semaver
New member
PARİS — Bir elektrikli dağıtım teknesi, Eyfel Kulesi’ne dönüp nehir kıyısına doğru süzülmeden önce Seine Nehri’nde, eski sarayların ve zarif müzelerin yanından ve alçak taş ve metal köprülerin altından geçti.
Kaptan Arnaud Montand, önümüzdeki yaz yapılacak Olimpiyat Oyunlarının açılış töreni için planlanan rotayı ve son etapta Olimpik yüzücüler için olan rotayı takip etti.
Paris’in başarılı girişiminin önemli bir parçası, yalnızca nehir kıyısındaki etkinliklere ev sahipliği yapmak değil, aynı zamanda dikkat çekici bir şekilde, İçinde BT.
Montand, sağanak yağmurdan korunan camdan rahat kabininin başında, “Paris’e bakan ne güzel bir pencere,” dedi. “Ama fırtına çıkarsa, her şey başarısız olur.”
Yıllardır, Paris’in büyük bölgesindeki işçiler, özellikle fırtınalar sırasında zararlı bakterilerin Seine Nehri’ne girmesini önlemek için tasarlanmış binlerce yeni yer altı boru, tank ve pompa öngören bir mühendisin hayali olan Yüzme Planını uyguluyorlar. Başarılı olursa, plan Olimposluların ve daha sonra halkın yüzebileceği kadar temiz bir nehir yaratacak.
“Yüzde 100 garantimiz var mı? Cevap hayır,” dedi ve Seine Nehri’nin iki dayanıklılık yarışına ve triatlonun yüzme ayaklarına ev sahipliği yapacak şekilde zamanında rehabilite edilmesi de dahil olmak üzere şehrin Olimpiyat planlarına liderlik eden belediye başkan yardımcısı Pierre Rabadan. “Yarışlardan bir hafta önce aralıksız yağmur yağarsa, yapılan tüm çalışmalara rağmen su kalitesinin muhtemelen çok iyi olmayacağını biliyoruz.”
Ancak Rabadan, yedek bir plan olmadığını da söyledi: yarışların ertelenmesi gerekiyorsa, organizatörler sadece birkaç gün bekleyip su kalitesini test edip tekrar deneyeceklerdi.
Sıvı Amblem
Birçok kişi tarafından dünyanın en romantik nehri olarak kabul edilen Seine aynı zamanda pis kokulu, bulanık ve – büyük Cumartesi gecelerinden sonra – parti müdavimlerinin kirli kalıntılarıyla dolu. Şiddetli yağmurlar sırasında, nehrin parke taşlı kıyılarındaki 40 lumbozdan lağım suyu akıyor.
Bu nedenle, birçok Parisli – hatta bazıları resmi banyo programına göre çalışıyor – nehre atlama fikri karşısında dehşete düşüyor.
“Seine’i gördün mü?” Michael Rodrigues, kanalizasyonun nehre sızmasını önlemek için bir eve yeni bir boru bağladığı kaldırımdaki bir çukurun derinliklerinde dedi. “İlgilenmiyorum.”
Bu her zaman böyle değildi. 1900’de Paris’te düzenlenen ilk Olimpiyat Oyunları sırasında nehirde yedi yüzme etkinliği düzenlendi. 1923’te, Oyunların şehre dönmesinden bir yıl önce, içinde yüzmek yasaklandıktan sonra bile, yerel halk sıcak yaz günlerinde arkalarında yükselen Eyfel Kulesi ile suda serinlerken Pont d’Iéna’dan dalış yapmaya devam etti.
Ancak nehir, kanalizasyon ve endüstriyel atıklarla giderek daha fazla kirleniyordu. 1990’larda yapılan bir araştırmaya göre, nehrin tarihine göre Paris’in içinden geçen bölge, dünyadaki en yüksek ağır metal seviyelerine sahip yerlerden biri olarak sıralandı.
