semaver
New member
AUGUSTA, Georgia — Tiger Woods’un pek çok gülümsemesi var.
Bazıları gerçekten davetkar. Bazıları kültürlü bir tepki, spot ışığında onlarca yıldan öğrenilen bir başarı. Bazıları, dikenli bir şey söylemek istediğinde, yakıcı olduğu söylenir. Ve bazıları bir tür meydan okuma, kendisine meydan okunduğunu hissettiğinde bir refleks.
Geçen yılki Masters turnuvasının arifesinde düzenlenen bir basın toplantısında, muhabirler son bakışlara maruz kaldılar – sırıtan ama hırçın bir Woods. Korkunç bir araba kazasının neredeyse sağ bacağına mal olmasından yaklaşık bir yıl sonra, bu hafta kazanıp kazanamayacağı sorulduğunda, Woods kısa ve öz bir şekilde, “Kazanabileceğime inanmasaydım bir etkinliğe gelmezdim.”
Gülümseme sırıtmaya dönüştü.
Şimdi bir yıl sonra. 25. Masters’ından iki gün önce, 47 yaşındaki Woods yeni bir tür gülümseme öğrendi, ağırbaşlı yaşlanan şampiyonun gülüşü, fiziksel yeteneğinin sınırlı olduğunun ve 16. büyük şampiyonluğu kazanmak için sürekli küçülen penceresinin fazlasıyla farkında. Hâlâ bu galibiyet için can atıyor ve dava için verdiği mücadeleyi kaybetmedi, ancak Salı günü birkaç kez Woods, daha önce hiç düşünmemiş olabileceği bir kaderi zarafetle kabul etmeye çalışıyormuş gibi konuştu.
“Bacağımın ileride yapacaklarının yeteneği ve dayanıklılığı asla eskisi gibi olmayacak” dedi. “Hazırlanamıyorum ve istediğim kadar turnuva oynayamıyorum. Ama bu benim geleceğim ve sorun değil. Bu benim için sorun değil.”
Woods, şimdi Augusta National’a geldiğinde, bunun bir rakip olarak son kez olup olmayacağını merak ettiğini itiraf etti. “İçimde daha ne kadar var bilmiyorum” dedi.
En açıklayıcısı, Salı günü uzun süredir arkadaşı olan 63 yaşındaki Fred Couples ile dokuz delikli bir antrenman turundan sonra, Woods’un şaka yaptığı, yarışmacıların golf arabalarında araba kullandığı ve atlama yaptığı 50 yaşın üzerindeki PGA Tour Champions pistindeki Çiftlere katılmaktan çok uzak olmadığıydı. Woods’un sağ bacağını ağrıtan kilometrelerce yürüyüş.
Woods gülerek gülümsedi: “Küçük arabama binip Fred’le dışarı çıkana kadar üç yılım var. Ama o zamana kadar buggy yok.”
Daha sonra basın toplantısında, profesyonellerin oynadığı topun ne kadar uzağa uçmasını engelleyebilecek bir kural önerisine değinirken, yeni hükmün kendisini nasıl etkileyebileceği soruldu. Yeni kural 2026 yılına kadar uygulanmayacaktı.
Woods şakacı bir şekilde kıkırdadı, “Olay başladığında çoktan gitmiş olabilirim. Dediğim gibi, belki arabada olurum ve yola çıkarız.
Wood Salı günü, Şubat 2021’de Los Angeles dışında yüksek hızlı araba kazasından saatler sonra cerrahi olarak yeniden yapılan sağ bacağının, bazen birini kullanmak zorunda kaldığı geçen yılki yarışmada olduğundan daha fazla ağrıdığını defalarca belirtti. Ütüleri, atıştan atışa gitmek için bir sopa gibi. Geçen Mayıs ayındaki PGA Şampiyonasında, Woods ayağı takılıp dengesini kaybettiğinde antrenman sahasında neredeyse bir sığınağa düşüyordu. Sopalarından birini destek olarak kullanarak kendini kurtardı. Ancak çok geçmeden, 22 PGA şampiyonası maçında en yüksek tek raund skorunu açıkladıktan sonra, Woods etkinlikten çekildi.
