ayında genel müdür olarak görevi devralan Varnier, nadiren kullandığı ofiste geçen ay verdiği bir röportajda, 8.500 mil karelik bir etkinliğe liderlik etmekten bahsetti; İtalya’nın rol modelinin nasıl Olimpiyatların geleceği olabileceği; ve geceleri onu ayakta tutan şey.
Bu röportaj netlik için düzenlenmiş ve kısaltılmıştır.
IOC kısa süre önce bu yeni genişleyen Olimpiyat Oyunları tarzını benimsedi. Torino büyüktü. Vancouver büyüktü. Pekin büyüktü. Ama bu daha mı büyük?
Bu kesinlikle daha büyük.
Yani tek bir site yerine rekabetçi kümeler mi öneriyorsunuz?
Onlardan dört bölü beşimiz var. Ayrıca Verona’daki Roma Amfitiyatrosunda bir kapanış töreni. Bu özellikle ilginç bir noktadır, ancak elbette ek bir komplikasyondur. Ancak Kış Oyunları fikri, bunların dağıtılması gerektiğidir çünkü günümüzde Oyunları sürdürebilecek hiçbir dağ kasabası veya köyü yoktur.
Bu yüzden Milan’a ihtiyacın var.
şehre ihtiyacın var Yani her zaman bir yerlerde bir şehir vardır. Ve yeterince yakın bir dağ. Daha da büyüyor. Yani Torino. Sonra Vancouver. Ve sonra Pekin. Burada durum farklı. Tamamen farklı bir konsept. Buradaki ilk şey, altyapının ve deneyimin olduğu yere gitmek. Yani bu şekilde seçildi.
Ülkemizin en modern şehri ama kış sporları konusunda özel bir geleneği olmayan Milano var. Ama burası Milano. Ve sonra elbette dağ kayağı geçmişi ve deneyimi ile Cortina. Çok güçlü bir curling geleneği var. Yarış kızağı ve kaydırak sporlarında inanılmaz bir geçmişleri var. Sonra sıra Antholz’a: Burası dünyanın en iyi ve en iyi bilinen biatlon yerlerinden biri. Ardından İskandinav sporlarının çok uzun bir geleneğe sahip olduğu Val di Fiemme var. Dünya şampiyonalarının çeşitli sürümleri. Yani altyapı zaten var. Evet, modernleşmemiz gerekiyor. Ama zaten orada, bu yüzden onu inşa etmemize gerek yok.
Yarışma yerlerinin çoğu zaten var, bu da bütçeden ve zamandan tasarruf sağlıyor. Ama tüm bu şeyleri nasıl birbirine bağlarsınız?
Yeni bir sistem olduğunu anlamamız önemlidir. Çünkü bu konsept işe yararsa, diğer ülkelerin oyunlara ev sahipliği yapması için daha fazla fırsat olacaktır. Örneğin ulaşım: Taşımayı küme içinde yapacağız ve ardından mümkün olduğunca kümeler arasında toplu taşıma kullanımını tavsiye edeceğiz.
Bu Oyunlar için tüm sistemi düzene sokmaya çalışıyoruz ve umarız gelecekteki potansiyel Organizasyon Komitelerine veya Aday Şehirlere Oyunları daha geniş bir alan üzerinde planlamak ve nüfusun daha büyük bir bölümünü dahil etmek için bir miras olarak bırakırız. Mevcut altyapıyı kullanmak için.
Bunun nedeni, IOC’nin Rusya’nın Soçi oyunları için yaptığı gibi şehirlerden veya ülkelerden 50 milyar dolar harcamasını isteyememesi mi? Kimse ev sahipliği yapmak istemediği için mi?
Risk şu ki artık kimse Avrupa’da maçları tutamayacak. Kış Oyunları. Yaz oyunları farklı bir hikaye. Son olarak, Avrupa kış sporlarının kalbidir. Yani, herkese saygımla, burada doğdu ve Alpler Alplerdir.
Oyunlar her yerde ve mümkün olduğu kadar çok ülkede yapılmalıdır. Ama başka bir sistem bulamazsak Avrupa’da çok zor olacak. Çünkü bu ülke hala bir G7 ülkesi ve sizin maçlara paranız yetmiyorsa, oyunların ev sahipliğini kim yapacak?
İnsanlar için farklı yerlerde deneyimler kurmayı düşündüğünüzde, bu neredeyse aynı anda birden fazla oyun çalıştırmak gibidir.
bir bakıma evet Ama her şeyden önce istediğimiz ilke, her şeyi ve sahip olduğunuz deneyimi birbirine bağlayan aynı ip olmasıdır. Elbette sporlar farklı ama yine de öyleler.
IOC ile ilişkiniz nasıl? Pyeongchang ve Pekin’den sonra, tanıdık bir zemine geri döndükleri için kendilerini rahat hissetmeliler.
IOC adına cevap veremem ama organizasyon komitesi olarak bizim için büyük bir rahatlık ve onlar adına eminim. Bizi Kış Oyunlarını optimize etmek için bir fırsat olarak gördükleri için çok kararlılar. Çünkü burada başlattığımız bazı şeyler gelecekte yeni bir norm haline gelebilir.
Gece seni ayakta tutan nedir?
Ah ne çok şey. Ancak çoğu zaman bu süre kısadır. Kaybedilen zamanın bir kısmını telafi etmemiz gerekiyor.
Bu organizasyon komitesinin Ocak 2020’de başladığını anlamalısınız çünkü oyunlar Haziran 2019’da yapıldı ve bu ülke temelde üç buçuk ay boyunca tamamen kapatıldı. Ve böylesine yeni bir şekilde böyle bir organizasyon yaratmak çok zordu. Ve böylece salgın devam etti ve bittiğinde savaş başladı, bu yüzden zor bir dönemdi. Artık mazeretimiz kalmadı.
Diğer bir zorluk ise, bütçenin yerli ortaklar tarafından karşılanması gereken kısmını karşılayan şirketler bulmaktır. Ve sadece son altı ay için ortakları ilgili maliyetlere dahil edemezsiniz. Benim için en önemli şey bu.
Uyuma eğilimindeyim ama bu beni endişelendiriyor: zaman ve para.