Eski bir Paris belediye başkanı ve daha sonra Fransa cumhurbaşkanı olan Jacques Chirac, 1990’da “Seine’in temiz bir nehir olduğunu kanıtlamak için üç yıl içinde tanıkların önünde Seine’de yüzeceğim” sözünü verdiği o yıkanma günlerine dönme sözü verdi. “
Bu hiç olmadı.
Bir hidrolog ve Sorbonne Üniversitesi’nde otuz yıldır Seine’i inceleyen profesör Jean-Marie Mouchel, “Bunlar sadece güzel sözlerdi” dedi. Özellikle kanalizasyon arıtma tesislerinin iyileştirilmesi yoluyla nehrin su kalitesinde birçok iyileştirme yapılmış olsa da, “2020’den önce Seine’de yüzmek için bir plan yoktu” dedi.
Olimpiyatlar, yalnızca planı ileriye taşıyarak değil, aynı zamanda uygulama için 1,4 milyar Euro’luk (1,53 milyar dolardan fazla) bir bütçe başlatarak bunu değiştirdi.
Şehrin Belediye Başkanı Anne Hidalgo’nun söz verdiği Oyunlar’ın bir mirası, 2025 yazına kadar Seine ve nehrin yukarı kolu olan Marne boyunca yer alan yaklaşık 20 yüzme alanına yerel halkın erişimine izin vermek.
Rabadan, “Oyunlar, su kalitesini dönüştürmek ve iyileştirmek için sadece bir hızlandırıcıydı,” dedi ve planın iki düzineden fazla devlet kurumu ile başka türlü “muhtemelen” yapamayacak olan su, sanitasyon, nehir ve liman yetkililerini bir araya getirdiğini de sözlerine ekledi. taahhütte bulunmadım.”
ıslık ve ikna
İlgili tüm yetkililerin amacı, suyu, iki indikatör bakterinin – E. coli ve bağırsak enterokoklarının – konsantrasyonunun Avrupa banyo kılavuzlarında belirtilen standartların altında olacak şekilde temiz hale getirmektir. Olimpiyat standartları, bir komitenin onayı ile biraz daha yüksek seviyelere izin verir.
Fransa’daki ekipler, 2020’den beri düzenli olarak Seine sularını test ediyor. Geçen yaz, örneklerinin yaklaşık yarısı bitiş çizgisine ulaştı. Ancak bunlar, üç yaz ayı boyunca nehrin uzun bir bölümünde ve kolunda kaydedildi.
İşçiler, yaz sonunda, Olimpiyatlar yapılırken, planlanan Olimpik etkinliklerin (triatlonun yüzme bölümü ve erkekler ve kadınlar için iki 10k yarışı) programını test etmek için iki hafta harcadıklarında, sonuçlar yüzde 90 “adil” oldu. devam edip etmeyeceğine bir Olimpiyat komitesinin karar vermesi gerektiği anlamına gelir.
Rabadan ve diğer şehir yetkilileri, yüzme planının çoğu henüz uygulanmadığı için bunun umut verici olduğunu düşündüler.
Şehrin kanalizasyon projelerinden sorumlu baş mühendisi Samuel Colin-Canivez, nehrin altında uzanan yeni inşa edilmiş bir tüneli gezdirirken, “Seine’i temizlemiyoruz,” dedi. “Yaklaşımımız, arıtılmamış suyun Seine’e girmesini önlemektir.”
700 metre uzunluğundaki tünel, Austerlitz tren istasyonu ile 350 yıllık bir hastane arasına inşa edilen devasa bir yer altı depolama tankına bağlanıyor. Birlikte 13,2 milyon galon su tutacaklar – 20 olimpik yüzme havuzunu doldurmaya yetecek kadar.
Tünel ve tank, şu anda Paris’in eski kanalizasyon sistemini aşırı yükleyen fırtınaların üstesinden gelmek ve daha da önemlisi hem kanalizasyon hem de yağmur suyunu kanalize etmek için inşa edilen beş büyük mühendislik projesi arasında yer alıyor. Bu tüneller yağmur suyuyla dolduğunda, yağmur, lavabo ve tuvalet suyu gibi her şeyi Seine’ye akıtırlar.
