semaver
New member
Luis Severino, Cumartesi öğleden sonra geç saatlerde Yankee Stadyumu’nda oyun havasındaydı. Gün o kadar iyi geçmişti ki, sadece güneş ışığında atış yapmayı düşündü. Kendini o kadar güçlü hissetti ki hızlı topunu saatte 103 mil hızla atabileceğini düşündü. Başarı için giyinmişti ve bunu biliyordu.
Severino gülümseyerek, “Bugün oraya girdiğimde ince çizgiler içinde gerçekten iyi göründüğümü gördüm,” dedi. “Umarım bu işi uzun süre devam ettirebilirim.”
Severino’nun iyimser olmak için nedenleri vardı. Yankees, Bronx’ta 10 tempolu vuruşta, tarzlarına uygun içerik bulmak için mücadele eden bir takım olan San Diego Padres’i yenmişti. Pazar günü 10:7’lik bir başka galibiyetten sonra, 32:23’lük bir skorla yavaş bir başlangıçtan sonra tekrar güçlüydüler.
Yine de nispeten sağlam. Yankees, Pazar gününden önce takım olarak sadece 0,234 ortalamaya sahipti ve bu, Mickey Mantle’ın 1968’de ayrılmasından bu yana en kötü tam sezon ortalaması olacaktı. Rekorları kaybeden takımı olmayan güçlü Doğu Amerikan Ligi’nde birincilikten yedi maç uzaktalar ve Tampa Bay ile ikinci sıradaki Baltimore’un gerisindeler.
Yine de, Severino Cumartesi günü yaptığı gibi atış yaptığında – yedinci turda sadece iki sayılık bir hata onu yedi isteka ve bir koşu yapmaktan alıkoyduğunda – beklentiler çok daha parlak görünüyor.
Tabii ki, lig boyunca yaygın olan sakatlıklar ve oyuncu değişiklikleriyle birlikte gidilecek çok uzun bir yol var. Ancak hiçbir kadro Gerrit Cole, Nestor Cortes, tam güçlü Carlos Rodón ve Severino ile kısa bir seride karşı karşıya gelmekten hoşlanmaz – özellikle de Severino yine 97mph’lik kolay bir hız atarken. Pazartesi günü cezadan dönecek olan Domingo Germán da sağlam bir performans sergiledi.
Yankees menajeri Aaron Boone, “Karşısında gol atılması zor, gerçekten eksiksiz ve yetenekli bir gruba sahip olma fırsatımız olduğunun farkındasınız,” dedi. “Sevvy bir cephe adamıdır. Tepedeyse ve elinden gelenin en iyisini yapıyorsa, hücumda herkesi ve her şeyi alt edebilir.”
Padres, sol elinde ince bir kırık olan yıldız saha oyuncusu Manny Machado’yu kaybetti ve ağrıyan bileğini dinlendirmek için Cumartesi günkü dizilişten kilit serbest oyuncu transferleri olan Xander Bogaerts’i çıkardılar. Severino, geçici sıralarında ustalaştı ve yalnızca bir vuruşa – bir Fernando Tatis Jr. home run – ve vuruşların altı ve üçte ikisinde üç yürüyüşe izin verdi.
Sezonun ilk 48 maçını sağ lat gerginliği ile kaçıran Severino için ikinci güçlü başlangıç oldu. Geçen yaz benzer bir sakatlık ona iki aya mal oldu ve önceki üç yılın (2019-2021) çoğunu omuz ve dirsek problemleriyle kaçırdı.
Severino, güçlü sürahilerin kırılganlığını gösteriyor. Fangraphs’a göre, 2017 ve 2018’deki iki All-Star sezonunda, uygun başlangıç oyuncuları arasında ana liglerdeki en zor hızlı topu attı: her iki sezonda da ortalama 97,6 mil.
Cole, Pittsburgh ve Houston’da oynadığı aynı sezonlarda hızlı top hızında ikinci oldu ve o zamandan beri sağlıklı kaldı; Hayranlıkla, Severino ona “canavar” dedi. Belki de daha yaygın olanı, Chicago White Sox ile 2021 All-Star sezonu öncesinde omuz ve dirsek ameliyatları geçiren solak Rodón’un durumudur.
Geçen yıl San Francisco Giants ile başka bir sözleşme izledi, ardından Yankees ile altı yıl ve 162 milyon dolarlık sözleşme imzaladı. Ön kol gerginliği ve sırt problemleri, Rodón’u tüm sezon boyunca sakatlananlar listesinde tuttu ve hareketsiz kalmasına rağmen, şimdi kulüp binasına geri döndü ve bu hafta Seattle Mariners ve Los Angeles Dodgers’a karşı Yankees ile seriye gidecek.
