semaver
New member
Erling Haaland, Norveç’in gol rekorundan sadece altı puan uzakta, dolayısıyla onun yakında ülkesinin tüm zamanların en golcü forvet oyuncusu olması kesinlikle kaçınılmaz.
Bir yandan bu oldukça hızlı gerçekleşti; Haaland, Norveç adına ilk golünü yalnızca 2020’de attı. Öte yandan, bu inanılmaz derecede uzun bir zaman oldu.
DAHA DERİNE GİT
Haaland gerçekte nasıl bir yer?
213 FIFA üyesi ülke arasında Norveç, dünyadaki en uzun süreli tek gol rekoruna sahip ülke. Müziği, 1937’de uluslararası kariyerine son veren ve daha sonra kendi ülkesinde tanınmış bir spor gazetecisi olan büyüleyici bir isim olan Jorgen Juve tarafından yapıldı.
Juve, Norveç adına 45 maçta beşi hat-trick de dahil olmak üzere nispeten mütevazı 33 gol attı, ancak rekoru bu maçların yarısından azında santrafor olarak oynamasıyla dikkat çekiyor. Aksi takdirde ülkesine kaptanlık yaptığı yerden 1936 Olimpiyatları’nda bronz madalyaya kadar savunmada yer aldı. Bu, son milli golünün neden Haziran 1934’teki son milli maçından üç yıl önce geldiğini açıklıyor. Bu nedenle, Haaland altı gol daha attığında Juve’nin 33 gol hedefine ulaşmasının üzerinden yaklaşık 90 yıl geçmiş olacak.
Teknik açıdan konuşursak, İskandinavya’da da daha uzun süre ayakta kalan başka bir rekor daha var.
Poul “Tist” Nielsen, 1910 ile 1925 yılları arasında Danimarka adına 38 maçta 52 gol attı, ancak rekoru 2010’da şu anda Blackburn Rovers’ın İngiltere Şampiyonası’nda menajeri olan Jon Dahl Tomasson ile eşitlendi. Tomasson, o yıl Güney Afrika’da düzenlenen Dünya Kupası’ndan sonra rekoru kendisine ait kılmak yerine uluslararası futbolu bırakmaya karar verdi. Nielsen’in adı bu nedenle rekor kitaplarında kalıyor, ancak yalnızca Danimarka rekorunu ortaklaşa elinde tutuyor.
Bu grafik, bu veri setlerinin ne ölçüde aykırı değerler olduğunu göstermektedir.
Aralarında Libya, Sudan ve Gine’nin de bulunduğu yalnızca altı ülke 50 yılı aşkın süredir puanlama rekorlarını elinde tutuyor. Dolayısıyla, yalnızca Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanan ülkeleri dahil edersek, rekorları yarım yüzyılı aşkın süredir ayakta olan Danimarka, Norveç ve Macaristan’dan başka bir şey değil.
Ferenc Puskas’ın sadece 85 maçta 84 gol attığı ve uluslararası kariyerinin 29 yaşında Macar Devrimi nedeniyle erken sona erdiği göz önüne alındığında, Macaristan’ın rekoru belki de en etkileyici olanı. Yarım on yıl boyunca uluslararası futbol oynamamasının ardından 1962 Dünya Kupası’nda İspanya’yı temsil etti.
Ferenc Puskas (sağda) 1953’te Wembley Stadyumu’nda Macaristan adına İngiltere’ye karşı oynuyor (Barratts/PA Images via Getty Images)
Grafiğin en dikkat çekici yanı son dönemde kaç puanlama rekorunun kırıldığı.
211 ülkenin rekor golcülerinden 64’ü 2023’te forma giydi ve belirlendiğinden bu yana geçen süre göz önüne alındığında, İrlanda Cumhuriyeti’nden Robbie Keane ve Paraguay’dan Roque Santa Cruz gibi oyuncular da dahil olmak üzere ortalama gol hedefi yalnızca yedi yıl oldu. Modern futbolda daha iyi kondisyona bağlı olarak daha uzun ömür, FIFA’nın listesindeki nispeten yeni ulusların sayısı gibi, açıkça önemli bir faktördür.
Belki de en şaşırtıcı uluslararası gol rekoru İtalya’nınkidir.
Giga Riva’nın 35 gollük nispeten mütevazı sayımı, 1974 Dünya Kupası’ndan bu yana yenilmesi gereken hedef oldu. Hiçbir zaman ona eşit olunmadığı veya geçilmediği gibi, hiç kimse buna özellikle yaklaşamadı – Roberto Baggio ve Alessandro Del Piero 27’ye ulaştı ve bu, şimdiye kadar kimsenin yaklaşamadığı kadar yakındı.
