semaver
New member
USWNT kaptanı Lindsey Horan, kulüp takımı Lyon'a yeniden katılmak üzere Fransa'ya dönmeden önce Amerika Birleşik Devletleri'ndeki son sabahıydı. Zamanını bir otel lobisinde, bir masada saklanarak, sohbet ederek geçiriyor Atlet Bir saat boyunca bir takıma liderlik ettiği süreyi, bu geçiş dönemindeki rolünü nasıl gördüğünü ve hepsinden önemlisi bir şeyi anlattı:
“Futbolu düşünebilir miyiz?”
Horan, o zamanki USWNT baş antrenörü Vlatko Andonovski tarafından Alex Morgan ile birlikte milli takımın kaptanı seçildiğinden bu yana neredeyse tam beş ay boyunca konuşuyordu (kol bandı Horan'a her ikisi de aynı anda sahadayken verilmişti). Rol, bir yaşam hedefinin gerçekleştirilmesidir, ancak oyun hakkında ne kadar sıklıkla ve ne kadar derin düşündüğü göz önüne alındığında, bu aynı zamanda doğal bir sonuç gibi görünmektedir.
Bu liderlik görevindeki ilk beş ayı dikkate değer ayrılıklarla doluydu: takımının Dünya Kupası'ndan ayrılması, Andonovski'nin takımı ve Megan Rapinoe ile Julie Ertz'in istifaları. Sonuç büyük bir katkıydı: US Soccer'ın Emma Hayes'i baş antrenör olarak işe aldığını duyurması.
Şu anda 29 yaşında olan ve 139 üst düzey maça çıkan Horan, orta düzey bir kampın parçası: çaylak olamayacak kadar deneyimli ve çıkışa geçemeyecek kadar yeni. Rose Lavelle, Emily Sonnett ve diğerlerinin de dahil olduğu onların nesli, takımın şimdiye kadarki en kötü Dünya Kupası sonucunun ardından ciddi bir yeniden düşünme sürecine girmesine rağmen, takımın imzasını taşıyan USWNT DNA'sını yakmayı sürdürmelidir.
DAHA DERİNE GİT
Vlatko Andonovski Röportajı: “'Bu oyunu gerçekten hâlâ seviyor muyum?' diye düşündüğüm bir an.
Kendisi ve çevresindekiler için “Bunu devam ettirmeliyiz” diyor. “Neler gerektirdiğini bilmek için bir süre bu takımda olmanız gerekiyor… parçası olunması en rekabetçi milli takımlardan biri.”
Takımda hiç kimse sıfırdan başlamaktan bahsetmiyor. Sadece kazanmak için daha fazla fırsata ihtiyaçları var. Zihniyet veya kondisyon düzeyinden daha fazlası, asla ölme deme yaklaşımından daha fazlası. Horan, Hayes'le ilk konuşmalarının bununla ilgili olduğunu söylüyor. İşte bu yüzden futbol hakkında ve USWNT'nin sadece daha iyi oynayarak değil, daha fazla düşünerek nasıl kendi ayakları üzerinde durabileceği hakkında konuşmak istiyor.
Horan, “Oyun tarzımızda, hücumda ve geçişte çok uzun zamandır başarılıyız” dedi. “Bireysel zekamız vardı. Sahada futbolcularımız ve oynamak isteyen gerçek oyuncularımız vardı ve her şey yerine oturdu, aksi takdirde her zaman işe yarardı ya da DNA'mız bizi galip çıkacağımız bu yere götürürdü çünkü zihniyetimiz çok iyiydi. ”
Oyun değişiyor ve Horan da bunun farkında. Portekiz'in Dünya Kupası'ndaki oyun seviyesini, İspanya ve diğer Avrupa ülkelerinde futbola yapılan yatırımı ve ortaya çıkan ABD'li yeteneklerin yüksek seviyesini (özellikle 19 yaşındaki San Diego Wave forvet oyuncusu Jaedyn Shaw'a atıfta bulunarak) övüyor. . Yılın bu son kampında Horan ve USWNT'nin geri kalanı için bir tema varsa, bu yinelenen bir konuydu: Aslında kimse bu takımın tavanını bilmiyor.
