semaver
New member
Kırk yıl kalp kırıklığını tutmak için çok uzun. 1983 Houston erkek basketbol takımının üyeleri, kendilerini NCAA turnuva tarihindeki en ünlü üzüntülerden birinin yanlış tarafında bulmuşlar, o anı değerlendirmişler, onunla barışmışlar ve hayatlarına devam etmişlerdir.
Ancak son günlerde, çoğu 60’larında olan bu eski Houston oyuncuları, bu yılki Cougars’ın NCAA turnuvasında ilerleyişini izlerken bazı tanıdık duyguların – aspirasyon, umut, heyecan – yankılarını ve erken sancılarını hissettiler.
Houston, Finalleri etkileyici bir şekilde North Carolina State’e kaybettikleri 1983’ten bu yana ilk kez bu ay turnuvada birinci oldu. Cuma günü, Cougars Miami ile Kansas City, Mo’da Son 16’da karşılaşıyor – turnuvanın bu noktasında 1983 takımının kendi maçlarını oynadığı aynı şehir.
Ayrıca, bu yılki Final Four’un Houston’da yapıldığını ve Cougars mezunlarının ve hayranlarının önümüzdeki hafta her şey yerli yerine oturduğunda neler olabileceğini hayal etmesi şaşırtıcı değil.
NBA’de oynamadan önce 80’lerin başında Houston’daki takımlarda forma giyen 60 yaşındaki Clyde Drexler, “Bu, o altın şampiyonluk yüzüğünü almak için 1982, 1983, 1984’ten beri sahip olduğum en iyi şans” dedi. “Masa hazır. Harika bir hikaye olurdu.”
Phi Slama Jama (“Teksas’ın en yüksek kardeşliği”) lakaplı 1983 Cougars, basketbol hayranlarına sporun geleceğine dair ilgi çekici bir bakış sundu. Drexler ve Hakeem Olajuwon, Michael Young, Larry Micheaux ve Benny Anders gibi takım arkadaşları, 1967’den 1976’ya kadar kolej basketbolunda yasaklanan smacı Koç Guy Lewis’in yüksek oktanlı yönetimi altında bir sanat biçimine ve bir çalışma tarzına yükseltti. sistem. Övünen başarı serisi, kısa da olsa Houston’ı gerçek bir basketbol kasabası yaptı.
Ancak arka arkaya üç Final Four’a (1982’den 1984’e) ve arka arkaya şampiyonluk maçlarına (1983 ve 1984) ulaşmasına rağmen, takım hiçbir zaman ulusal bir şampiyonluk kazanamadı. Houston’ın büyük ölçüde tercih edildiği 1983 Finalleri, NC State tarafından beklenmedik bir son saniye smaçıyla belirlendi ve Cougars, bir şampiyonluğu kazanmayı kaçıran en iyi takımlardan biri oldu.
Neredeyse tam 40 yıl sonra, Koç Kelvin Sampson’ın idaresinde, Houston daha sert bir tarzla yeniden ön plana çıktı. Cougars’ın son 16’ya sakatlıklarla mücadele ederken ve en iyi performansıyla oynaması, bazıları tarafından yaklaşımlarının temel ilkelerinin bir kanıtı olarak görüldü: savunma ve ribaund.
Eski zamanlayıcılar, bu genç pumaların yapamadıklarını başardıklarını görmek ister. Ancak 1981’den 1985’e kadar Cougars’ta oyun kurucu oynayan Reid Gettys, mevcut oyuncuların her birinin programın geçmişteki hayal kırıklıklarını düşünmesi veya acı-tatlı tarihinin ağırlığını hissetmesi gerektiği fikrini bir kenara attı. Genç oyuncuların Phi Slama Jama’yı bildiklerinden bile şüpheliydi ve ebeveynlerinin birçoğunun da o zamanı hatırlayacak kadar yaşlı olmadığından şüpheleniyordu.
“Yetersiz kaldığımız gerçeği için bir kefaret faktörü var mı? Okulun kariyer yardımı direktörü Gettys, bu sezon olası bir şampiyonluk yarışını gerçekten düşünmüyorum” dedi. “Pekala, biz kazanırsak, eski çocuklar 60 yaşındaki bir grup genç kadar sıkı parti yapacak mı? Kesinlikle. Yüzde yüz.”