Karşılaştırıldığında dört İngiliz bu dönemde 35 gol attı: Gary Lineker, Michael Owen, Wayne Rooney ve Harry Kane. Ayrıca dört İspanyol – Raul Gonzalez, Fernando Torres, David Villa ve David Silva ile Alvaro Morata (34) yakında orada olacak.
Üstelik hiçbir İtalyan buna meydan okumaya hazır görünmüyor – Ciro Immobile (17 yaşında) bu rekorun yarısından azına sahip, Şubat ayında 34 yaşına giriyor ve son kadroların dışında bırakıldı. Luciano Spalletti’nin mevcut kadrosunda sekizden fazla uluslararası gol atan kimse yok.
İtalya’nın açığı kesinlikle üretken forvet eksikliğinden kaynaklanmıyor; Christian Vieri, Pippo Inzaghi ve Luca Toni gibi oyuncuların hepsi kulüp düzeyinde büyük goller attı. Bazen bunun tersi doğruydu; farklı forvetler bir başlangıç noktası için yarışıyordu, bu da hiçbirinin on yıl boyunca milli takıma hakim olamayacağı anlamına geliyordu. Ancak yaklaşık on yıl öncesine kadar seçilebilecek üretken İtalyan forvet oyuncusu eksikliği vardı. Antonio Conte, 2016 Avrupa Şampiyonası’nda Eder ve Graziano Pelle’yi önde kullanmıştı.
Taktiksel değerlendirmeler de var. İtalya sadece geleneksel olarak büyük Avrupa ülkeleri arasında en savunmacı ülke olmakla kalmıyor, aynı zamanda hücum oyunları da genellikle ikinci bir forvet kullanımına dayanıyor. Baggio, Del Piero ve Francesco Totti’nin hepsi farklı – örtüşen – aşamalarda altın çocuklardı; İtalya’nın 9 numarası genellikle İtalya’nın 10 numarasından en iyi şekilde yararlanmak için seçilirdi.
Peki ya Norveç? Ayrıca geleneksel olarak kontra atakları ve uzun topları tercih eden savunma odaklı bir takımdı. 1990’ların ortasında Egil Olsen yönetiminde zirveye ulaştıklarında, genellikle kanatta pozisyon dışı bir forvet kullanıyorlardı ve bu oyuncu uzun, çapraz toplara meydan okuyordu.
Norveçli Jostein Flo, 1994 Dünya Kupası’nda sıklıkla sağ kanatta görev alan dev bir forvet (Chris Cole/Allsport)
Ancak Norveç’le ilgili belki de daha önemli olan şey, ülkenin geçmişte genel olarak pek rekabetçi olmamasıdır.
Sadece dört büyük turnuvaya (1938, 1994, 1998 ve 2000) katılmaya hak kazandılar ve bu karşılaşmalarda toplam üç maç kazandılar. Aynı zamanda İtalya’ya da benziyorlar, çünkü zaman zaman kariyerleri kabaca örtüşen birkaç kaliteli forvete sahip oldular – John Carew, Ole Gunnar Solskjaer, Tore Andre Flo, Steffen Iversen – ve diğer zamanlarda iyi bir santrafor eksikliği yaşadılar.
Bu noktada Norveç, Avrupa’nın en üretken forvet oyuncusuna sahip gibi görünüyor ve Haaland’ın, özellikle kendi yurttaşlarıyla karşılaştırıldığında, dünya çapında tüm zamanların uluslararası gol listelerinde nerede olabileceğini düşünmek mantıksız değil.
Haaland şu anda ülkesi adına neredeyse maç başına bir gol ortalamasıyla oynuyor ve bu, 23 yaşındaki futbolcunun kariyeri boyunca bunu sürdürmesi kaçınılmaz olarak zor olacak. Ancak bunun bu erken aşamada bile ne kadar etkileyici olduğunu belirtmekte fayda var. Hiçbir zaman Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanamayan ülkelerin yanı sıra, yalnızca yukarıda adı geçen dörtlü Juve, Riva, Puskas ve Nielsen ile Japon Kunishige Kamamoto, ülkelerinin uluslararası gol rekorunu elinde tutuyor ve ayrıca kişi başına 0,75 veya daha fazla gol atma oranıyla övünebiliyor. oyun.
