semaver
New member
1956 Melbourne Olimpiyatları’nda 800 metreyi santimetre santimetre koşarak kendi sahasına sıçrayarak ve bando eşliğinde hamle yaparak ABD adına altın madalya kazanan Fordham Üniversitesi mezunu Tom Courtney, Salı günü hayatını kaybetti. Napoli, Florida’da destekli yaşam tesisi. 90 yaşındaydı.
Oğlu Tom Jr., nedeninin amiloidoz olduğunu söyledi.
O zamanlar 23 yaşında bir Ordu askeri olan Courtney, 1956 oyunlarının favorisi değildi; Bu ödül, Pittsburgh Üniversitesi mezunu, Courtney’i üniversite kariyeri boyunca defalarca mağlup eden Amerikalı arkadaşı Arnie Sowell’e aitti, ancak Courtney’nin Fordham’da birçok zaferi vardı.
Ancak Sowell daha hızlı olsa da Courtney, 6 ft 2 inç ve 179 lbs ile ikisinden daha güçlü olarak kabul ediliyordu. Her ikisi de Amerika Birleşik Devletleri Olimpiyat takımına girdi ve sekiz kişilik 800 metre finaline ulaştı.
Ancak o an geldiğinde Courtney dar ve süngerimsi toprak yolda ezildi.
Bir defasında şöyle yazmıştı: “Piste girdiğimde bacaklarımın lastik gibi olduğunu hissettim. Tribünlerde yüz binden fazla insan gördüm ve ne olduğunu anlamadan saha çimlerinin üzerine çöktüm. Orada yatıp gökyüzüne bakarken, “Olabilir mi?” diye düşündüm, “o kadar heyecanlıyım ki koşamıyorum?”
“Sonra, yarışın başında çimenlerin üzerinde sırt üstü yatsalardı ne kadar gülünç görüneceğimi fark ettim. Sanırım bu resimdeki mizah sinirlerimi bozdu. Kendimi toparlayabildim, ayağa kalktım ve başlangıç çizgisine kadar koşabildim.”
İki turluk yarışın son virajında Sowell lider, Courtney ikinci oldu. Sonra Sowell koşmaya başladı ve Courtney de dışarı doğru sallanarak onu takip etti. Dönüşte Sowell’i yakaladı ve onu geçti. Ama aynı zamanda Büyük Britanya’dan Derek Johnson da arkadan geldi ve sadece 40 metre kala iki Amerikalının arasına girdi ve zafere çok yakın görünüyordu.
Courtney, 2001 yılında Runner’s World dergisine verdiği röportajda o an hakkında “Bu benim için yeni bir tür ıstıraptı” dedi. “Kafam patladı, midem parçalandı. Parmak uçları bile acıyor. Kafamdaki tek düşünce şuydu: “Eğer yaşarsam bir daha asla kaçmayacağım.” Her şeyin elimden kayıp gittiğini hissettim ama sonra kasete baktım ve bunun sahip olabileceğim tek şans olduğunu fark ettim.”
Courtney son adımlarda Johnson’ı yakalayıp kendini kasetin üzerine attı ve 1 dakika 47,7 saniyede saniyenin onda biri farkla altın madalyanın sahibi oldu. (O zamanki rekor 1955’te 1:46.6 idi. Şimdiki rekor ise 2012’de Kenyalı David Rudisha tarafından 1:40.91 ile kırıldı.)
Courtney golün ardından yere yığıldı ve kendine geldiğinde Johnson’a “Kim kazandı?” diye sordu.
“Sen yaptın” dedi İngiliz.
Courtney ve Johnson o kadar yorulmuşlardı ki ödül töreni bir saat ertelendi. Courtney bunu çok iyi hatırlıyordu. “İstiklal marşını dinlerken tek düşünebildiğim, yılın doğru, günün doğru ve benim de haklı olduğum için ne kadar minnettar olduğumdu.”
Bu yarıştan beş gün sonra Courtney, 4×400 metre bayrak yarışında ABD’ye zafer kazandırarak ikinci altın madalyayı kazandı.
Thomas William Courtney, 17 Ağustos 1933’te South Orange, New Jersey’de doğdu ve Livingston yakınlarında büyüdü. Babası Jim, demiryolu işçisi olmadan önce New York Yankees’in en iyi ikinci lig takımı olan Newark Bears’ta beyzbol oynuyordu. Eşi Dolores (Goerdes) Courtney, Almanca konuşulan bir ailede doğmuş bir ev hanımıydı.
Tom, Livingston Lisesi’nde beyzbol oynamaya başladı, sonra tenisi bıraktı ve sırıkla atlama sporuna başladı. Atletizm antrenörü yarım mili denemesine izin verdikten sonra Courtney bir yıl sonra eyalet şampiyonu oldu.
Fordham’a geldiğinde, 1954’teki iki mil bayrak yarışında takımı için bir dünya rekoru elde etti. Üniversitede ve ötesinde, 1954-1958 yılları arasında her yıl ulusal şampiyonluklar kazandı. Yalnızca 1957’de, açık havada 880 yarda için 1:46,8’lik dünya rekorunu kırdı ve kapalı alanda 600 yarda için 1:09,5’lik dünya rekorunu eşitledi. Mayıs 1955’te Sports Illustrated’ın kapağında Fordham kırmızı takım elbisesiyle yürürken göründü.