Rodón, “Takımın bir parçası olmak ve burada olmak güzel, ancak Tampa’da rehabilitasyondayken dışarıdan izlemek ve içeriye bakmak zordu,” dedi. “Bunun bir parçası olmak istedim. Tabii ki her gün iyi bir takım arkadaşı olmaya çalışmalısın ama bu, yokuşta atarken işini çok daha kolaylaştırıyor.”
Rodón bunu – en azından arenada – yaptı ve Mayıs ayı başlarında kortizon iğnesinden sonra artık sırtında herhangi bir rahatsızlık hissetmediğini söyledi. Hareketsizlik takvimini değiştirdi – “Kanlı 15 Şubat’ta geri döneceğim” dedi – ama sonunda bir bahar antrenman atıcısının alacağı altı haftalık olağan birikime başladı.
Cumartesi günü Rodón, “Kalıplar dün oradaydı,” dedi. “Açıkçası 98mph ile ilgili değil, sahalardaki okumalar – her şey, formlar son iki yıldaki ile aynıydı. Aynı şekilde yokuş aşağı iniyormuşum gibi hissediyorum. Şimdi, topa vuran oyuncular için atış yapmaya ve oyunlarda fırlatma sırasında daha fazla dayanıklılık oluşturmaya dayanan inşa sürecinin bir parçası. Atmam gereken adımlar bunlar.”
Severino ve Rodón’un sakatlık geçmişleri göz önüne alındığında, daha az sayıda normal sezon vuruşları sezon sonrasında yardımcı olabilir. Bu, durumu hayırsever bir şekilde ele almak olabilir, ancak her takım, en iyi atıcılarını önemli olduğu an için taze tutma bilmecesini çözmelidir.
Rays ve Orioles şimdiye kadar Yankees’ten daha iyiydi. Ancak Tampa Bay’in bir sezonda 170 vuruş atan bir atıcısı yok ve Baltimore’da iki tane var – küçüklerde oynayan Cole Irvin ve Kyle Gibson.
Toronto Blue Jays, bu sezon sadece beş başlangıç yapan tek büyük takım, ancak istikrarlı artış başarıya dönüşmedi; Yankees, Mayıs ortasında Rogers Center’da dört maçın üçünü kazandığından beri takım bir çöküş içinde. Ve Chris Sale sonunda Red Sox ile yeniden başarıya ulaşırken, Boston patchwork rotasyonunun geri kalanının hala kanıtlayacak çok şeyi var.
Bu bağlamda, AL Doğu’da üçüncülük o kadar da kötü görünmüyor. Yankees kusurludur, ancak dönme kuvveti uzun vadede en önemliyse, iyi olmaları gerekir.
Severino gülümseyerek, “Bugün oraya girdiğimde ince çizgiler içinde gerçekten iyi göründüğümü gördüm,” dedi. “Umarım bu işi uzun süre devam ettirebilirim.”
Severino’nun iyimser olmak için nedenleri vardı. Yankees, Bronx’ta 10 tempolu vuruşta, tarzlarına uygun içerik bulmak için mücadele eden bir takım olan San Diego Padres’i yenmişti. Pazar günü 10:7’lik bir başka galibiyetten sonra, 32:23’lük bir skorla yavaş bir başlangıçtan sonra tekrar güçlüydüler.
Yine de nispeten sağlam. Yankees, Pazar gününden önce takım olarak sadece 0,234 ortalamaya sahipti ve bu, Mickey Mantle’ın 1968’de ayrılmasından bu yana en kötü tam sezon ortalaması olacaktı. Rekorları kaybeden takımı olmayan güçlü Doğu Amerikan Ligi’nde birincilikten yedi maç uzaktalar ve Tampa Bay ile ikinci sıradaki Baltimore’un gerisindeler.
Yine de, Severino Cumartesi günü yaptığı gibi atış yaptığında – yedinci turda sadece iki sayılık bir hata onu yedi isteka ve bir koşu yapmaktan alıkoyduğunda – beklentiler çok daha parlak görünüyor.
Tabii ki, lig boyunca yaygın olan sakatlıklar ve oyuncu değişiklikleriyle birlikte gidilecek çok uzun bir yol var. Ancak hiçbir kadro Gerrit Cole, Nestor Cortes, tam güçlü Carlos Rodón ve Severino ile kısa bir seride karşı karşıya gelmekten hoşlanmaz – özellikle de Severino yine 97mph’lik kolay bir hız atarken. Pazartesi günü cezadan dönecek olan Domingo Germán da sağlam bir performans sergiledi.
Yankees menajeri Aaron Boone, “Karşısında gol atılması zor, gerçekten eksiksiz ve yetenekli bir gruba sahip olma fırsatımız olduğunun farkındasınız,” dedi. “Sevvy bir cephe adamıdır. Tepedeyse ve elinden gelenin en iyisini yapıyorsa, hücumda herkesi ve her şeyi alt edebilir.”