Houston hiçbir zaman tutarlı bir basketbol santrali olmadı, ancak 1980’lerin başında oyundaki en sıcak biletlerden biriydi. Çoğunlukla yerel yeteneklerden oluşan bir ekip kuran Lewis, çoğu takımın hücumlarını yavaşlatmayı tercih ettiği bir zamanda oyuncularını uçurumun üzerinden uçmaya, koşmaya ve dalmaya teşvik etti. Smaç, mantığında, takımı ve taraftarlarını kızdıran ve umarız rakibin gözünü korkutan yüksek yüzdeli bir hareketti.
Takımın eğlenceli takma adı, Salı günü Houston Post için bir köşe yazan spor yazarı Thomas Bonk’un tuhaf bir konseptle oynamaya başladığı Pazar öğleden sonra özellikle sert bir galibiyetten sonra ortaya çıktı: smaç kardeşliği ne denirdi?
Çoğunlukla boş bir arenada oturan Bonk, soru aklına gelene kadar düşündü: Phi Slama Jama. Takma ad ekip ve taraftarlar tarafından anında benimsendi, hızla tişörtlerde, kahve kupalarında ve posterlerde yer aldı ve hem şehir içinde hem de şehir dışında takımın profilini yükseltmeye yardımcı oldu.
Bonk, 1980’lerin sonlarında ve sonrasında basketbolda çok daha öne çıkacak olan stile atıfta bulunarak, “Bu takım kolej basketbolunda sismik bir değişimi temsil ediyordu” dedi. “Bu adamlar yüksekten uçan ilk basketbol pistiydi.”
1984 şampiyonluk maçında tekrar düştükten sonra takım, bu yüksekliklere ulaşmaya asla yaklaşamadı. Lewis, koçluk yaptığı tek takım olan Houston ile 592 kariyer galibiyetiyle 1986’da emekli oldu ve takım başıboş görünüyordu. 1985’ten 2017’ye kadar, Drexler’in koçluk yaptığı iki sezon da dahil olmak üzere, Cougars ulusal turnuvaya sadece dört kez ulaştı ve görünüşlerinde tek bir maç bile kazanamadı.
Otuz yıldır radyoda Cougars maçlarını arayan ve aynı zamanda Exxon Mobil için avukat olarak çalışan Gettys, en kötü zamanlarından birinde arenadaki Houston taraftarlarının sayısını saydığını hatırladı.
Gettys gülerek “56 saydık” dedi. “Bu bir abartı değil. Bu abartı değil.”
Takımın geri dönüşünün başlangıcı, Montana Tech, Washington Eyaleti, Oklahoma ve Indiana’da kolej basketbolunun en iyi koçlarından biri olarak kendini kanıtlamış olan Sampson’ın gelişiyle tam olarak aynı zamana denk geldi. Acemilerin uygunsuz şekilde aranması ve mesaj atılmasıyla ilgili ihlaller nedeniyle beş yıl göstermelik hapis cezasını çektikten sonra 2014 yılında Houston tarafından işe alındı.
Cougar’lar o zamandan beri istikrarlı bir şekilde yükseldi. 2018’de Phi Slama Jama yıllarından bu yana ilk ulusal turnuva maçını kazandılar. Sampson daha sonra Houston’ı 2019’da Son 16’ya, 2021’de Son 16’ya ve 2022’de Son 16’ya taşıdı. (Turnuva, koronavirüs pandemisi nedeniyle 2020’de iptal edildi.) Houston taraftarları daha fazlasının gelmesini umuyor.
Phi Slama Jama yıllarında ekibin öğrenci yöneticilerinden biri olan Jim Duffer, “Her zaman bizi küçümseyen programlar varmış gibi hissettik,” dedi. “Şimdi bunu onların kulağına koyup tüm bu lanet şeyi kazanmanın zamanı geldi.”
Hala gidilecek çok yol var. Taraftarlar, son haftalarda devam eden kasık yaralanması nedeniyle yavaşlayan takımın en iyi oyuncusu kıdemli guard Marcus Sasser’in sağlığını yakından takip ediyor. Pazar günü, Houston ikinci turda Auburn karşısında bir devre açığından dönerken takımın en yüksek 26 sayısıyla yükün taşınmasına yardımcı olan genç gardiyan Tramon Mark’ın zamanında ortaya çıkmasından memnun kaldılar.
Gettys, rakiplerin ya çok iyi ya da çok sıcak olduğu son 16 turunda, her iki takım için de, favori için bile hiçbir şeyin kesin olmadığını kaydetti. Ancak zorlu yol, en büyük kalp kırıklıklarını hatırlayanlar için Houston için derin bir koşuyu çok daha tatlı hale getirecekti.
1981’de Houston’dan mezun olan ve programa sadık kalan uzun süredir spor spikeri olan Jim Nantz, “Mükemmel senaryo bir araya geldiğinde,” dedi, “yıldızlar doğru olduğunda, 3 Nisan büyülü bir gece olacak.”
