semaver
New member
Bir futbol maçını izlerken olup bitenin yalnızca bir kısmını görürüz.
Elbette topun üzerinde meydana gelen komik şeyler ilgimizi çekiyor, ancak biraz dışarı baktığımızda, topun saha boyunca dikkatle koreografisi yapılan hareketler gerçekten özel bir şeye dönüşüyor.
Çok fazla koşu fark etmeyebilirsiniz. Bazıları TV yayınlarında bile yer almıyor, ancak bir oyuncu topu uzayda aldığında, rakibi rahatsız eden şeyin takım arkadaşlarının başka yerlerdeki hareketleri olduğunu varsaymak yanlış olmaz.
Savunma hattının ötesindeki koşular, özellikle giderek daha fiziksel hale gelen Premier Lig'de bir takımın hücum gücü açısından çok önemli.
Liverpool koçu Arne Slot, Leicester City'yi 3-1 yendikten sonra Amazon Prime'da “Derin koşular muhtemelen futboldaki en önemli şeydir” dedi.
“Her zaman derin koşu yapan bir oyuncuya karşı oynamak zorunda değilsiniz ama o zaman belki kanat oyuncusu için daha büyük bire-bir durum yaratabilirsiniz. Ne kadar derin koşular yaparsanız, oyunu kazanma şansınız o kadar artar.
Sporcu Bu sezonun başlarında benzer bir eğilim Slot tarafında da görüldü: Mohamed Salah'ın Curtis Jones'a Chelsea karşısında yaptığı asistin gösterdiği gibi, rakip savunma hattının altındaki koşular Liverpool'un kanat oyuncularının içeri girip orta yapmasına olanak sağladı.
Topsuz koşular Liverpool'un slot altı sezonunun ana teması olmaya devam ediyor.
Salah, Cody Gakpo ve Luis Diaz'ın bariz forvet adaylarının yanı sıra Slot'un orta saha oyuncuları da derinden yaptıkları koşularla rakibin arka hattını geçme konusunda dikkate değer bir eğilim gösterdi.
Örneğin, Manchester United'a karşı oynanan son Premier Lig maçında Jones, savunma hattında bir boşluk fark eden İbrahima Konate'nin dikkatini umutsuzca çekmeye çalışıyor.
Top Jones'a ulaşamazken, topun dönmeye devam etmesiyle Harry Maguire'ın dikkati 23 yaşındaki oyuncuya çekiliyor.
Beş saniye sonra bu alan, orta saha arkadaşı Alexis Mac Allister'ın bir başka ilerlemesiyle kullanıldı ve Salah'ın kesilen topu Arjantin milli takımı tarafından ilk kez karşılandı.
SkillCorner'ın yayın izleme verilerinden bağlamsal ölçümler çıkaran oyun zekası modelini kullanarak, arka plandaki koşulara odaklanarak her takımın topa sahipken yaptığı topsuz koşu sayısını ölçebiliyoruz.
Emin olmayanlar için, bu tür bir koşu, aşağıdaki örnekte olduğu gibi, bir oyuncu son savunma hattının arkasındaki boşluğa saldırdığında kaydedilir. Önemli olan, koşunun kaydedilmesi için oyuncunun topu almasına gerek olmamasıdır.
Tüm Premier Lig takımlarına bakıldığında, Liverpool'un 30 dakika başına 4,1'lik geri koşusu (her iki takımın da top paylaşımı kontrolüne göre ayarlandı) bu sezon üçüncü en yüksek sayı oldu; Crystal Palace zirvede ve Aston Villa'nın önünde yer alıyor.
Bunu yapmanın doğru ya da yanlış yolu yoktur, ancak yukarıdaki grafik her takımın hücumda benimsediği stilistik yaklaşımı göstermektedir.
Örneğin, Arsenal ve Manchester City bu ölçümde nispeten alt sıralarda yer alıyor; bu da onların daha sabırlı, topa sahip olmaya dayalı, rakibi geri itmeyi amaçlayan bir oyun kurgusu ve böylece genellikle arkalarında daha az alan bırakan bölgesel hakimiyet elde etme isteklerini yansıtıyor. rakip savunma hattı.