Horan, Shaw'un ABD için heyecan verici bir genç oyuncu olduğunu söyledi (Brad Smith/ISI Photos/USSF/Getty Images for USSF)
“Son birkaç oyunda bile bunu neredeyse hiç görmüyorsunuz, ancak oyun boyunca bu şekilde kalan ve sadece dört veya beş oyuncunun değil herkesin aynı fikirde olmasını sağlayan son üründür” diyor. “Eğer bunu daha da geliştirebilirseniz ve bu, takımdaki her bir oyuncunun doğasında var olursa, kombinasyonları falan oynamak ister misiniz? Bu takımın neler yapabileceği hakkında hiçbir fikrim yok.
“Bir de işin zihniyet kısmı var: Eğer futbol iyi gitmezse geri dönebileceğimizi biliyoruz.” Gitmek. Sahada daha hızlı, daha güçlü ve daha yetenekli oyuncularımız var ve onları eleyeceğiz, değil mi? Dünya çok korkacak.”
Bu sözler ortalığı karıştırabilir. 2019'da Ali Krieger, USWNT rezervlerinin Dünya Kupası'nda birkaç başka takımla karşılaşabileceğini ve onları yenebileceğini öne sürdü ve bu, kutlandığından bile Amerikan kültürünün dört bir yanından çok daha fazla eleştiri alan bir takım için büyük bir çekişme noktasıydı. devam eden bir başlık olarak üçüncü kez.
Horan, “En çok konuşulan takımlardan biri olmalıyız” dedi. Yaptığımız her şey, söylediğimiz her şey her zaman inceleniyor.
Bireysel oyuncular da bu merceğin yükünü takım kadar taşıyabilir. Horan, anlaşılır olsa da, kendi başarılarının USWNT hayran kitlesi tarafından bile anlaşılmasından dolayı açıkça hayal kırıklığına uğradı. Horan, bu görüşünü açıklamak için birçok izleyicinin bir televizyon yorumcusunun analizini göründüğü gibi değerlendireceğini öne sürüyor.
“Amerikalı futbol taraftarlarının çoğu akıllı değil” diyor. “Sen oyunu bilmiyorsun. Anlamıyorlar. (Ama giderek daha iyi hale geliyor.”
Kısa bir süre duraklıyor ve bu sözlerin de ortalığı karıştıracağını hissediyor.
“Bazılarını üzeceğim” diye devam ediyor, “ama oyun ABD'de büyüyor. İnsanlar daha bilgili hale geliyor ama insanlar yorumcuların söylediklerini dikkate alma eğiliminde, değil mi? Bunu annem yapıyor!” Gülmeye başladı. “Annem diyor ki, 'Julie Foudy çok iyi bir oyun oynadığını söyledi!' Ben de burada sadece şunu söylüyorum: 'Bugün seks yaptım.'”
Horan, Fransa'da Lyon'la oynadığınızda her şeyin farklı olduğunu söylüyor.
“Duyduğuma göre insanlar oyunumu biraz daha iyi anlıyor, futbolumu ve oyun tarzımı daha iyi anlıyorlar” diyor. “Bu Fransız kültürü. Herkes futbol izliyor. İnsanlar futbolu biliyor.”
Ancak bunların hiçbiri Horan'ın 2023 Dünya Kupası'ndaki deneyimiyle karşılaştırılamaz. Kendi eski takım arkadaşı Carli Lloyd'un da dahil olduğu dış yorum, özel takım elbiseleriyle stadyum girişleri; röportajlarda kullanılan üslup; vücut dili. Her şey incelendi. Ancak bu sefer derse kötü performanslar ve kötü sonuçlar eşlik etti.