Portekiz adına attığı 127 golle tüm zamanların en üretken uluslararası golcüsü olan Cristiano Ronaldo bile maç başına “sadece” 0,63 gol atıyor; bu oran Romelu Lukaku (Belçika), Kane ve Aleksandar Mitrovic (Sırbistan) gibi oyunculardan daha düşük. merkez forvet yerine kanat oyuncusu olarak ilk günleri.
Kane ve Ronaldo, milli takımın rekor golcüleri ve 2023’te de forma giymeye devam edecekler (Burak Akbulut/Anadolu Ajansı/Getty Images)
Haaland’ın Manchester City adına kaç tane hat-trick yaptığı göz önüne alındığında, bu milli devre arasında altı gol atması ve Juve ile aynı seviyede beraberlik elde etmesi ihtimal dışı değil, özellikle de Norveç’in bugünkü ilk maçını Faroe Adaları’na karşı kendi sahasında oynadığı göz önüne alındığında ( Perşembe) Pazar günü Glasgow’da İskoçya’ya karşı oynanacak Avrupa Şampiyonası elemeleri öncesinde. Ancak Faroe Adaları’nın savunması beklenenden daha az zayıf; son 22 maçında yalnızca iki kez bir maçta üçten fazla gol yediler.
Asıl soru Haaland’ı büyük bir turnuvada görüp göremeyeceğimiz.
Onun ve Arsenal kaptanı Martin Odegaard’ın varlığına rağmen Norveç, Euro 2024 eleme grubundan doğrudan çıkmayı başaramadı; İspanya ve İskoçya şimdiden ilk iki sırayı garantiledi.
En azından play-off’lara katılmaya hak kazanacaklar ve bu nedenle, Haaland’ın doğduğu yaz olan 2000 yılından bu yana ilk büyük turnuvaya katılmayı garantilemek için Mart ayında mutlaka kazanılması gereken iki maçı kazanmaları gerekecek. Ancak son dönemdeki performanslardan Norveç’in play-off’lardan sağ çıkacağına dair çok az kanıt elde edildi.
Juve’nin bireysel rekoru yakında aşılacak ancak Olimpiyatlarda takımının kaptanı olarak bronz madalya kazanması, ülkesinin en büyük başarısı olarak çok daha uzun süre kalabilir.
DAHA DERİNE GİT
Erling Haaland olağanüstü; neden Manchester City’yi daha iyi hale getirmedi?
Bir yandan bu oldukça hızlı gerçekleşti; Haaland, Norveç adına ilk golünü yalnızca 2020’de attı. Öte yandan, bu inanılmaz derecede uzun bir zaman oldu.
DAHA DERİNE GİT
Haaland gerçekte nasıl bir yer?
213 FIFA üyesi ülke arasında Norveç, dünyadaki en uzun süreli tek gol rekoruna sahip ülke. Müziği, 1937’de uluslararası kariyerine son veren ve daha sonra kendi ülkesinde tanınmış bir spor gazetecisi olan büyüleyici bir isim olan Jorgen Juve tarafından yapıldı.
Juve, Norveç adına 45 maçta beşi hat-trick de dahil olmak üzere nispeten mütevazı 33 gol attı, ancak rekoru bu maçların yarısından azında santrafor olarak oynamasıyla dikkat çekiyor. Aksi takdirde ülkesine kaptanlık yaptığı yerden 1936 Olimpiyatları’nda bronz madalyaya kadar savunmada yer aldı. Bu, son milli golünün neden Haziran 1934’teki son milli maçından üç yıl önce geldiğini açıklıyor. Bu nedenle, Haaland altı gol daha attığında Juve’nin 33 gol hedefine ulaşmasının üzerinden yaklaşık 90 yıl geçmiş olacak.
Teknik açıdan konuşursak, İskandinavya’da da daha uzun süre ayakta kalan başka bir rekor daha var.
Poul “Tist” Nielsen, 1910 ile 1925 yılları arasında Danimarka adına 38 maçta 52 gol attı, ancak rekoru 2010’da şu anda Blackburn Rovers’ın İngiltere Şampiyonası’nda menajeri olan Jon Dahl Tomasson ile eşitlendi. Tomasson, o yıl Güney Afrika’da düzenlenen Dünya Kupası’ndan sonra rekoru kendisine ait kılmak yerine uluslararası futbolu bırakmaya karar verdi. Nielsen’in adı bu nedenle rekor kitaplarında kalıyor, ancak yalnızca Danimarka rekorunu ortaklaşa elinde tutuyor.
Bu grafik, bu veri setlerinin ne ölçüde aykırı değerler olduğunu göstermektedir.