Kirsten Noyes araştırmalara katkıda bulunmuştur.
Ancak son günlerde, çoğu 60’larında olan bu eski Houston oyuncuları, bu yılki Cougars’ın NCAA turnuvasında ilerleyişini izlerken bazı tanıdık duyguların – aspirasyon, umut, heyecan – yankılarını ve erken sancılarını hissettiler.
Houston, Finalleri etkileyici bir şekilde North Carolina State’e kaybettikleri 1983’ten bu yana ilk kez bu ay turnuvada birinci oldu. Cuma günü, Cougars Miami ile Kansas City, Mo’da Son 16’da karşılaşıyor – turnuvanın bu noktasında 1983 takımının kendi maçlarını oynadığı aynı şehir.
Ayrıca, bu yılki Final Four’un Houston’da yapıldığını ve Cougars mezunlarının ve hayranlarının önümüzdeki hafta her şey yerli yerine oturduğunda neler olabileceğini hayal etmesi şaşırtıcı değil.
NBA’de oynamadan önce 80’lerin başında Houston’daki takımlarda forma giyen 60 yaşındaki Clyde Drexler, “Bu, o altın şampiyonluk yüzüğünü almak için 1982, 1983, 1984’ten beri sahip olduğum en iyi şans” dedi. “Masa hazır. Harika bir hikaye olurdu.”
Phi Slama Jama (“Teksas’ın en yüksek kardeşliği”) lakaplı 1983 Cougars, basketbol hayranlarına sporun geleceğine dair ilgi çekici bir bakış sundu. Drexler ve Hakeem Olajuwon, Michael Young, Larry Micheaux ve Benny Anders gibi takım arkadaşları, 1967’den 1976’ya kadar kolej basketbolunda yasaklanan smacı Koç Guy Lewis’in yüksek oktanlı yönetimi altında bir sanat biçimine ve bir çalışma tarzına yükseltti. sistem. Övünen başarı serisi, kısa da olsa Houston’ı gerçek bir basketbol kasabası yaptı.
Ancak arka arkaya üç Final Four’a (1982’den 1984’e) ve arka arkaya şampiyonluk maçlarına (1983 ve 1984) ulaşmasına rağmen, takım hiçbir zaman ulusal bir şampiyonluk kazanamadı. Houston’ın büyük ölçüde tercih edildiği 1983 Finalleri, NC State tarafından beklenmedik bir son saniye smaçıyla belirlendi ve Cougars, bir şampiyonluğu kazanmayı kaçıran en iyi takımlardan biri oldu.
Neredeyse tam 40 yıl sonra, Koç Kelvin Sampson’ın idaresinde, Houston daha sert bir tarzla yeniden ön plana çıktı. Cougars’ın son 16’ya sakatlıklarla mücadele ederken ve en iyi performansıyla oynaması, bazıları tarafından yaklaşımlarının temel ilkelerinin bir kanıtı olarak görüldü: savunma ve ribaund.
Eski zamanlayıcılar, bu genç pumaların yapamadıklarını başardıklarını görmek ister. Ancak 1981’den 1985’e kadar Cougars’ta oyun kurucu oynayan Reid Gettys, mevcut oyuncuların her birinin programın geçmişteki hayal kırıklıklarını düşünmesi veya acı-tatlı tarihinin ağırlığını hissetmesi gerektiği fikrini bir kenara attı. Genç oyuncuların Phi Slama Jama’yı bildiklerinden bile şüpheliydi ve ebeveynlerinin birçoğunun da o zamanı hatırlayacak kadar yaşlı olmadığından şüpheleniyordu.
“Yetersiz kaldığımız gerçeği için bir kefaret faktörü var mı? Okulun kariyer yardımı direktörü Gettys, bu sezon olası bir şampiyonluk yarışını gerçekten düşünmüyorum” dedi. “Pekala, biz kazanırsak, eski çocuklar 60 yaşındaki bir grup genç kadar sıkı parti yapacak mı? Kesinlikle. Yüzde yüz.”
Houston hiçbir zaman tutarlı bir basketbol santrali olmadı, ancak 1980’lerin başında oyundaki en sıcak biletlerden biriydi. Çoğunlukla yerel yeteneklerden oluşan bir ekip kuran Lewis, çoğu takımın hücumlarını yavaşlatmayı tercih ettiği bir zamanda oyuncularını uçurumun üzerinden uçmaya, koşmaya ve dalmaya teşvik etti. Smaç, mantığında, takımı ve taraftarlarını kızdıran ve umarız rakibin gözünü korkutan yüksek yüzdeli bir hareketti.