Courtney, o baharda Fordham’dan lisans derecesi ile mezun oldu ve yaz aylarında Avrupa’da atletizm dalında yarıştı. Almanya’da, 1930’larda İkinci Dünya Savaşı’nda ölen Alman atletizm sporcusu Rudolf Harbig’in aile evini ziyaret etti. Orada Harbig’in annesini buldu ve oğlunun defterlerini görmek istedi. Courtney kendi annesi sayesinde Almanca okuyabiliyordu ve çok önemli bir ipucu aldı: Harbig hızını artırmak için yokuş aşağı koşma eğitimi almıştı.
Courtney tekniği devraldı. Daha sonra bunun Sowell’i yenme ve Olimpiyat altını kazanma yeteneğinde çok önemli bir faktör olduğunu düşündü.
Courtney, üniversiteden mezun olduktan sonra askere alındı ve görev sırasında piste odaklanmasına izin verildi. 1957’de onurlu bir şekilde terhis edildi.
1959’da Harvard’dan işletme alanında yüksek lisans derecesi aldı. Daha sonraki yıllarda New York, Boston ve Pittsburgh’daki şirketlerde yatırımcı olarak çalıştı. 1963 yılında Posy L’Hommedieu ile evlendi.
Tom Jr.’ın yanı sıra karısı tarafından hayatta kaldı; bir erkek kardeş, Kevin; diğer iki oğlu Peter ve Frank; ve dokuz torun. 1975’ten ölümüne kadar Sewickley, Pensilvanya’da bir evi vardı ve 1993’te zamanını Sewickley ve Napoli arasında bölmeye başladı.
Courtney 25 yaşında yarışlardan emekli olduğunda, her yıl 5 dakikanın altında bir mil koşma sözü verdi. Sewickley’de lise öğrencilerine karşı 4:36 mil koştuğu 50. yaş gününe kadar bunu yaptı. Sonra pes etti ve “Yeterince yaptım” dedi.
2013 yılında bu ölüm ilanı için verdiği röportajda son kilometreyi hatırladı:
“İlk turdan sonra antrenör çocuklarına şöyle dedi: ‘O yaşlı adamın size vurmasına izin vermeyin.’ İkinci raunttan sonra, “O yaşlı adamın seni yakalamasına izin verme” dedi. Üçüncü raunttan sonra koç, “Yaşlı adamı yakala!” diye bağırdı.
The Times’ın uzun süredir spor yazarlığını yapan Frank Litsky, 2018’de öldü. Alex Traub habere katkıda bulundu.
Oğlu Tom Jr., nedeninin amiloidoz olduğunu söyledi.
O zamanlar 23 yaşında bir Ordu askeri olan Courtney, 1956 oyunlarının favorisi değildi; Bu ödül, Pittsburgh Üniversitesi mezunu, Courtney’i üniversite kariyeri boyunca defalarca mağlup eden Amerikalı arkadaşı Arnie Sowell’e aitti, ancak Courtney’nin Fordham’da birçok zaferi vardı.
Ancak Sowell daha hızlı olsa da Courtney, 6 ft 2 inç ve 179 lbs ile ikisinden daha güçlü olarak kabul ediliyordu. Her ikisi de Amerika Birleşik Devletleri Olimpiyat takımına girdi ve sekiz kişilik 800 metre finaline ulaştı.
Ancak o an geldiğinde Courtney dar ve süngerimsi toprak yolda ezildi.
Bir defasında şöyle yazmıştı: “Piste girdiğimde bacaklarımın lastik gibi olduğunu hissettim. Tribünlerde yüz binden fazla insan gördüm ve ne olduğunu anlamadan saha çimlerinin üzerine çöktüm. Orada yatıp gökyüzüne bakarken, “Olabilir mi?” diye düşündüm, “o kadar heyecanlıyım ki koşamıyorum?”
“Sonra, yarışın başında çimenlerin üzerinde sırt üstü yatsalardı ne kadar gülünç görüneceğimi fark ettim. Sanırım bu resimdeki mizah sinirlerimi bozdu. Kendimi toparlayabildim, ayağa kalktım ve başlangıç çizgisine kadar koşabildim.”
İki turluk yarışın son virajında Sowell lider, Courtney ikinci oldu. Sonra Sowell koşmaya başladı ve Courtney de dışarı doğru sallanarak onu takip etti. Dönüşte Sowell’i yakaladı ve onu geçti. Ama aynı zamanda Büyük Britanya’dan Derek Johnson da arkadan geldi ve sadece 40 metre kala iki Amerikalının arasına girdi ve zafere çok yakın görünüyordu.
Courtney, 2001 yılında Runner’s World dergisine verdiği röportajda o an hakkında “Bu benim için yeni bir tür ıstıraptı” dedi. “Kafam patladı, midem parçalandı. Parmak uçları bile acıyor. Kafamdaki tek düşünce şuydu: “Eğer yaşarsam bir daha asla kaçmayacağım.” Her şeyin elimden kayıp gittiğini hissettim ama sonra kasete baktım ve bunun sahip olabileceğim tek şans olduğunu fark ettim.”