Colin-Canivez, kısmen inşa edilmiş tankın etrafında dolaşırken, “Şu anda, şehrin doğu kesiminde şiddetli yağmur olduğunda yılda 12 kez oluyor,” dedi. Tamamlandığında, büyük rezervuar fırtınalar sırasında suyu depolayacak ve ardından yağmur durduğunda yavaşça kanalizasyona geri bırakacak. Hedefimiz bunu ikiye katlamak” dedi.
Bu, lağım suyunu Seine’den uzak tutmak için yağışlı hava stratejisidir. Kuru hava stratejisi başka bir dizi proje içerir. Bunlardan bazıları, örneğin yukarı yöndeki iki atık su arıtma tesisine özel arıtmalar eklemek gibi basittir. Daha büyük tesis olan Seine-Valenton, Paris’in 10 mil güneybatısındaki 2,5 milyon insanın atık suyunu emer. Paris Sanitasyon Otoritesi inovasyon direktörü Vincent Rocher, Haziran ayında küçük miktarlarda performik asit kanalizasyona girer girmez, zararlı dışkı bakteri miktarının yüz kat azalacağını söyledi.
Diğerleri daha küçük ve daha kişisel, örneğin Paris’in altı banliyösünde kapı kapı dolaşarak 20.000’den fazla ev sahibini işçilerin borularını kazmalarına ve kanalizasyona düzgün bir şekilde bağlamalarına izin vermeye ikna etmeye çalışan ekipler. Pek çok hanenin kanalizasyonunu Seine veya Marne’a boşalttığı varsayılmaktadır.
Paris’in güneydoğusundaki bölgede projeyi yöneten Claire Costel, “Ev ev” dedi. “Başka yolu yok.”
Burada iki ayrı yer altı tünel sistemi var: biri sadece kanalizasyon için, diğeri yağmur suyu için. Ancak birçok durumda, inşaatçılar kanalizasyon hatlarını yağmur suyu sistemine bağladılar. Küçük Fanac adası gibi diğerlerinde, kanalizasyonlarını doğrudan Marne’a boşaltmak için evler inşa edildi.
Costel’e göre, hangi evlerin kötü bağlantıları olduğunu bulmanın tek yolu borularını kontrol etmektir. Ardından ekibi, sorunu çözmeleri için ev sahiplerini ikna etmeye çalışır.
Ekipler, genellikle yenileme masraflarını karşılayan 6.000 €’ya kadar hibe sunabilse de, birçok ev sahibi bunu reddediyor. Bir şehir raporuna göre, geçen yıl Mart ayı itibariyle yalnızca yaklaşık 5.000 kişi taahhütte bulundu.
Costel, “Bu zor,” diye açıkladı. “Onları kapılarını açmaya zorlayamayız.”
Ekibi, Fanac’taki 40 ev için yeni bir kanalizasyon ve pompalama sistemi kurarak en başarılı ekip oldu.
Fanac’ın ve çevredeki kasabaların pek çok sakini için satış noktası, olimpik mirasıydı.
70 yaşındaki Jean-Louis Bourgeois, işçilerin kanalizasyon sistemini tamamlamaya çalıştıktan bir sabah sonra Le Perreux-sur-Marne’deki tuğla evinin önünde dururken “Marne’de yüzmeyi çocukken öğrendim” dedi. “Orada tekrar yüzebilirsem çok mutlu olurum.”
yüzey gerilimi
Paris şehir sınırları içinde işçiler evleri değil tekneleri hedef alıyor. Bunların yaklaşık 170’i Seine kıyılarında Olimpiyat alanlarının önünde demirlemiş durumda. Yakın zamana kadar, lağımlarının neredeyse tamamı doğrudan nehre boşaltılıyordu.