Takımın eğlenceli takma adı, Salı günü Houston Post için bir köşe yazan spor yazarı Thomas Bonk’un tuhaf bir konseptle oynamaya başladığı Pazar öğleden sonra özellikle sert bir galibiyetten sonra ortaya çıktı: smaç kardeşliği ne denirdi?
Çoğunlukla boş bir arenada oturan Bonk, soru aklına gelene kadar düşündü: Phi Slama Jama. Takma ad ekip ve taraftarlar tarafından anında benimsendi, hızla tişörtlerde, kahve kupalarında ve posterlerde yer aldı ve hem şehir içinde hem de şehir dışında takımın profilini yükseltmeye yardımcı oldu.
Bonk, 1980’lerin sonlarında ve sonrasında basketbolda çok daha öne çıkacak olan stile atıfta bulunarak, “Bu takım kolej basketbolunda sismik bir değişimi temsil ediyordu” dedi. “Bu adamlar yüksekten uçan ilk basketbol pistiydi.”
1984 şampiyonluk maçında tekrar düştükten sonra takım, bu yüksekliklere ulaşmaya asla yaklaşamadı. Lewis, koçluk yaptığı tek takım olan Houston ile 592 kariyer galibiyetiyle 1986’da emekli oldu ve takım başıboş görünüyordu. 1985’ten 2017’ye kadar, Drexler’in koçluk yaptığı iki sezon da dahil olmak üzere, Cougars ulusal turnuvaya sadece dört kez ulaştı ve görünüşlerinde tek bir maç bile kazanamadı.
Otuz yıldır radyoda Cougars maçlarını arayan ve aynı zamanda Exxon Mobil için avukat olarak çalışan Gettys, en kötü zamanlarından birinde arenadaki Houston taraftarlarının sayısını saydığını hatırladı.
Gettys gülerek “56 saydık” dedi. “Bu bir abartı değil. Bu abartı değil.”
Takımın geri dönüşünün başlangıcı, Montana Tech, Washington Eyaleti, Oklahoma ve Indiana’da kolej basketbolunun en iyi koçlarından biri olarak kendini kanıtlamış olan Sampson’ın gelişiyle tam olarak aynı zamana denk geldi. Acemilerin uygunsuz şekilde aranması ve mesaj atılmasıyla ilgili ihlaller nedeniyle beş yıl göstermelik hapis cezasını çektikten sonra 2014 yılında Houston tarafından işe alındı.
Cougar’lar o zamandan beri istikrarlı bir şekilde yükseldi. 2018’de Phi Slama Jama yıllarından bu yana ilk ulusal turnuva maçını kazandılar. Sampson daha sonra Houston’ı 2019’da Son 16’ya, 2021’de Son 16’ya ve 2022’de Son 16’ya taşıdı. (Turnuva, koronavirüs pandemisi nedeniyle 2020’de iptal edildi.) Houston taraftarları daha fazlasının gelmesini umuyor.
Phi Slama Jama yıllarında ekibin öğrenci yöneticilerinden biri olan Jim Duffer, “Her zaman bizi küçümseyen programlar varmış gibi hissettik,” dedi. “Şimdi bunu onların kulağına koyup tüm bu lanet şeyi kazanmanın zamanı geldi.”
Hala gidilecek çok yol var. Taraftarlar, son haftalarda devam eden kasık yaralanması nedeniyle yavaşlayan takımın en iyi oyuncusu kıdemli guard Marcus Sasser’in sağlığını yakından takip ediyor. Pazar günü, Houston ikinci turda Auburn karşısında bir devre açığından dönerken takımın en yüksek 26 sayısıyla yükün taşınmasına yardımcı olan genç gardiyan Tramon Mark’ın zamanında ortaya çıkmasından memnun kaldılar.
Gettys, rakiplerin ya çok iyi ya da çok sıcak olduğu son 16 turunda, her iki takım için de, favori için bile hiçbir şeyin kesin olmadığını kaydetti. Ancak zorlu yol, en büyük kalp kırıklıklarını hatırlayanlar için Houston için derin bir koşuyu çok daha tatlı hale getirecekti.
1981’de Houston’dan mezun olan ve programa sadık kalan uzun süredir spor spikeri olan Jim Nantz, “Mükemmel senaryo bir araya geldiğinde,” dedi, “yıldızlar doğru olduğunda, 3 Nisan büyülü bir gece olacak.”
Kirsten Noyes araştırmalara katkıda bulunmuştur.