Courtney son adımlarda Johnson’ı yakalayıp kendini kasetin üzerine attı ve 1 dakika 47,7 saniyede saniyenin onda biri farkla altın madalyanın sahibi oldu. (O zamanki rekor 1955’te 1:46.6 idi. Şimdiki rekor ise 2012’de Kenyalı David Rudisha tarafından 1:40.91 ile kırıldı.)
Courtney golün ardından yere yığıldı ve kendine geldiğinde Johnson’a “Kim kazandı?” diye sordu.
“Sen yaptın” dedi İngiliz.
Courtney ve Johnson o kadar yorulmuşlardı ki ödül töreni bir saat ertelendi. Courtney bunu çok iyi hatırlıyordu. “İstiklal marşını dinlerken tek düşünebildiğim, yılın doğru, günün doğru ve benim de haklı olduğum için ne kadar minnettar olduğumdu.”
Bu yarıştan beş gün sonra Courtney, 4×400 metre bayrak yarışında ABD’ye zafer kazandırarak ikinci altın madalyayı kazandı.
Thomas William Courtney, 17 Ağustos 1933’te South Orange, New Jersey’de doğdu ve Livingston yakınlarında büyüdü. Babası Jim, demiryolu işçisi olmadan önce New York Yankees’in en iyi ikinci lig takımı olan Newark Bears’ta beyzbol oynuyordu. Eşi Dolores (Goerdes) Courtney, Almanca konuşulan bir ailede doğmuş bir ev hanımıydı.
Tom, Livingston Lisesi’nde beyzbol oynamaya başladı, sonra tenisi bıraktı ve sırıkla atlama sporuna başladı. Atletizm antrenörü yarım mili denemesine izin verdikten sonra Courtney bir yıl sonra eyalet şampiyonu oldu.
Fordham’a geldiğinde, 1954’teki iki mil bayrak yarışında takımı için bir dünya rekoru elde etti. Üniversitede ve ötesinde, 1954-1958 yılları arasında her yıl ulusal şampiyonluklar kazandı. Yalnızca 1957’de, açık havada 880 yarda için 1:46,8’lik dünya rekorunu kırdı ve kapalı alanda 600 yarda için 1:09,5’lik dünya rekorunu eşitledi. Mayıs 1955’te Sports Illustrated’ın kapağında Fordham kırmızı takım elbisesiyle yürürken göründü.
Courtney, o baharda Fordham’dan lisans derecesi ile mezun oldu ve yaz aylarında Avrupa’da atletizm dalında yarıştı. Almanya’da, 1930’larda İkinci Dünya Savaşı’nda ölen Alman atletizm sporcusu Rudolf Harbig’in aile evini ziyaret etti. Orada Harbig’in annesini buldu ve oğlunun defterlerini görmek istedi. Courtney kendi annesi sayesinde Almanca okuyabiliyordu ve çok önemli bir ipucu aldı: Harbig hızını artırmak için yokuş aşağı koşma eğitimi almıştı.
Courtney tekniği devraldı. Daha sonra bunun Sowell’i yenme ve Olimpiyat altını kazanma yeteneğinde çok önemli bir faktör olduğunu düşündü.
Courtney, üniversiteden mezun olduktan sonra askere alındı ve görev sırasında piste odaklanmasına izin verildi. 1957’de onurlu bir şekilde terhis edildi.
1959’da Harvard’dan işletme alanında yüksek lisans derecesi aldı. Daha sonraki yıllarda New York, Boston ve Pittsburgh’daki şirketlerde yatırımcı olarak çalıştı. 1963 yılında Posy L’Hommedieu ile evlendi.
Tom Jr.’ın yanı sıra karısı tarafından hayatta kaldı; bir erkek kardeş, Kevin; diğer iki oğlu Peter ve Frank; ve dokuz torun. 1975’ten ölümüne kadar Sewickley, Pensilvanya’da bir evi vardı ve 1993’te zamanını Sewickley ve Napoli arasında bölmeye başladı.
Courtney 25 yaşında yarışlardan emekli olduğunda, her yıl 5 dakikanın altında bir mil koşma sözü verdi. Sewickley’de lise öğrencilerine karşı 4:36 mil koştuğu 50. yaş gününe kadar bunu yaptı. Sonra pes etti ve “Yeterince yaptım” dedi.
2013 yılında bu ölüm ilanı için verdiği röportajda son kilometreyi hatırladı:
“İlk turdan sonra antrenör çocuklarına şöyle dedi: ‘O yaşlı adamın size vurmasına izin vermeyin.’ İkinci raunttan sonra, “O yaşlı adamın seni yakalamasına izin verme” dedi. Üçüncü raunttan sonra koç, “Yaşlı adamı yakala!” diye bağırdı.
The Times’ın uzun süredir spor yazarlığını yapan Frank Litsky, 2018’de öldü. Alex Traub habere katkıda bulundu.