Southampton'a gelince, onların sefaletini daha da artırmayalım.
Daha derine git
Premier Lig kanat oyuncularının top dışı koşularının ölçülmesi
Lig lideri Palace için Jean-Philippe Mateta'nın koşuları, Oliver Glasner'ın hücum yaklaşımı açısından çok önemli ve takıma çifte avantaj sağlayabilir.
Birincisi, bir forvetin topu son rakip çizginin ötesinde almasıyla ortaya çıkan tipik tehlike, ikincisi ise böyle bir koşunun çizgiler arasında diğer oyuncular için (yani Eberechi Eze) yaratabileceği alan.
Örneğin, Chelsea'ye karşı oynadıkları son Premier Lig maçında Ismaila Sarr sağ bek Daniel Munoz'u sağ kanatta boş alanda bulurken, Mateta arkadan ön direğe doğru koşarak Chelsea'nin stoperini işgal ediyor (bkz. resim 2). ).
Bu koşu Eze'ye sürüklenme alanı sağlarken, Munoz'un kesintisi Eze'nin hedefi ıskalamasına rağmen ilk kez atış yapmasına olanak tanıyor.
20 dakika sonra neredeyse aynı model ortaya çıktı. Sarr'ın topu, hücuma geçen Munoz'la buluşuyor ve Mateta'nın arkadan yakın direğe koşusu, Eze'nin geride kalıp topu almasına olanak tanıyor; bu durumda bu da bloke oluyor.
Tersine, Mateta'nın gelişmiş bağlantı kurma oyunu, Sarr'ın derinden koşular yaparak kendisini 10 numara olarak göstermesine olanak tanıdı.
Bu, Kasım ayında Aston Villa'ya attığı Premier Lig golünde açıkça görülüyor; Mateta, topu kendi yarı sahasında almak için düştü ve geride koşan Sarr'ı serbest bıraktı.
Bu, Sarr'ın yaz aylarında geldiğinden beri antrenmanlarda aktif olarak üzerinde çalıştığı oyunun bir parçası.
Glasner geçen ay düzenlediği basın toplantısında “Ona gücünü gösterebileceği alanı gösterdik” dedi.
“Geriye doğru koşabilen bir oyuncu olarak tempoya sahip olmak istedik. (Aradığımız mükemmel profili bulmak için (fazla) para harcayamayız, bu nedenle en fazla profile sahip oyuncuları bulmalıyız. O zaman onlara becerilerini nerede gösterebileceklerini öğretmek bizim işimizdir.”
Daha derine git
Eze güvenini yeniden kazanırsa Palace'ın hücumda üçlü tehdidi olacak
Aston Villa'da John McGinn ve Morgan Rogers'ın orta saha koşuları ve sol bek Lucas Digne'in geniş koşuları, Unai Emery'nin sisteminin anahtarıdır. Ancak Ollie Watkins, Premier Lig'in tamamında geride kalanlar için en iyi adaylardan biri.
Watkins, karşılama için derinlere inme yeteneğine sahip olsa da, son sezonlarda daha geniş alanlara ilerledikten sonra, altı yardalık alanın genişliği arasındaki son çizgide kalarak ve enerjisini koruyarak son birkaç sezonda oyununu geliştirdi.
Anlarını dikkatle seçiyor ancak Tyrone Mings topa sahip olduğunda kanalının kas hafızası zayıflıyor ve geçen hafta Leicester karşısında olduğu gibi etkili olmaya devam ediyor.
Bu, yukarıda bahsedilen Kasım maçında Premier Lig'de Crystal Palace'a karşı attığı golün benzeriydi. McGinn çizgilerin arasında topu almadan önce, Watkins zaten arkada yararlanacak alan arıyordu (bkz. Resim 1).
Bunu mükemmel ağırlıklı bir pas ve sakin bir bitiş izledi.
Watkins'in koşularını kategoriye göre ayırırsanız, toplam sayının üçte ikisinden fazlasının topun önünden veya arkasından koşular olduğunu görürsünüz; gözle görülür derecede küçük bir oran yetersiz kalıyor veya topu almak için yarı alana doğru hareket ediyor.