DAHA DERİNE GİT
Carli Lloyd'un USWNT eleştirisi onun kamusal kişiliğinin doğal bir uzantısıdır
Horan, dışarıdan gelen eleştirilerin kendisini rahatsız etmediğini ancak oyuncular dışında kimsenin o takımda olmanın nasıl bir şey olduğunu anlayamadığını kaydetti. Sonuçta insanların konuşacak bir şeyler bulması “son derece iyi” hissettirdi, diyor.
“Sahada desteklemezseniz insanlar gelip ne yaptığınızı, önceliklerinizin neler olduğunu konuşur” diyor. “Mesela, 'Maça hazırlanıyor musun? Bu s-'yle daha mı çok ilgileniyorsun?'”
Horan, geçiş aşamasındaki bir ekibe liderlik etmek için Lavelle'e (solda) güvendi (Jose Breton/Pics Action/NurPhoto, Getty Images aracılığıyla)
Horan bir kez daha küçük, görünüşte zararsız bir ayrıntıya dönüyor: Maçtan önceki geleneksel ilk 11 fotoğrafı. NWSL'de giderek daha fazla takım bu fırsatı çeşitli şakalar için kullanıyor; Horan'ın Avrupalı takım arkadaşlarının, Amerikalıların işlerini ciddiye almadıklarına örnek olarak gösterdiği bir şey. Onun da derisinin altına girdiği açık.
“Profesyonellik istiyorum” diye itiraf ediyor. “Bu küçük şeyler beni gerçekten sinirlendirdi. Bunu yapabileceğimi sanmıyorum, belki de bunu söylerken yanılıyorumdur, bilmiyorum. Bu beni rahatsız ediyor. Bu oyuna o kadar çok şey katıyoruz ki bazen şaka gibi geliyor.”
Başkaları için işe yararsa bunu tamamlayacak kişinin kendisi olmayacağını hemen belirtti. Onun söylemek istediği bu değil. Sonuçta onun umursadığı tek şey futbol.
“Futbola geri dönmemiz lazım. Futbol en önemli şey” diyor Horan. “Belki de önce bazılarını çıkarmalıyız. Oyuna odaklanmalıyız, elimizden gelenin en iyisini yapmaya odaklanmalıyız.”
Kaptan olarak Horan bunun gerçekleşmesine yardımcı olabilir. Her ne kadar Andonovski'nin ayrılışı ile Hayes'in işe alınması arasında geçen aylarda bunu anlamakta zorluk çekmiş olsa da, bu onun açıkça büyüdüğü bir rol.
Hayes henüz resmi olarak başlamadı ve Chelsea başantrenörü olarak görevi Mayıs ayındaki Avrupa sezonuyla birlikte sona erene kadar maçlara koçluk yapmayacak. Ancak Horan, Hayes'in Aralık ayında Horan ve ekibin geri kalanıyla yaptığı ziyaretin sürecin netleşmesine yardımcı olduğunu söylüyor. Bu aynı zamanda Horan'a iletişim hatlarını açma ve bazen tam kontrolün kendisinde olmadığını, dizginlerin kendisine verilmediğini hissettiğini itiraf etme şansı verdi.
Horan, “Her zaman, her bir oyuncuyla gerçekten ilgilenebilecek, onlardan en iyi verimi alabilecek ve onları olabilecekleri en iyi hale getirmeye çalışabilecek biri olduğumu hissettim” dedi. “Ra-rah konuşmaları, tüm bu saçmalıklar gibi olmayacağım. Becky (Sauerbrunn) ve ben muhtemelen bu açıdan biraz benzeriz. Muhtemelen sahada biraz daha çılgınım. Olmak istediğim lider olduğumdan ve kimsenin beni başka bir şey yapmaya çalışmadığından emin olmak istiyorum.