Salı günkü antrenman seansı sırasında Woods, özellikle Augusta National’ın birçok tepesine tırmanırken gözle görülür bir şekilde topalladı. Yokuş aşağı gitmek daha kolay değildi. Bacağı için endişeleniyormuş gibi yavaşladı ve periyodik olarak yüzünü buruşturdu.
“Çok şut atabilirim ama benim için zorluk yürümek olacak” diye itiraf etti. “Keşke daha kolay olabilseydi.”
Salı günü Woods’un eski cesaretinin bir versiyonunu gösterdiği sadece bir an vardı.
Woods’un iyi arkadaşları Rory McIlroy ve Justin Thomas gibi bu yılki Masters’ın favorilerinden bazılarının onu hala bu haftaki galibiyet için bir tehdit olarak görüp görmediği sorulduğunda, Woods büyük ölçüde aynı fikirde değildi. Woods, ikisi de Masters’ı kazanamayan McIlroy ve Thomas’a Augusta National’ın şeytani düzeninin nüanslarında ders vermesiyle tanınır.
“Bilmiyorum – tehdit olsun ya da olmasın – sadece bazı adamların kafanızda olması ve bu turnuvayı kazanmak için ne yapmaları gerektiğine karar vermesi anlayışlı bir davranış” dedi.
Woods, benzer şekilde Couples, Arnold Palmer ve Jack Nicklaus tarafından eğitildiğini söyledi.
“Bu turnuvanın yapmamıza, bilgi aktarmamıza ve geçmişten içgörüler kazanmamıza ve uygulamamıza izin verdiği şey bu” dedi.
Ancak asıl soru kaldı. Orman duraklatıldı.
Woods, belki de en az yaramaz ifadeyle, “Onlar için bir tehdit olup olmadığımı kim bilebilir?” dedi. “İnsanlar muhtemelen 2019’da benim de bir tehdit olduğumu düşünmedi, ama iyi sonuçlandı.”
2019’da, son büyük şampiyonluk galibiyetinden 11 yıl sonra, Woods beşinci Masters unvanını kazandı.
Bu, Woods’un yaklaşık 30 yıllık bir sosyetik olarak geçirdiği diğer birçok kişiyle birlikte, spor hayranlarının onu oynarken izlemek istemesini sağlayan bir anı. Uzun süredir dünyanın en ünlü sporcusu olarak kabul edilen Woods’un antrenman turunun son deliğini oynadığı Salı sabahı geç saatlerde farklı değildi.
Augusta National’ın genişleyen kulüp binasının önündeki bir tepenin üzerindeki dokuzuncu green’i, Woods 460 yarda uzakta günün son vuruşunu yaparken sadece birkaç taraftarla çevriliydi. Ama birdenbire, büyük bir otobüs karavanından inen yolcular gibi, parkurdaki bir virajda bir hayran kalabalığı belirdi ve dokuzuncu çim yoldan dik yokuşu tırmanma yüzeyine tırmanmaya başladı.
Yeşilliği çevreleyen tümsek birkaç dakika içinde bir düzine derinliğe ulaştı. Woods’un yaklaşık 160 yarda ikinci şutu güvenli bir şekilde delikten yaklaşık 15 fit uzağa indiğinde alkışlar yükseldi. Woods yeşil alana doğru yürürken veya topallayarak yürürken, insanlar ona daha yakın görünmek için galeriyi tutan ipleri ittiler. Yetişkinler, kalabalığın üzerinden görebilmeleri için çocukları omuzlarında tutarken, diğerleri sessizce durdu.
Woods sahaya ulaştığında alkışlandı, ancak farklı noktalardan vuruş yapmaya başlar başlamaz topluluk sustu. Woods’un golf topuna vuran atıcısının sesi 75 fit öteden sessizlik içinde duyulabiliyordu.
Sonunda, işi bittiğinde, Woods şapkasını çıkardı ve etrafında bir alkış patlarken başının üzerine kaldırdı.