Takım arkadaşınız topu uzayda alırsa Watkins'in bisikletiyle kaleye doğru yol aldığından emin olabilirsiniz.
En önemlisi bu, Emery'nin fırsat buldukça rakip savunma hattını delmeye yönelik hücum yöntemiyle tutarlı. Bu sezon hiçbir Premier Lig takımı Villa'nın attığı toplarda 53'ten fazla gol atamadı, bu da onların bu koşularda pas atma fırsatını sıklıkla değerlendirdiklerini gösteriyor.
SkillCorner veri setimizi oyuncuya göre analiz edersek Watkins, Leicester'lı Jamie Vardy'nin yanında en üst sırada yer alıyor ve genel sıralama yüzdesi olarak en yüksek koşu yüzdesine sahip ve büyük oranda ilgili Liderliğe sahip 9 numaradan oluşan bir listede yer alıyor. takımınızın saldırısı.
Watkins listede mi? Tabii ki daha önce tartışılan Mateta.
Mateta gibi, Watkins ve Jhon Duran'ın koşularına da her zaman bir takım arkadaşının pası ile karşılık verilmesi gerekmiyor. Ancak bu hareketler savunmayı geriye itmek ve Villa'nın 10 numarasının yararlanabileceği alan yaratmak açısından hala hayati önem taşıyor.
Bu özellikle Villa'nın Manchester City'ye karşı kazandığı son zaferde dikkate değerdi. Sporcu Rogers ve Youri Tielemans'ın Duran'ın yorulmak bilmeyen ileri koşusundan faydalandığını daha önce analiz etmiştik.
Daha derine git
Tielemans ve Rogers'ın satır arası becerileri Villa'nın City'i yenmesine nasıl yardımcı oldu?
Oyun sonrası değerlendirmemiz büyük ölçüde topta olup bitenlere odaklanacak olsa da, savunmanın kilidini açmanın anahtarı çoğu zaman sahanın başka bir yerinde yatıyor olabilir.
İster Nottingham Forest ister Forrest Gump olun, koşmak önemlidir ve artık bunun etkisini bağlam içinde ölçebiliyoruz.
Elbette topun üzerinde meydana gelen komik şeyler ilgimizi çekiyor, ancak biraz dışarı baktığımızda, topun saha boyunca dikkatle koreografisi yapılan hareketler gerçekten özel bir şeye dönüşüyor.
Çok fazla koşu fark etmeyebilirsiniz. Bazıları TV yayınlarında bile yer almıyor, ancak bir oyuncu topu uzayda aldığında, rakibi rahatsız eden şeyin takım arkadaşlarının başka yerlerdeki hareketleri olduğunu varsaymak yanlış olmaz.
Savunma hattının ötesindeki koşular, özellikle giderek daha fiziksel hale gelen Premier Lig'de bir takımın hücum gücü açısından çok önemli.
Liverpool koçu Arne Slot, Leicester City'yi 3-1 yendikten sonra Amazon Prime'da “Derin koşular muhtemelen futboldaki en önemli şeydir” dedi.
“Her zaman derin koşu yapan bir oyuncuya karşı oynamak zorunda değilsiniz ama o zaman belki kanat oyuncusu için daha büyük bire-bir durum yaratabilirsiniz. Ne kadar derin koşular yaparsanız, oyunu kazanma şansınız o kadar artar.
Sporcu Bu sezonun başlarında benzer bir eğilim Slot tarafında da görüldü: Mohamed Salah'ın Curtis Jones'a Chelsea karşısında yaptığı asistin gösterdiği gibi, rakip savunma hattının altındaki koşular Liverpool'un kanat oyuncularının içeri girip orta yapmasına olanak sağladı.
Topsuz koşular Liverpool'un slot altı sezonunun ana teması olmaya devam ediyor.
Salah, Cody Gakpo ve Luis Diaz'ın bariz forvet adaylarının yanı sıra Slot'un orta saha oyuncuları da derinden yaptıkları koşularla rakibin arka hattını geçme konusunda dikkate değer bir eğilim gösterdi.