Andonovski kol bandını ona vermeden önce (bu hamlenin nedeni uzun süredir kaptanlık yapan Sauerbrunn'un ayak sakatlığı nedeniyle Dünya Kupası'nı kaçırmasıydı) Horan ona kol bandının onu değiştirmeyeceğini ve kol bandına sahip oyuncuların konuşamayacağını söyledi. Değişecek şeyin, belirleyeceği ton olduğunu söyledi. Rol model olmak istiyordu.
Andonovski'ye “Bir antrenörün kaptanı olmayacağım, oyuncuların kaptanı olacağım” dedi. Yani eğer istediği bu değilse onu kaptan yapmamalıydı.
Horan, geçici koç Twila Kilgore'un devreye girmesinden bu yana sözüne sadık kaldı ve kendisini geçiş sürecine dahil etme konusunda Morgan, Lavelle ve Sonnett'e güvendi. Ayrıca takıma yeni katılan göreceli kişileri de güçlendirdi. Normalde çekingen 23 yaşındaki stoper Naomi Girma, Horan'ın “beni sesimi bulmaya teşvik ettiğini” söyledi.
Horan, “Bu yeni genç oyuncuların çoğu bu Olimpiyatlarda çok önemli bir rol oynayacak” diyor. “Bizi podyuma çıkarmak için onlardan en iyi şekilde nasıl faydalanabiliriz? Çılgın bir yerdi ama bu benim için gerçekten heyecan verici bir rol çünkü yapmam gerekenin bu olduğunu hissettim.”
Takımın Hayes'in görevi devralmasına hâlâ dört ayı, Olimpiyatlara ise altı ayı var. Takımı yeniden zirveye taşıyacak bu devasa grup projesine yönelik atılım, 2027'ye ve kendi evinde oynanabilecek Dünya Kupası'na bakmadan önce oldukça sürüyor. Horan için Horan'dan Lavelle'ye, Morgan'dan Girma'ya, Shaw'a ve ötesine kadar her ses önemlidir.
Horan, “Kendimizi geliştirmek, birbirimizi daha iyi hale getirmek ve standartları korumak için elimizden geleni yapmalıyız” dedi. “Son Dünya Kupası'ndan ve Olimpiyatlardan önce sahip olduğumuz her kültürü değiştirmeliyiz çünkü kazanmak zorundayız. Ve bu şimdi başlıyor.”
“Futbolu düşünebilir miyiz?”
Horan, o zamanki USWNT baş antrenörü Vlatko Andonovski tarafından Alex Morgan ile birlikte milli takımın kaptanı seçildiğinden bu yana neredeyse tam beş ay boyunca konuşuyordu (kol bandı Horan'a her ikisi de aynı anda sahadayken verilmişti). Rol, bir yaşam hedefinin gerçekleştirilmesidir, ancak oyun hakkında ne kadar sıklıkla ve ne kadar derin düşündüğü göz önüne alındığında, bu aynı zamanda doğal bir sonuç gibi görünmektedir.
Bu liderlik görevindeki ilk beş ayı dikkate değer ayrılıklarla doluydu: takımının Dünya Kupası'ndan ayrılması, Andonovski'nin takımı ve Megan Rapinoe ile Julie Ertz'in istifaları. Sonuç büyük bir katkıydı: US Soccer'ın Emma Hayes'i baş antrenör olarak işe aldığını duyurması.
Şu anda 29 yaşında olan ve 139 üst düzey maça çıkan Horan, orta düzey bir kampın parçası: çaylak olamayacak kadar deneyimli ve çıkışa geçemeyecek kadar yeni. Rose Lavelle, Emily Sonnett ve diğerlerinin de dahil olduğu onların nesli, takımın şimdiye kadarki en kötü Dünya Kupası sonucunun ardından ciddi bir yeniden düşünme sürecine girmesine rağmen, takımın imzasını taşıyan USWNT DNA'sını yakmayı sürdürmelidir.
DAHA DERİNE GİT
Vlatko Andonovski Röportajı: “'Bu oyunu gerçekten hâlâ seviyor muyum?' diye düşündüğüm bir an.