O gülümsedi.
Bazıları gerçekten davetkar. Bazıları kültürlü bir tepki, spot ışığında onlarca yıldan öğrenilen bir başarı. Bazıları, dikenli bir şey söylemek istediğinde, yakıcı olduğu söylenir. Ve bazıları bir tür meydan okuma, kendisine meydan okunduğunu hissettiğinde bir refleks.
Geçen yılki Masters turnuvasının arifesinde düzenlenen bir basın toplantısında, muhabirler son bakışlara maruz kaldılar – sırıtan ama hırçın bir Woods. Korkunç bir araba kazasının neredeyse sağ bacağına mal olmasından yaklaşık bir yıl sonra, bu hafta kazanıp kazanamayacağı sorulduğunda, Woods kısa ve öz bir şekilde, “Kazanabileceğime inanmasaydım bir etkinliğe gelmezdim.”
Gülümseme sırıtmaya dönüştü.
Şimdi bir yıl sonra. 25. Masters’ından iki gün önce, 47 yaşındaki Woods yeni bir tür gülümseme öğrendi, ağırbaşlı yaşlanan şampiyonun gülüşü, fiziksel yeteneğinin sınırlı olduğunun ve 16. büyük şampiyonluğu kazanmak için sürekli küçülen penceresinin fazlasıyla farkında. Hâlâ bu galibiyet için can atıyor ve dava için verdiği mücadeleyi kaybetmedi, ancak Salı günü birkaç kez Woods, daha önce hiç düşünmemiş olabileceği bir kaderi zarafetle kabul etmeye çalışıyormuş gibi konuştu.
“Bacağımın ileride yapacaklarının yeteneği ve dayanıklılığı asla eskisi gibi olmayacak” dedi. “Hazırlanamıyorum ve istediğim kadar turnuva oynayamıyorum. Ama bu benim geleceğim ve sorun değil. Bu benim için sorun değil.”
Woods, şimdi Augusta National’a geldiğinde, bunun bir rakip olarak son kez olup olmayacağını merak ettiğini itiraf etti. “İçimde daha ne kadar var bilmiyorum” dedi.
En açıklayıcısı, Salı günü uzun süredir arkadaşı olan 63 yaşındaki Fred Couples ile dokuz delikli bir antrenman turundan sonra, Woods’un şaka yaptığı, yarışmacıların golf arabalarında araba kullandığı ve atlama yaptığı 50 yaşın üzerindeki PGA Tour Champions pistindeki Çiftlere katılmaktan çok uzak olmadığıydı. Woods’un sağ bacağını ağrıtan kilometrelerce yürüyüş.
Woods gülerek gülümsedi: “Küçük arabama binip Fred’le dışarı çıkana kadar üç yılım var. Ama o zamana kadar buggy yok.”
Daha sonra basın toplantısında, profesyonellerin oynadığı topun ne kadar uzağa uçmasını engelleyebilecek bir kural önerisine değinirken, yeni hükmün kendisini nasıl etkileyebileceği soruldu. Yeni kural 2026 yılına kadar uygulanmayacaktı.
Woods şakacı bir şekilde kıkırdadı, “Olay başladığında çoktan gitmiş olabilirim. Dediğim gibi, belki arabada olurum ve yola çıkarız.
Wood Salı günü, Şubat 2021’de Los Angeles dışında yüksek hızlı araba kazasından saatler sonra cerrahi olarak yeniden yapılan sağ bacağının, bazen birini kullanmak zorunda kaldığı geçen yılki yarışmada olduğundan daha fazla ağrıdığını defalarca belirtti. Ütüleri, atıştan atışa gitmek için bir sopa gibi. Geçen Mayıs ayındaki PGA Şampiyonasında, Woods ayağı takılıp dengesini kaybettiğinde antrenman sahasında neredeyse bir sığınağa düşüyordu. Sopalarından birini destek olarak kullanarak kendini kurtardı. Ancak çok geçmeden, 22 PGA şampiyonası maçında en yüksek tek raund skorunu açıkladıktan sonra, Woods etkinlikten çekildi.