Örneğin, Manchester United'a karşı oynanan son Premier Lig maçında Jones, savunma hattında bir boşluk fark eden İbrahima Konate'nin dikkatini umutsuzca çekmeye çalışıyor.
Top Jones'a ulaşamazken, topun dönmeye devam etmesiyle Harry Maguire'ın dikkati 23 yaşındaki oyuncuya çekiliyor.
Beş saniye sonra bu alan, orta saha arkadaşı Alexis Mac Allister'ın bir başka ilerlemesiyle kullanıldı ve Salah'ın kesilen topu Arjantin milli takımı tarafından ilk kez karşılandı.
SkillCorner'ın yayın izleme verilerinden bağlamsal ölçümler çıkaran oyun zekası modelini kullanarak, arka plandaki koşulara odaklanarak her takımın topa sahipken yaptığı topsuz koşu sayısını ölçebiliyoruz.
Emin olmayanlar için, bu tür bir koşu, aşağıdaki örnekte olduğu gibi, bir oyuncu son savunma hattının arkasındaki boşluğa saldırdığında kaydedilir. Önemli olan, koşunun kaydedilmesi için oyuncunun topu almasına gerek olmamasıdır.
Tüm Premier Lig takımlarına bakıldığında, Liverpool'un 30 dakika başına 4,1'lik geri koşusu (her iki takımın da top paylaşımı kontrolüne göre ayarlandı) bu sezon üçüncü en yüksek sayı oldu; Crystal Palace zirvede ve Aston Villa'nın önünde yer alıyor.
Bunu yapmanın doğru ya da yanlış yolu yoktur, ancak yukarıdaki grafik her takımın hücumda benimsediği stilistik yaklaşımı göstermektedir.
Örneğin, Arsenal ve Manchester City bu ölçümde nispeten alt sıralarda yer alıyor; bu da onların daha sabırlı, topa sahip olmaya dayalı, rakibi geri itmeyi amaçlayan bir oyun kurgusu ve böylece genellikle arkalarında daha az alan bırakan bölgesel hakimiyet elde etme isteklerini yansıtıyor. rakip savunma hattı.
Southampton'a gelince, onların sefaletini daha da artırmayalım.
Daha derine git
Premier Lig kanat oyuncularının top dışı koşularının ölçülmesi
Lig lideri Palace için Jean-Philippe Mateta'nın koşuları, Oliver Glasner'ın hücum yaklaşımı açısından çok önemli ve takıma çifte avantaj sağlayabilir.
Birincisi, bir forvetin topu son rakip çizginin ötesinde almasıyla ortaya çıkan tipik tehlike, ikincisi ise böyle bir koşunun çizgiler arasında diğer oyuncular için (yani Eberechi Eze) yaratabileceği alan.
Örneğin, Chelsea'ye karşı oynadıkları son Premier Lig maçında Ismaila Sarr sağ bek Daniel Munoz'u sağ kanatta boş alanda bulurken, Mateta arkadan ön direğe doğru koşarak Chelsea'nin stoperini işgal ediyor (bkz. resim 2). ).
Bu koşu Eze'ye sürüklenme alanı sağlarken, Munoz'un kesintisi Eze'nin hedefi ıskalamasına rağmen ilk kez atış yapmasına olanak tanıyor.
20 dakika sonra neredeyse aynı model ortaya çıktı. Sarr'ın topu, hücuma geçen Munoz'la buluşuyor ve Mateta'nın arkadan yakın direğe koşusu, Eze'nin geride kalıp topu almasına olanak tanıyor; bu durumda bu da bloke oluyor.
Tersine, Mateta'nın gelişmiş bağlantı kurma oyunu, Sarr'ın derinden koşular yaparak kendisini 10 numara olarak göstermesine olanak tanıdı.
Bu, Kasım ayında Aston Villa'ya attığı Premier Lig golünde açıkça görülüyor; Mateta, topu kendi yarı sahasında almak için düştü ve geride koşan Sarr'ı serbest bıraktı.
Bu, Sarr'ın yaz aylarında geldiğinden beri antrenmanlarda aktif olarak üzerinde çalıştığı oyunun bir parçası.
Glasner geçen ay düzenlediği basın toplantısında “Ona gücünü gösterebileceği alanı gösterdik” dedi.