2018’de şehir, tüm teknelerin şehrin kanalizasyon sistemine bağlanması gerektiğini açıkladı ve Liman İdaresi, kanalizasyon bağlantılarının ve pompalarının bulunmadığı limanlara pahalı kanalizasyon bağlantıları ve pompaları kurma sürecini başlattı. Su sakinlerine, teknelerine birleşik kanalizasyon toplama sistemleri kurmaları için iki yıl süre verildi.
Şehir yetkililerine göre, şimdiye kadar sadece yarısı işi tamamladı.
Birçok tekne sahibi haksız yere saldırıya uğradığından şikayetçi. Karadaki komşularının aksine, başka seçenekleri yoktu ve eski tekneleri yenilemek 25.000 €’ya kadar mal olabilir – bu, devlet hibesinin beş katıdır.
Paris’in kalbindeki bir yaya köprüsünün yakınında demirlemiş 1937 yapımı bir mavnada yaşayan Hervé Lavollée, “Tekne parkının Paris’ten 30 kilometre uzakta bir kanalizasyon sistemine bağlanacağını düşünüyor musunuz?” dedi. “Bütün bunlar yüzünden 20:00 haberlerinde gürültü yapıyorlar, bu yüzden çok şey yapıyor gibi görünüyorlar, ama bu çok saçma.”
Paris’teki su ve sanitasyon sistemleri müdürü Nicolas Londinsky, teknelerden kaynaklanan kirliliğin nispeten düşük olduğunu kabul ediyor, ancak bunun, yakındaki bir yüzme alanında yapılan bir su kalitesi testinin başarılı ve başarısız olması arasındaki fark anlamına gelebileceğini söylüyor. “Su kalitesini gerçekten iyileştirmek istiyorsak, her şeyi yapmalıyız” dedi.
Ve eleştirilerine rağmen Lavollée, Seine’de yüzme fikrini beğendiğini söyledi. Her akşam teknesinin tuvaletinde dişlerini fırçalarken şehrin ışıkları altında ışıldayan nehre bakıyor.
Güzelliği karşısında her zaman şaşırır.
“Seine Nehri’nin ne olduğunu dünyaya gösterme ve Paris’in bu manzarasını sunma şansımız olursa, bu harika bir fikir” dedi.
Kaptan Arnaud Montand, önümüzdeki yaz yapılacak Olimpiyat Oyunlarının açılış töreni için planlanan rotayı ve son etapta Olimpik yüzücüler için olan rotayı takip etti.
Paris’in başarılı girişiminin önemli bir parçası, yalnızca nehir kıyısındaki etkinliklere ev sahipliği yapmak değil, aynı zamanda dikkat çekici bir şekilde, İçinde BT.
Montand, sağanak yağmurdan korunan camdan rahat kabininin başında, “Paris’e bakan ne güzel bir pencere,” dedi. “Ama fırtına çıkarsa, her şey başarısız olur.”
Yıllardır, Paris’in büyük bölgesindeki işçiler, özellikle fırtınalar sırasında zararlı bakterilerin Seine Nehri’ne girmesini önlemek için tasarlanmış binlerce yeni yer altı boru, tank ve pompa öngören bir mühendisin hayali olan Yüzme Planını uyguluyorlar. Başarılı olursa, plan Olimposluların ve daha sonra halkın yüzebileceği kadar temiz bir nehir yaratacak.
“Yüzde 100 garantimiz var mı? Cevap hayır,” dedi ve Seine Nehri’nin iki dayanıklılık yarışına ve triatlonun yüzme ayaklarına ev sahipliği yapacak şekilde zamanında rehabilite edilmesi de dahil olmak üzere şehrin Olimpiyat planlarına liderlik eden belediye başkan yardımcısı Pierre Rabadan. “Yarışlardan bir hafta önce aralıksız yağmur yağarsa, yapılan tüm çalışmalara rağmen su kalitesinin muhtemelen çok iyi olmayacağını biliyoruz.”
Ancak Rabadan, yedek bir plan olmadığını da söyledi: yarışların ertelenmesi gerekiyorsa, organizatörler sadece birkaç gün bekleyip su kalitesini test edip tekrar deneyeceklerdi.