Kendisi ve çevresindekiler için “Bunu devam ettirmeliyiz” diyor. “Neler gerektirdiğini bilmek için bir süre bu takımda olmanız gerekiyor… parçası olunması en rekabetçi milli takımlardan biri.”
Takımda hiç kimse sıfırdan başlamaktan bahsetmiyor. Sadece kazanmak için daha fazla fırsata ihtiyaçları var. Zihniyet veya kondisyon düzeyinden daha fazlası, asla ölme deme yaklaşımından daha fazlası. Horan, Hayes'le ilk konuşmalarının bununla ilgili olduğunu söylüyor. İşte bu yüzden futbol hakkında ve USWNT'nin sadece daha iyi oynayarak değil, daha fazla düşünerek nasıl kendi ayakları üzerinde durabileceği hakkında konuşmak istiyor.
Horan, “Oyun tarzımızda, hücumda ve geçişte çok uzun zamandır başarılıyız” dedi. “Bireysel zekamız vardı. Sahada futbolcularımız ve oynamak isteyen gerçek oyuncularımız vardı ve her şey yerine oturdu, aksi takdirde her zaman işe yarardı ya da DNA'mız bizi galip çıkacağımız bu yere götürürdü çünkü zihniyetimiz çok iyiydi. ”
Oyun değişiyor ve Horan da bunun farkında. Portekiz'in Dünya Kupası'ndaki oyun seviyesini, İspanya ve diğer Avrupa ülkelerinde futbola yapılan yatırımı ve ortaya çıkan ABD'li yeteneklerin yüksek seviyesini (özellikle 19 yaşındaki San Diego Wave forvet oyuncusu Jaedyn Shaw'a atıfta bulunarak) övüyor. . Yılın bu son kampında Horan ve USWNT'nin geri kalanı için bir tema varsa, bu yinelenen bir konuydu: Aslında kimse bu takımın tavanını bilmiyor.
Horan, Shaw'un ABD için heyecan verici bir genç oyuncu olduğunu söyledi (Brad Smith/ISI Photos/USSF/Getty Images for USSF)
“Son birkaç oyunda bile bunu neredeyse hiç görmüyorsunuz, ancak oyun boyunca bu şekilde kalan ve sadece dört veya beş oyuncunun değil herkesin aynı fikirde olmasını sağlayan son üründür” diyor. “Eğer bunu daha da geliştirebilirseniz ve bu, takımdaki her bir oyuncunun doğasında var olursa, kombinasyonları falan oynamak ister misiniz? Bu takımın neler yapabileceği hakkında hiçbir fikrim yok.
“Bir de işin zihniyet kısmı var: Eğer futbol iyi gitmezse geri dönebileceğimizi biliyoruz.” Gitmek. Sahada daha hızlı, daha güçlü ve daha yetenekli oyuncularımız var ve onları eleyeceğiz, değil mi? Dünya çok korkacak.”
Bu sözler ortalığı karıştırabilir. 2019'da Ali Krieger, USWNT rezervlerinin Dünya Kupası'nda birkaç başka takımla karşılaşabileceğini ve onları yenebileceğini öne sürdü ve bu, kutlandığından bile Amerikan kültürünün dört bir yanından çok daha fazla eleştiri alan bir takım için büyük bir çekişme noktasıydı. devam eden bir başlık olarak üçüncü kez.
Horan, “En çok konuşulan takımlardan biri olmalıyız” dedi. Yaptığımız her şey, söylediğimiz her şey her zaman inceleniyor.
Bireysel oyuncular da bu merceğin yükünü takım kadar taşıyabilir. Horan, anlaşılır olsa da, kendi başarılarının USWNT hayran kitlesi tarafından bile anlaşılmasından dolayı açıkça hayal kırıklığına uğradı. Horan, bu görüşünü açıklamak için birçok izleyicinin bir televizyon yorumcusunun analizini göründüğü gibi değerlendireceğini öne sürüyor.
