semaver
New member
Jude Bellingham buna sahip değildi. Sırbistan'ın oyuna geri dönmesine izin vermedi ve oyun bittiğinde kimsenin kendisinin veya İngiltere'nin ruh halini bozmasına izin vermedi.
Maçtan sonra yapılan basın toplantısında, Sırbistan'a karşı oynanan ilk yarının İngiltere'nin neden 2024 Avrupa Şampiyonası'nı kazanmanın favorileri arasında olduğunu göstermesine rağmen, ikinci yarının sonuçta onların düşüşüne yol açabilecek zayıf yönlerini vurguladığı vurgulandı.
Gelsenkirchen'deki 1-0 galibiyetinde İngiltere'nin golcüsü olan 20 yaşındaki oyuncu, “Buna gerçekten katılmıyorum” dedi. “İlk yarı neden herhangi bir takıma karşı gol atabildiğimizi gösterirken, ikinci yarı neden herhangi bir takıma karşı temiz gol atabildiğimizi gösteriyor.”
Bellingham, kamuoyunun ve medyanın İngiltere'nin performanslarına tepkisi konusunda “her zaman olumsuz bir temanın” olduğunu ve “bazen haklı olarak öyle olduğunu” ancak olumlu olanı vurgulamayı tercih ettiğini söyledi.
İkinci yarıda Veltins Arena'da “bazen dayanmak ve biraz acı çekmek” zorunda kaldık ama maçı kazandık. Ve: “Bu takım hala yeni” diye ekledi, “oyundan oyuna birlikte büyüyor.”
Bazı güzel noktalara değindi. İngiltere'nin Sırbistan'ı yenerek kanıtladığı kadar değil, ama kesinlikle yeni bir takım olduklarını ve bazı insanların performansları ve özellikle de teknik direktör Gareth Southgate'i her fırsatta eleştirmeye istekli olduklarını kesinlikle kanıtladı.
(Christopher Lee – Getty Images aracılığıyla UEFA/UEFA)
Bu kadar genç bir oyuncunun bu kadar açık konuştuğunu, takımının tarihine meydan okumaya ve yeniden şekillendirmeye kararlı olduğunu görmek etkileyiciydi. Omuzlarını silkmedi ve gazetecilerin ekibinin umutlarını karalamasına izin vermedi.
Ancak sahadaki iddialı performansı kadar ikna edici değildi. İngiltere yarım saat boyunca iyi oynadı ve Bellingham ceza sahasına girip Bukayo Saka'nın ortasından mükemmel bir kafa vuruşuyla liderliği ele geçirdi, ancak ilk momentumları azaldı ve geri kazanılamadı. İkinci yarı performansı pasifti; Sırp yedek oyuncu Dusan Tadiç, İngiltere'nin “kendilerini bize teklif ettiğini” söyledi.
Uzun vadeli bir eğilimin belirtisi olmasaydı tüm bunların örtbas edilmesi çok daha kolay olurdu. Southgate, son yedi buçuk yılda daha iyiye doğru çok değişti, ancak hâlâ oyunun kontrolünü ele geçiren ekibinin yavaş yavaş inisiyatifi kaybettiği, geri çekildiği ve mantıksız bir şekilde tutunduğu pek çok durum var.
Bu, 2018 Dünya Kupası yarı finalinde Hırvatistan'a karşı, aynı yıl Milletler Ligi'nde İspanya'ya karşı deplasmanda, 2020 Avrupa Şampiyonası finalinde İtalya'ya karşı ve geçen yıl da Euro 2024 elemelerinde İtalya'ya karşı yaşandı. Napoli'de. İngiltere bu maçlardan ikisini kazanmayı başardı ancak en çok tehlikedeyken en önemli olan ikisini kazanamadı.
(Michael Regan – Getty Images aracılığıyla UEFA/UEFA)
Ne kadar geriye gitmek istersin? 2016'da İzlanda'ya ve 2012'de İtalya'ya karşı Avrupa Şampiyonası'ndan elenme. Bu, 2010 Dünya Kupası'nın ABD'ye karşı açılış maçında yaşandı. Almanya'daki 2006 Dünya Kupası kampanyasının sloganı buydu; açılış maçında Paraguay'a karşı çetin bir zafer elde ettiler. Gelsenkirchen'de çeyrek finalde Portekiz'e yenilmeden önce, son 16 turunda Ekvador'a karşı benzer bir deneyim yaşadılar.