Salı günkü antrenman seansı sırasında Woods, özellikle Augusta National’ın birçok tepesine tırmanırken gözle görülür bir şekilde topalladı. Yokuş aşağı gitmek daha kolay değildi. Bacağı için endişeleniyormuş gibi yavaşladı ve periyodik olarak yüzünü buruşturdu.
“Çok şut atabilirim ama benim için zorluk yürümek olacak” diye itiraf etti. “Keşke daha kolay olabilseydi.”
Salı günü Woods’un eski cesaretinin bir versiyonunu gösterdiği sadece bir an vardı.
Woods’un iyi arkadaşları Rory McIlroy ve Justin Thomas gibi bu yılki Masters’ın favorilerinden bazılarının onu hala bu haftaki galibiyet için bir tehdit olarak görüp görmediği sorulduğunda, Woods büyük ölçüde aynı fikirde değildi. Woods, ikisi de Masters’ı kazanamayan McIlroy ve Thomas’a Augusta National’ın şeytani düzeninin nüanslarında ders vermesiyle tanınır.
“Bilmiyorum – tehdit olsun ya da olmasın – sadece bazı adamların kafanızda olması ve bu turnuvayı kazanmak için ne yapmaları gerektiğine karar vermesi anlayışlı bir davranış” dedi.
Woods, benzer şekilde Couples, Arnold Palmer ve Jack Nicklaus tarafından eğitildiğini söyledi.
“Bu turnuvanın yapmamıza, bilgi aktarmamıza ve geçmişten içgörüler kazanmamıza ve uygulamamıza izin verdiği şey bu” dedi.
Ancak asıl soru kaldı. Orman duraklatıldı.
Woods, belki de en az yaramaz ifadeyle, “Onlar için bir tehdit olup olmadığımı kim bilebilir?” dedi. “İnsanlar muhtemelen 2019’da benim de bir tehdit olduğumu düşünmedi, ama iyi sonuçlandı.”
2019’da, son büyük şampiyonluk galibiyetinden 11 yıl sonra, Woods beşinci Masters unvanını kazandı.
Bu, Woods’un yaklaşık 30 yıllık bir sosyetik olarak geçirdiği diğer birçok kişiyle birlikte, spor hayranlarının onu oynarken izlemek istemesini sağlayan bir anı. Uzun süredir dünyanın en ünlü sporcusu olarak kabul edilen Woods’un antrenman turunun son deliğini oynadığı Salı sabahı geç saatlerde farklı değildi.
Augusta National’ın genişleyen kulüp binasının önündeki bir tepenin üzerindeki dokuzuncu green’i, Woods 460 yarda uzakta günün son vuruşunu yaparken sadece birkaç taraftarla çevriliydi. Ama birdenbire, büyük bir otobüs karavanından inen yolcular gibi, parkurdaki bir virajda bir hayran kalabalığı belirdi ve dokuzuncu çim yoldan dik yokuşu tırmanma yüzeyine tırmanmaya başladı.
Yeşilliği çevreleyen tümsek birkaç dakika içinde bir düzine derinliğe ulaştı. Woods’un yaklaşık 160 yarda ikinci şutu güvenli bir şekilde delikten yaklaşık 15 fit uzağa indiğinde alkışlar yükseldi. Woods yeşil alana doğru yürürken veya topallayarak yürürken, insanlar ona daha yakın görünmek için galeriyi tutan ipleri ittiler. Yetişkinler, kalabalığın üzerinden görebilmeleri için çocukları omuzlarında tutarken, diğerleri sessizce durdu.
Woods sahaya ulaştığında alkışlandı, ancak farklı noktalardan vuruş yapmaya başlar başlamaz topluluk sustu. Woods’un golf topuna vuran atıcısının sesi 75 fit öteden sessizlik içinde duyulabiliyordu.
Sonunda, işi bittiğinde, Woods şapkasını çıkardı ve etrafında bir alkış patlarken başının üzerine kaldırdı.
O gülümsedi.