“Amerikalı futbol taraftarlarının çoğu akıllı değil” diyor. “Sen oyunu bilmiyorsun. Anlamıyorlar. (Ama giderek daha iyi hale geliyor.”
Kısa bir süre duraklıyor ve bu sözlerin de ortalığı karıştıracağını hissediyor.
“Bazılarını üzeceğim” diye devam ediyor, “ama oyun ABD'de büyüyor. İnsanlar daha bilgili hale geliyor ama insanlar yorumcuların söylediklerini dikkate alma eğiliminde, değil mi? Bunu annem yapıyor!” Gülmeye başladı. “Annem diyor ki, 'Julie Foudy çok iyi bir oyun oynadığını söyledi!' Ben de burada sadece şunu söylüyorum: 'Bugün seks yaptım.'”
Horan, Fransa'da Lyon'la oynadığınızda her şeyin farklı olduğunu söylüyor.
“Duyduğuma göre insanlar oyunumu biraz daha iyi anlıyor, futbolumu ve oyun tarzımı daha iyi anlıyorlar” diyor. “Bu Fransız kültürü. Herkes futbol izliyor. İnsanlar futbolu biliyor.”
Ancak bunların hiçbiri Horan'ın 2023 Dünya Kupası'ndaki deneyimiyle karşılaştırılamaz. Kendi eski takım arkadaşı Carli Lloyd'un da dahil olduğu dış yorum, özel takım elbiseleriyle stadyum girişleri; röportajlarda kullanılan üslup; vücut dili. Her şey incelendi. Ancak bu sefer derse kötü performanslar ve kötü sonuçlar eşlik etti.
DAHA DERİNE GİT
Carli Lloyd'un USWNT eleştirisi onun kamusal kişiliğinin doğal bir uzantısıdır
Horan, dışarıdan gelen eleştirilerin kendisini rahatsız etmediğini ancak oyuncular dışında kimsenin o takımda olmanın nasıl bir şey olduğunu anlayamadığını kaydetti. Sonuçta insanların konuşacak bir şeyler bulması “son derece iyi” hissettirdi, diyor.
“Sahada desteklemezseniz insanlar gelip ne yaptığınızı, önceliklerinizin neler olduğunu konuşur” diyor. “Mesela, 'Maça hazırlanıyor musun? Bu s-'yle daha mı çok ilgileniyorsun?'”
Horan, geçiş aşamasındaki bir ekibe liderlik etmek için Lavelle'e (solda) güvendi (Jose Breton/Pics Action/NurPhoto, Getty Images aracılığıyla)
Horan bir kez daha küçük, görünüşte zararsız bir ayrıntıya dönüyor: Maçtan önceki geleneksel ilk 11 fotoğrafı. NWSL'de giderek daha fazla takım bu fırsatı çeşitli şakalar için kullanıyor; Horan'ın Avrupalı takım arkadaşlarının, Amerikalıların işlerini ciddiye almadıklarına örnek olarak gösterdiği bir şey. Onun da derisinin altına girdiği açık.
“Profesyonellik istiyorum” diye itiraf ediyor. “Bu küçük şeyler beni gerçekten sinirlendirdi. Bunu yapabileceğimi sanmıyorum, belki de bunu söylerken yanılıyorumdur, bilmiyorum. Bu beni rahatsız ediyor. Bu oyuna o kadar çok şey katıyoruz ki bazen şaka gibi geliyor.”
Başkaları için işe yararsa bunu tamamlayacak kişinin kendisi olmayacağını hemen belirtti. Onun söylemek istediği bu değil. Sonuçta onun umursadığı tek şey futbol.
“Futbola geri dönmemiz lazım. Futbol en önemli şey” diyor Horan. “Belki de önce bazılarını çıkarmalıyız. Oyuna odaklanmalıyız, elimizden gelenin en iyisini yapmaya odaklanmalıyız.”