DAHA DERİNE GİT
İngiltere'nin 58 yıllık acısı – bunu yaşayan oyunculardan
İngiltere'nin şu ana kadar yaşadığı orta saha oyuncularıyla ilgili teknik bir sorun var ama bu aynı zamanda milli takımın ruhunun da bir parçası gibi görünüyor. İngiltere, Euro 2004 ve Brezilya 2002'de Portekiz'e karşı çeyrek finalde iyi pozisyonlardan kaybetmişti. O zamanki antrenörleri Sven-Göran Eriksson'un söylediği gibi, ilk yarı iyiydi, ikinci yarı o kadar da iyi değildi.
İngiltere'nin dün gecenin ilk yarım saatinde kaleyi bulan üç şutu vardı ve oyunun geri kalanında sadece iki şutu vardı (Trent Alexander-Arnold'un uzun mesafeden şutu ve Harry Kane'in üst direğe çarpan kafa vuruşu). İlk yarım saatte topa yüzde 71 sahiplerdi ama oyunun geri kalanında bu oran sadece yüzde 44'tü. Düşüş, geçen yıl Napoli'deki elemelerdeki kadar şiddetli değildi (İngiltere ilk yarıda 233, ikinci yarıda ise sadece 96 pas atmıştı), ama yine de endişe vericiydi.
Orta sahadaki denge ilk 30 dakikada cesaret vericiydi: Bellingham sahanın dominant oyuncusuydu, Alexander-Arnold paslarıyla kısa ve uzun görünüyordu ve Declan Rice her zaman hareket halindeydi, basit şeyleri her zaman iyi yapıyordu ve her zaman hızlıydı. top kaybolduğunda oradaydı.
Ancak Alexander-Arnold'un etkisi azaldı. Aynı şekilde, mükemmel bir ilk yarıdan sonra Saka ve baştan sona daha sakin olan Phil Foden için de durum aynıydı. Sol bek oyuncusu Kieran Trippier ve Luke Shaw kondisyonunu artırmaya çalışırken sol taraftaki denge bozuldu ancak sorunlar bunun ötesine geçti. Southgate, bunu takımındaki enerji kaybına bağladı ve “bu beni şaşırtmadı çünkü pek çok oyuncu son zamanlarda 90 dakika oynamadı.”
Bir takımın bir turnuvadaki açılış maçında sıklıkla böyle görünebilir. Başlangıç bloklarından hızla çıkmak, turnuva ilerledikçe ivme kazanmaktan çok daha az önemlidir.
İngiltere bunu Southgate döneminde çok iyi başardı. Bunun bir örneği, son Avrupa Şampiyonası'nda grup aşamasında Hırvatistan, İskoçya ve Çek Cumhuriyeti'ne karşı mücadele etmeleri ve ardından İtalya'ya karşı o kader finaline giderken Almanya, Ukrayna ve Danimarka'yı yenmeleriydi.
(Eddie Keogh – FA/Getty Images aracılığıyla FA)
Bu nedenle Bellingham ve takım arkadaşları burada zaferin tadını çıkarabildiler. Trippier daha sonra şunları söyledi: “Oynadığımız son turnuvalara bakarsanız, ilk galibiyeti almak her zaman çok önemlidir.” “Bu bize büyük bir ivme ve özgüven veriyor. Bu çocukların karakterini gösterir. Bugün çok şey öğrendik ama en önemlisi üç puan.”
Sonrasında konuşan herkes (Southgate, Bellingham, Trippier, Alexander-Arnold, Rice, Kane) İngiltere'nin ikinci yarıda gösterdiği karakterden ve dayanıklılıktan bahsetti. Baskı arttıkça iyi savunma yaptılar. Jordan Pickford, Kyle Walker, John Stones, Trippier ve Rice önemli katkılarda bulundular ama belki de en sevindirici performans, seçimini haklı çıkaran Crystal Palace stoperi Marc Guehi'nin performansıydı.
Rice bunu “iki yarılı bir oyun” olarak nitelendirdi ancak “Sonunda rahat olduğunu düşündüm” dedi. “Bu takımı temiz sayfalardan kurduk” dedi. “Son Avrupa Şampiyonası'nda yedi maçın beşini kazandık. Gerçekten sağlam bir savunmamız var ve mesele bunu gece bitirmek. Bu akşamki maçı kazanmak bizim için gerçekten iyi bir başlangıç oldu. İkinci yarıda işler zorlaşmaya başladığında topu biraz daha iyi kullanmamız gerekiyor.”