Aralarında Libya, Sudan ve Gine’nin de bulunduğu yalnızca altı ülke 50 yılı aşkın süredir puanlama rekorlarını elinde tutuyor. Dolayısıyla, yalnızca Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanan ülkeleri dahil edersek, rekorları yarım yüzyılı aşkın süredir ayakta olan Danimarka, Norveç ve Macaristan’dan başka bir şey değil.
Ferenc Puskas’ın sadece 85 maçta 84 gol attığı ve uluslararası kariyerinin 29 yaşında Macar Devrimi nedeniyle erken sona erdiği göz önüne alındığında, Macaristan’ın rekoru belki de en etkileyici olanı. Yarım on yıl boyunca uluslararası futbol oynamamasının ardından 1962 Dünya Kupası’nda İspanya’yı temsil etti.
Ferenc Puskas (sağda) 1953’te Wembley Stadyumu’nda Macaristan adına İngiltere’ye karşı oynuyor (Barratts/PA Images via Getty Images)
Grafiğin en dikkat çekici yanı son dönemde kaç puanlama rekorunun kırıldığı.
211 ülkenin rekor golcülerinden 64’ü 2023’te forma giydi ve belirlendiğinden bu yana geçen süre göz önüne alındığında, İrlanda Cumhuriyeti’nden Robbie Keane ve Paraguay’dan Roque Santa Cruz gibi oyuncular da dahil olmak üzere ortalama gol hedefi yalnızca yedi yıl oldu. Modern futbolda daha iyi kondisyona bağlı olarak daha uzun ömür, FIFA’nın listesindeki nispeten yeni ulusların sayısı gibi, açıkça önemli bir faktördür.
Belki de en şaşırtıcı uluslararası gol rekoru İtalya’nınkidir.
Giga Riva’nın 35 gollük nispeten mütevazı sayımı, 1974 Dünya Kupası’ndan bu yana yenilmesi gereken hedef oldu. Hiçbir zaman ona eşit olunmadığı veya geçilmediği gibi, hiç kimse buna özellikle yaklaşamadı – Roberto Baggio ve Alessandro Del Piero 27’ye ulaştı ve bu, şimdiye kadar kimsenin yaklaşamadığı kadar yakındı.
Karşılaştırıldığında dört İngiliz bu dönemde 35 gol attı: Gary Lineker, Michael Owen, Wayne Rooney ve Harry Kane. Ayrıca dört İspanyol – Raul Gonzalez, Fernando Torres, David Villa ve David Silva ile Alvaro Morata (34) yakında orada olacak.
Üstelik hiçbir İtalyan buna meydan okumaya hazır görünmüyor – Ciro Immobile (17 yaşında) bu rekorun yarısından azına sahip, Şubat ayında 34 yaşına giriyor ve son kadroların dışında bırakıldı. Luciano Spalletti’nin mevcut kadrosunda sekizden fazla uluslararası gol atan kimse yok.
İtalya’nın açığı kesinlikle üretken forvet eksikliğinden kaynaklanmıyor; Christian Vieri, Pippo Inzaghi ve Luca Toni gibi oyuncuların hepsi kulüp düzeyinde büyük goller attı. Bazen bunun tersi doğruydu; farklı forvetler bir başlangıç noktası için yarışıyordu, bu da hiçbirinin on yıl boyunca milli takıma hakim olamayacağı anlamına geliyordu. Ancak yaklaşık on yıl öncesine kadar seçilebilecek üretken İtalyan forvet oyuncusu eksikliği vardı. Antonio Conte, 2016 Avrupa Şampiyonası’nda Eder ve Graziano Pelle’yi önde kullanmıştı.
Taktiksel değerlendirmeler de var. İtalya sadece geleneksel olarak büyük Avrupa ülkeleri arasında en savunmacı ülke olmakla kalmıyor, aynı zamanda hücum oyunları da genellikle ikinci bir forvet kullanımına dayanıyor. Baggio, Del Piero ve Francesco Totti’nin hepsi farklı – örtüşen – aşamalarda altın çocuklardı; İtalya’nın 9 numarası genellikle İtalya’nın 10 numarasından en iyi şekilde yararlanmak için seçilirdi.
Peki ya Norveç? Ayrıca geleneksel olarak kontra atakları ve uzun topları tercih eden savunma odaklı bir takımdı. 1990’ların ortasında Egil Olsen yönetiminde zirveye ulaştıklarında, genellikle kanatta pozisyon dışı bir forvet kullanıyorlardı ve bu oyuncu uzun, çapraz toplara meydan okuyordu.