Kaptan olarak Horan bunun gerçekleşmesine yardımcı olabilir. Her ne kadar Andonovski'nin ayrılışı ile Hayes'in işe alınması arasında geçen aylarda bunu anlamakta zorluk çekmiş olsa da, bu onun açıkça büyüdüğü bir rol.
Hayes henüz resmi olarak başlamadı ve Chelsea başantrenörü olarak görevi Mayıs ayındaki Avrupa sezonuyla birlikte sona erene kadar maçlara koçluk yapmayacak. Ancak Horan, Hayes'in Aralık ayında Horan ve ekibin geri kalanıyla yaptığı ziyaretin sürecin netleşmesine yardımcı olduğunu söylüyor. Bu aynı zamanda Horan'a iletişim hatlarını açma ve bazen tam kontrolün kendisinde olmadığını, dizginlerin kendisine verilmediğini hissettiğini itiraf etme şansı verdi.
Horan, “Her zaman, her bir oyuncuyla gerçekten ilgilenebilecek, onlardan en iyi verimi alabilecek ve onları olabilecekleri en iyi hale getirmeye çalışabilecek biri olduğumu hissettim” dedi. “Ra-rah konuşmaları, tüm bu saçmalıklar gibi olmayacağım. Becky (Sauerbrunn) ve ben muhtemelen bu açıdan biraz benzeriz. Muhtemelen sahada biraz daha çılgınım. Olmak istediğim lider olduğumdan ve kimsenin beni başka bir şey yapmaya çalışmadığından emin olmak istiyorum.
Andonovski kol bandını ona vermeden önce (bu hamlenin nedeni uzun süredir kaptanlık yapan Sauerbrunn'un ayak sakatlığı nedeniyle Dünya Kupası'nı kaçırmasıydı) Horan ona kol bandının onu değiştirmeyeceğini ve kol bandına sahip oyuncuların konuşamayacağını söyledi. Değişecek şeyin, belirleyeceği ton olduğunu söyledi. Rol model olmak istiyordu.
Andonovski'ye “Bir antrenörün kaptanı olmayacağım, oyuncuların kaptanı olacağım” dedi. Yani eğer istediği bu değilse onu kaptan yapmamalıydı.
Horan, geçici koç Twila Kilgore'un devreye girmesinden bu yana sözüne sadık kaldı ve kendisini geçiş sürecine dahil etme konusunda Morgan, Lavelle ve Sonnett'e güvendi. Ayrıca takıma yeni katılan göreceli kişileri de güçlendirdi. Normalde çekingen 23 yaşındaki stoper Naomi Girma, Horan'ın “beni sesimi bulmaya teşvik ettiğini” söyledi.
Horan, “Bu yeni genç oyuncuların çoğu bu Olimpiyatlarda çok önemli bir rol oynayacak” diyor. “Bizi podyuma çıkarmak için onlardan en iyi şekilde nasıl faydalanabiliriz? Çılgın bir yerdi ama bu benim için gerçekten heyecan verici bir rol çünkü yapmam gerekenin bu olduğunu hissettim.”
Takımın Hayes'in görevi devralmasına hâlâ dört ayı, Olimpiyatlara ise altı ayı var. Takımı yeniden zirveye taşıyacak bu devasa grup projesine yönelik atılım, 2027'ye ve kendi evinde oynanabilecek Dünya Kupası'na bakmadan önce oldukça sürüyor. Horan için Horan'dan Lavelle'ye, Morgan'dan Girma'ya, Shaw'a ve ötesine kadar her ses önemlidir.
Horan, “Kendimizi geliştirmek, birbirimizi daha iyi hale getirmek ve standartları korumak için elimizden geleni yapmalıyız” dedi. “Son Dünya Kupası'ndan ve Olimpiyatlardan önce sahip olduğumuz her kültürü değiştirmeliyiz çünkü kazanmak zorundayız. Ve bu şimdi başlıyor.”
(Fotoğraf: James Gilbert/Getty Images)