Sıvı Amblem
Birçok kişi tarafından dünyanın en romantik nehri olarak kabul edilen Seine aynı zamanda pis kokulu, bulanık ve – büyük Cumartesi gecelerinden sonra – parti müdavimlerinin kirli kalıntılarıyla dolu. Şiddetli yağmurlar sırasında, nehrin parke taşlı kıyılarındaki 40 lumbozdan lağım suyu akıyor.
Bu nedenle, birçok Parisli – hatta bazıları resmi banyo programına göre çalışıyor – nehre atlama fikri karşısında dehşete düşüyor.
“Seine’i gördün mü?” Michael Rodrigues, kanalizasyonun nehre sızmasını önlemek için bir eve yeni bir boru bağladığı kaldırımdaki bir çukurun derinliklerinde dedi. “İlgilenmiyorum.”
Bu her zaman böyle değildi. 1900’de Paris’te düzenlenen ilk Olimpiyat Oyunları sırasında nehirde yedi yüzme etkinliği düzenlendi. 1923’te, Oyunların şehre dönmesinden bir yıl önce, içinde yüzmek yasaklandıktan sonra bile, yerel halk sıcak yaz günlerinde arkalarında yükselen Eyfel Kulesi ile suda serinlerken Pont d’Iéna’dan dalış yapmaya devam etti.
Ancak nehir, kanalizasyon ve endüstriyel atıklarla giderek daha fazla kirleniyordu. 1990’larda yapılan bir araştırmaya göre, nehrin tarihine göre Paris’in içinden geçen bölge, dünyadaki en yüksek ağır metal seviyelerine sahip yerlerden biri olarak sıralandı.
Eski bir Paris belediye başkanı ve daha sonra Fransa cumhurbaşkanı olan Jacques Chirac, 1990’da “Seine’in temiz bir nehir olduğunu kanıtlamak için üç yıl içinde tanıkların önünde Seine’de yüzeceğim” sözünü verdiği o yıkanma günlerine dönme sözü verdi. “
Bu hiç olmadı.
Bir hidrolog ve Sorbonne Üniversitesi’nde otuz yıldır Seine’i inceleyen profesör Jean-Marie Mouchel, “Bunlar sadece güzel sözlerdi” dedi. Özellikle kanalizasyon arıtma tesislerinin iyileştirilmesi yoluyla nehrin su kalitesinde birçok iyileştirme yapılmış olsa da, “2020’den önce Seine’de yüzmek için bir plan yoktu” dedi.
Olimpiyatlar, yalnızca planı ileriye taşıyarak değil, aynı zamanda uygulama için 1,4 milyar Euro’luk (1,53 milyar dolardan fazla) bir bütçe başlatarak bunu değiştirdi.
Şehrin Belediye Başkanı Anne Hidalgo’nun söz verdiği Oyunlar’ın bir mirası, 2025 yazına kadar Seine ve nehrin yukarı kolu olan Marne boyunca yer alan yaklaşık 20 yüzme alanına yerel halkın erişimine izin vermek.
Rabadan, “Oyunlar, su kalitesini dönüştürmek ve iyileştirmek için sadece bir hızlandırıcıydı,” dedi ve planın iki düzineden fazla devlet kurumu ile başka türlü “muhtemelen” yapamayacak olan su, sanitasyon, nehir ve liman yetkililerini bir araya getirdiğini de sözlerine ekledi. taahhütte bulunmadım.”
ıslık ve ikna
İlgili tüm yetkililerin amacı, suyu, iki indikatör bakterinin – E. coli ve bağırsak enterokoklarının – konsantrasyonunun Avrupa banyo kılavuzlarında belirtilen standartların altında olacak şekilde temiz hale getirmektir. Olimpiyat standartları, bir komitenin onayı ile biraz daha yüksek seviyelere izin verir.