Norveçli Jostein Flo, 1994 Dünya Kupası’nda sıklıkla sağ kanatta görev alan dev bir forvet (Chris Cole/Allsport)
Ancak Norveç’le ilgili belki de daha önemli olan şey, ülkenin geçmişte genel olarak pek rekabetçi olmamasıdır.
Sadece dört büyük turnuvaya (1938, 1994, 1998 ve 2000) katılmaya hak kazandılar ve bu karşılaşmalarda toplam üç maç kazandılar. Aynı zamanda İtalya’ya da benziyorlar, çünkü zaman zaman kariyerleri kabaca örtüşen birkaç kaliteli forvete sahip oldular – John Carew, Ole Gunnar Solskjaer, Tore Andre Flo, Steffen Iversen – ve diğer zamanlarda iyi bir santrafor eksikliği yaşadılar.
Bu noktada Norveç, Avrupa’nın en üretken forvet oyuncusuna sahip gibi görünüyor ve Haaland’ın, özellikle kendi yurttaşlarıyla karşılaştırıldığında, dünya çapında tüm zamanların uluslararası gol listelerinde nerede olabileceğini düşünmek mantıksız değil.
Haaland şu anda ülkesi adına neredeyse maç başına bir gol ortalamasıyla oynuyor ve bu, 23 yaşındaki futbolcunun kariyeri boyunca bunu sürdürmesi kaçınılmaz olarak zor olacak. Ancak bunun bu erken aşamada bile ne kadar etkileyici olduğunu belirtmekte fayda var. Hiçbir zaman Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanamayan ülkelerin yanı sıra, yalnızca yukarıda adı geçen dörtlü Juve, Riva, Puskas ve Nielsen ile Japon Kunishige Kamamoto, ülkelerinin uluslararası gol rekorunu elinde tutuyor ve ayrıca kişi başına 0,75 veya daha fazla gol atma oranıyla övünebiliyor. oyun.
Portekiz adına attığı 127 golle tüm zamanların en üretken uluslararası golcüsü olan Cristiano Ronaldo bile maç başına “sadece” 0,63 gol atıyor; bu oran Romelu Lukaku (Belçika), Kane ve Aleksandar Mitrovic (Sırbistan) gibi oyunculardan daha düşük. merkez forvet yerine kanat oyuncusu olarak ilk günleri.
Kane ve Ronaldo, milli takımın rekor golcüleri ve 2023’te de forma giymeye devam edecekler (Burak Akbulut/Anadolu Ajansı/Getty Images)
Haaland’ın Manchester City adına kaç tane hat-trick yaptığı göz önüne alındığında, bu milli devre arasında altı gol atması ve Juve ile aynı seviyede beraberlik elde etmesi ihtimal dışı değil, özellikle de Norveç’in bugünkü ilk maçını Faroe Adaları’na karşı kendi sahasında oynadığı göz önüne alındığında ( Perşembe) Pazar günü Glasgow’da İskoçya’ya karşı oynanacak Avrupa Şampiyonası elemeleri öncesinde. Ancak Faroe Adaları’nın savunması beklenenden daha az zayıf; son 22 maçında yalnızca iki kez bir maçta üçten fazla gol yediler.
Asıl soru Haaland’ı büyük bir turnuvada görüp göremeyeceğimiz.
Onun ve Arsenal kaptanı Martin Odegaard’ın varlığına rağmen Norveç, Euro 2024 eleme grubundan doğrudan çıkmayı başaramadı; İspanya ve İskoçya şimdiden ilk iki sırayı garantiledi.
En azından play-off’lara katılmaya hak kazanacaklar ve bu nedenle, Haaland’ın doğduğu yaz olan 2000 yılından bu yana ilk büyük turnuvaya katılmayı garantilemek için Mart ayında mutlaka kazanılması gereken iki maçı kazanmaları gerekecek. Ancak son dönemdeki performanslardan Norveç’in play-off’lardan sağ çıkacağına dair çok az kanıt elde edildi.
Juve’nin bireysel rekoru yakında aşılacak ancak Olimpiyatlarda takımının kaptanı olarak bronz madalya kazanması, ülkesinin en büyük başarısı olarak çok daha uzun süre kalabilir.
DAHA DERİNE GİT
Erling Haaland olağanüstü; neden Manchester City’yi daha iyi hale getirmedi?
(Yukarıdaki fotoğraf: Sebastian Widmann – Getty Images aracılığıyla UEFA/UEFA)