“Geriye doğru koşabilen bir oyuncu olarak tempoya sahip olmak istedik. (Aradığımız mükemmel profili bulmak için (fazla) para harcayamayız, bu nedenle en fazla profile sahip oyuncuları bulmalıyız. O zaman onlara becerilerini nerede gösterebileceklerini öğretmek bizim işimizdir.”
Daha derine git
Eze güvenini yeniden kazanırsa Palace'ın hücumda üçlü tehdidi olacak
Aston Villa'da John McGinn ve Morgan Rogers'ın orta saha koşuları ve sol bek Lucas Digne'in geniş koşuları, Unai Emery'nin sisteminin anahtarıdır. Ancak Ollie Watkins, Premier Lig'in tamamında geride kalanlar için en iyi adaylardan biri.
Watkins, karşılama için derinlere inme yeteneğine sahip olsa da, son sezonlarda daha geniş alanlara ilerledikten sonra, altı yardalık alanın genişliği arasındaki son çizgide kalarak ve enerjisini koruyarak son birkaç sezonda oyununu geliştirdi.
Anlarını dikkatle seçiyor ancak Tyrone Mings topa sahip olduğunda kanalının kas hafızası zayıflıyor ve geçen hafta Leicester karşısında olduğu gibi etkili olmaya devam ediyor.
Bu, yukarıda bahsedilen Kasım maçında Premier Lig'de Crystal Palace'a karşı attığı golün benzeriydi. McGinn çizgilerin arasında topu almadan önce, Watkins zaten arkada yararlanacak alan arıyordu (bkz. Resim 1).
Bunu mükemmel ağırlıklı bir pas ve sakin bir bitiş izledi.
Watkins'in koşularını kategoriye göre ayırırsanız, toplam sayının üçte ikisinden fazlasının topun önünden veya arkasından koşular olduğunu görürsünüz; gözle görülür derecede küçük bir oran yetersiz kalıyor veya topu almak için yarı alana doğru hareket ediyor.
Takım arkadaşınız topu uzayda alırsa Watkins'in bisikletiyle kaleye doğru yol aldığından emin olabilirsiniz.
En önemlisi bu, Emery'nin fırsat buldukça rakip savunma hattını delmeye yönelik hücum yöntemiyle tutarlı. Bu sezon hiçbir Premier Lig takımı Villa'nın attığı toplarda 53'ten fazla gol atamadı, bu da onların bu koşularda pas atma fırsatını sıklıkla değerlendirdiklerini gösteriyor.
SkillCorner veri setimizi oyuncuya göre analiz edersek Watkins, Leicester'lı Jamie Vardy'nin yanında en üst sırada yer alıyor ve genel sıralama yüzdesi olarak en yüksek koşu yüzdesine sahip ve büyük oranda ilgili Liderliğe sahip 9 numaradan oluşan bir listede yer alıyor. takımınızın saldırısı.
Watkins listede mi? Tabii ki daha önce tartışılan Mateta.
Mateta gibi, Watkins ve Jhon Duran'ın koşularına da her zaman bir takım arkadaşının pası ile karşılık verilmesi gerekmiyor. Ancak bu hareketler savunmayı geriye itmek ve Villa'nın 10 numarasının yararlanabileceği alan yaratmak açısından hala hayati önem taşıyor.
Bu özellikle Villa'nın Manchester City'ye karşı kazandığı son zaferde dikkate değerdi. Sporcu Rogers ve Youri Tielemans'ın Duran'ın yorulmak bilmeyen ileri koşusundan faydalandığını daha önce analiz etmiştik.
Daha derine git
Tielemans ve Rogers'ın satır arası becerileri Villa'nın City'i yenmesine nasıl yardımcı oldu?
Oyun sonrası değerlendirmemiz büyük ölçüde topta olup bitenlere odaklanacak olsa da, savunmanın kilidini açmanın anahtarı çoğu zaman sahanın başka bir yerinde yatıyor olabilir.
İster Nottingham Forest ister Forrest Gump olun, koşmak önemlidir ve artık bunun etkisini bağlam içinde ölçebiliyoruz.