Fransa’daki ekipler, 2020’den beri düzenli olarak Seine sularını test ediyor. Geçen yaz, örneklerinin yaklaşık yarısı bitiş çizgisine ulaştı. Ancak bunlar, üç yaz ayı boyunca nehrin uzun bir bölümünde ve kolunda kaydedildi.
İşçiler, yaz sonunda, Olimpiyatlar yapılırken, planlanan Olimpik etkinliklerin (triatlonun yüzme bölümü ve erkekler ve kadınlar için iki 10k yarışı) programını test etmek için iki hafta harcadıklarında, sonuçlar yüzde 90 “adil” oldu. devam edip etmeyeceğine bir Olimpiyat komitesinin karar vermesi gerektiği anlamına gelir.
Rabadan ve diğer şehir yetkilileri, yüzme planının çoğu henüz uygulanmadığı için bunun umut verici olduğunu düşündüler.
Şehrin kanalizasyon projelerinden sorumlu baş mühendisi Samuel Colin-Canivez, nehrin altında uzanan yeni inşa edilmiş bir tüneli gezdirirken, “Seine’i temizlemiyoruz,” dedi. “Yaklaşımımız, arıtılmamış suyun Seine’e girmesini önlemektir.”
700 metre uzunluğundaki tünel, Austerlitz tren istasyonu ile 350 yıllık bir hastane arasına inşa edilen devasa bir yer altı depolama tankına bağlanıyor. Birlikte 13,2 milyon galon su tutacaklar – 20 olimpik yüzme havuzunu doldurmaya yetecek kadar.
Tünel ve tank, şu anda Paris’in eski kanalizasyon sistemini aşırı yükleyen fırtınaların üstesinden gelmek ve daha da önemlisi hem kanalizasyon hem de yağmur suyunu kanalize etmek için inşa edilen beş büyük mühendislik projesi arasında yer alıyor. Bu tüneller yağmur suyuyla dolduğunda, yağmur, lavabo ve tuvalet suyu gibi her şeyi Seine’ye akıtırlar.
Colin-Canivez, kısmen inşa edilmiş tankın etrafında dolaşırken, “Şu anda, şehrin doğu kesiminde şiddetli yağmur olduğunda yılda 12 kez oluyor,” dedi. Tamamlandığında, büyük rezervuar fırtınalar sırasında suyu depolayacak ve ardından yağmur durduğunda yavaşça kanalizasyona geri bırakacak. Hedefimiz bunu ikiye katlamak” dedi.
Bu, lağım suyunu Seine’den uzak tutmak için yağışlı hava stratejisidir. Kuru hava stratejisi başka bir dizi proje içerir. Bunlardan bazıları, örneğin yukarı yöndeki iki atık su arıtma tesisine özel arıtmalar eklemek gibi basittir. Daha büyük tesis olan Seine-Valenton, Paris’in 10 mil güneybatısındaki 2,5 milyon insanın atık suyunu emer. Paris Sanitasyon Otoritesi inovasyon direktörü Vincent Rocher, Haziran ayında küçük miktarlarda performik asit kanalizasyona girer girmez, zararlı dışkı bakteri miktarının yüz kat azalacağını söyledi.
Diğerleri daha küçük ve daha kişisel, örneğin Paris’in altı banliyösünde kapı kapı dolaşarak 20.000’den fazla ev sahibini işçilerin borularını kazmalarına ve kanalizasyona düzgün bir şekilde bağlamalarına izin vermeye ikna etmeye çalışan ekipler. Pek çok hanenin kanalizasyonunu Seine veya Marne’a boşalttığı varsayılmaktadır.
Paris’in güneydoğusundaki bölgede projeyi yöneten Claire Costel, “Ev ev” dedi. “Başka yolu yok.”
Burada iki ayrı yer altı tünel sistemi var: biri sadece kanalizasyon için, diğeri yağmur suyu için. Ancak birçok durumda, inşaatçılar kanalizasyon hatlarını yağmur suyu sistemine bağladılar. Küçük Fanac adası gibi diğerlerinde, kanalizasyonlarını doğrudan Marne’a boşaltmak için evler inşa edildi.