Padres, sol elinde ince bir kırık olan yıldız saha oyuncusu Manny Machado’yu kaybetti ve ağrıyan bileğini dinlendirmek için Cumartesi günkü dizilişten kilit serbest oyuncu transferleri olan Xander Bogaerts’i çıkardılar. Severino, geçici sıralarında ustalaştı ve yalnızca bir vuruşa – bir Fernando Tatis Jr. home run – ve vuruşların altı ve üçte ikisinde üç yürüyüşe izin verdi.
Sezonun ilk 48 maçını sağ lat gerginliği ile kaçıran Severino için ikinci güçlü başlangıç oldu. Geçen yaz benzer bir sakatlık ona iki aya mal oldu ve önceki üç yılın (2019-2021) çoğunu omuz ve dirsek problemleriyle kaçırdı.
Severino, güçlü sürahilerin kırılganlığını gösteriyor. Fangraphs’a göre, 2017 ve 2018’deki iki All-Star sezonunda, uygun başlangıç oyuncuları arasında ana liglerdeki en zor hızlı topu attı: her iki sezonda da ortalama 97,6 mil.
Cole, Pittsburgh ve Houston’da oynadığı aynı sezonlarda hızlı top hızında ikinci oldu ve o zamandan beri sağlıklı kaldı; Hayranlıkla, Severino ona “canavar” dedi. Belki de daha yaygın olanı, Chicago White Sox ile 2021 All-Star sezonu öncesinde omuz ve dirsek ameliyatları geçiren solak Rodón’un durumudur.
Geçen yıl San Francisco Giants ile başka bir sözleşme izledi, ardından Yankees ile altı yıl ve 162 milyon dolarlık sözleşme imzaladı. Ön kol gerginliği ve sırt problemleri, Rodón’u tüm sezon boyunca sakatlananlar listesinde tuttu ve hareketsiz kalmasına rağmen, şimdi kulüp binasına geri döndü ve bu hafta Seattle Mariners ve Los Angeles Dodgers’a karşı Yankees ile seriye gidecek.
Rodón, “Takımın bir parçası olmak ve burada olmak güzel, ancak Tampa’da rehabilitasyondayken dışarıdan izlemek ve içeriye bakmak zordu,” dedi. “Bunun bir parçası olmak istedim. Tabii ki her gün iyi bir takım arkadaşı olmaya çalışmalısın ama bu, yokuşta atarken işini çok daha kolaylaştırıyor.”
Rodón bunu – en azından arenada – yaptı ve Mayıs ayı başlarında kortizon iğnesinden sonra artık sırtında herhangi bir rahatsızlık hissetmediğini söyledi. Hareketsizlik takvimini değiştirdi – “Kanlı 15 Şubat’ta geri döneceğim” dedi – ama sonunda bir bahar antrenman atıcısının alacağı altı haftalık olağan birikime başladı.
Cumartesi günü Rodón, “Kalıplar dün oradaydı,” dedi. “Açıkçası 98mph ile ilgili değil, sahalardaki okumalar – her şey, formlar son iki yıldaki ile aynıydı. Aynı şekilde yokuş aşağı iniyormuşum gibi hissediyorum. Şimdi, topa vuran oyuncular için atış yapmaya ve oyunlarda fırlatma sırasında daha fazla dayanıklılık oluşturmaya dayanan inşa sürecinin bir parçası. Atmam gereken adımlar bunlar.”
Severino ve Rodón’un sakatlık geçmişleri göz önüne alındığında, daha az sayıda normal sezon vuruşları sezon sonrasında yardımcı olabilir. Bu, durumu hayırsever bir şekilde ele almak olabilir, ancak her takım, en iyi atıcılarını önemli olduğu an için taze tutma bilmecesini çözmelidir.
Rays ve Orioles şimdiye kadar Yankees’ten daha iyiydi. Ancak Tampa Bay’in bir sezonda 170 vuruş atan bir atıcısı yok ve Baltimore’da iki tane var – küçüklerde oynayan Cole Irvin ve Kyle Gibson.
Toronto Blue Jays, bu sezon sadece beş başlangıç yapan tek büyük takım, ancak istikrarlı artış başarıya dönüşmedi; Yankees, Mayıs ortasında Rogers Center’da dört maçın üçünü kazandığından beri takım bir çöküş içinde. Ve Chris Sale sonunda Red Sox ile yeniden başarıya ulaşırken, Boston patchwork rotasyonunun geri kalanının hala kanıtlayacak çok şeyi var.
Bu bağlamda, AL Doğu’da üçüncülük o kadar da kötü görünmüyor. Yankees kusurludur, ancak dönme kuvveti uzun vadede en önemliyse, iyi olmaları gerekir.