Costel’e göre, hangi evlerin kötü bağlantıları olduğunu bulmanın tek yolu borularını kontrol etmektir. Ardından ekibi, sorunu çözmeleri için ev sahiplerini ikna etmeye çalışır.
Ekipler, genellikle yenileme masraflarını karşılayan 6.000 €’ya kadar hibe sunabilse de, birçok ev sahibi bunu reddediyor. Bir şehir raporuna göre, geçen yıl Mart ayı itibariyle yalnızca yaklaşık 5.000 kişi taahhütte bulundu.
Costel, “Bu zor,” diye açıkladı. “Onları kapılarını açmaya zorlayamayız.”
Ekibi, Fanac’taki 40 ev için yeni bir kanalizasyon ve pompalama sistemi kurarak en başarılı ekip oldu.
Fanac’ın ve çevredeki kasabaların pek çok sakini için satış noktası, olimpik mirasıydı.
70 yaşındaki Jean-Louis Bourgeois, işçilerin kanalizasyon sistemini tamamlamaya çalıştıktan bir sabah sonra Le Perreux-sur-Marne’deki tuğla evinin önünde dururken “Marne’de yüzmeyi çocukken öğrendim” dedi. “Orada tekrar yüzebilirsem çok mutlu olurum.”
yüzey gerilimi
Paris şehir sınırları içinde işçiler evleri değil tekneleri hedef alıyor. Bunların yaklaşık 170’i Seine kıyılarında Olimpiyat alanlarının önünde demirlemiş durumda. Yakın zamana kadar, lağımlarının neredeyse tamamı doğrudan nehre boşaltılıyordu.
2018’de şehir, tüm teknelerin şehrin kanalizasyon sistemine bağlanması gerektiğini açıkladı ve Liman İdaresi, kanalizasyon bağlantılarının ve pompalarının bulunmadığı limanlara pahalı kanalizasyon bağlantıları ve pompaları kurma sürecini başlattı. Su sakinlerine, teknelerine birleşik kanalizasyon toplama sistemleri kurmaları için iki yıl süre verildi.
Şehir yetkililerine göre, şimdiye kadar sadece yarısı işi tamamladı.
Birçok tekne sahibi haksız yere saldırıya uğradığından şikayetçi. Karadaki komşularının aksine, başka seçenekleri yoktu ve eski tekneleri yenilemek 25.000 €’ya kadar mal olabilir – bu, devlet hibesinin beş katıdır.
Paris’in kalbindeki bir yaya köprüsünün yakınında demirlemiş 1937 yapımı bir mavnada yaşayan Hervé Lavollée, “Tekne parkının Paris’ten 30 kilometre uzakta bir kanalizasyon sistemine bağlanacağını düşünüyor musunuz?” dedi. “Bütün bunlar yüzünden 20:00 haberlerinde gürültü yapıyorlar, bu yüzden çok şey yapıyor gibi görünüyorlar, ama bu çok saçma.”
Paris’teki su ve sanitasyon sistemleri müdürü Nicolas Londinsky, teknelerden kaynaklanan kirliliğin nispeten düşük olduğunu kabul ediyor, ancak bunun, yakındaki bir yüzme alanında yapılan bir su kalitesi testinin başarılı ve başarısız olması arasındaki fark anlamına gelebileceğini söylüyor. “Su kalitesini gerçekten iyileştirmek istiyorsak, her şeyi yapmalıyız” dedi.
Ve eleştirilerine rağmen Lavollée, Seine’de yüzme fikrini beğendiğini söyledi. Her akşam teknesinin tuvaletinde dişlerini fırçalarken şehrin ışıkları altında ışıldayan nehre bakıyor.
Güzelliği karşısında her zaman şaşırır.
“Seine Nehri’nin ne olduğunu dünyaya gösterme ve Paris’in bu manzarasını sunma şansımız olursa, bu harika bir fikir” dedi.