İngiltere için her zaman büyük sorun bu gibi görünüyor: İnisiyatifi ve ivmeyi kaybetmek yerine oyunların kontrolünü sürdürmek. Rice, sanki Perşembe günü Frankfurt'ta Danimarka ile karşılaşmadan önce önümüzdeki birkaç gün içinde bu durumun antrenman sahasında düzeltilmesi gerekiyormuş gibi konuştu.
Ama bazen bu İngiltere'nin DNA'sında varmış gibi geliyor. Milli takımın son yıllardaki şüphesiz ilerlemesine rağmen bu, Southgate ve oyuncularının henüz üstesinden gelemediği bir şey. En azından sezona galibiyetle başladıktan sonra, daha güçlü bir pozisyondan yaklaşmayı deneyebilirler.
Maçtan sonra yapılan basın toplantısında, Sırbistan'a karşı oynanan ilk yarının İngiltere'nin neden 2024 Avrupa Şampiyonası'nı kazanmanın favorileri arasında olduğunu göstermesine rağmen, ikinci yarının sonuçta onların düşüşüne yol açabilecek zayıf yönlerini vurguladığı vurgulandı.
Gelsenkirchen'deki 1-0 galibiyetinde İngiltere'nin golcüsü olan 20 yaşındaki oyuncu, “Buna gerçekten katılmıyorum” dedi. “İlk yarı neden herhangi bir takıma karşı gol atabildiğimizi gösterirken, ikinci yarı neden herhangi bir takıma karşı temiz gol atabildiğimizi gösteriyor.”
Bellingham, kamuoyunun ve medyanın İngiltere'nin performanslarına tepkisi konusunda “her zaman olumsuz bir temanın” olduğunu ve “bazen haklı olarak öyle olduğunu” ancak olumlu olanı vurgulamayı tercih ettiğini söyledi.
İkinci yarıda Veltins Arena'da “bazen dayanmak ve biraz acı çekmek” zorunda kaldık ama maçı kazandık. Ve: “Bu takım hala yeni” diye ekledi, “oyundan oyuna birlikte büyüyor.”
Bazı güzel noktalara değindi. İngiltere'nin Sırbistan'ı yenerek kanıtladığı kadar değil, ama kesinlikle yeni bir takım olduklarını ve bazı insanların performansları ve özellikle de teknik direktör Gareth Southgate'i her fırsatta eleştirmeye istekli olduklarını kesinlikle kanıtladı.
(Christopher Lee – Getty Images aracılığıyla UEFA/UEFA)
Bu kadar genç bir oyuncunun bu kadar açık konuştuğunu, takımının tarihine meydan okumaya ve yeniden şekillendirmeye kararlı olduğunu görmek etkileyiciydi. Omuzlarını silkmedi ve gazetecilerin ekibinin umutlarını karalamasına izin vermedi.
Ancak sahadaki iddialı performansı kadar ikna edici değildi. İngiltere yarım saat boyunca iyi oynadı ve Bellingham ceza sahasına girip Bukayo Saka'nın ortasından mükemmel bir kafa vuruşuyla liderliği ele geçirdi, ancak ilk momentumları azaldı ve geri kazanılamadı. İkinci yarı performansı pasifti; Sırp yedek oyuncu Dusan Tadiç, İngiltere'nin “kendilerini bize teklif ettiğini” söyledi.
Uzun vadeli bir eğilimin belirtisi olmasaydı tüm bunların örtbas edilmesi çok daha kolay olurdu. Southgate, son yedi buçuk yılda daha iyiye doğru çok değişti, ancak hâlâ oyunun kontrolünü ele geçiren ekibinin yavaş yavaş inisiyatifi kaybettiği, geri çekildiği ve mantıksız bir şekilde tutunduğu pek çok durum var.
Bu, 2018 Dünya Kupası yarı finalinde Hırvatistan'a karşı, aynı yıl Milletler Ligi'nde İspanya'ya karşı deplasmanda, 2020 Avrupa Şampiyonası finalinde İtalya'ya karşı ve geçen yıl da Euro 2024 elemelerinde İtalya'ya karşı yaşandı. Napoli'de. İngiltere bu maçlardan ikisini kazanmayı başardı ancak en çok tehlikedeyken en önemli olan ikisini kazanamadı.
(Michael Regan – Getty Images aracılığıyla UEFA/UEFA)
Ne kadar geriye gitmek istersin? 2016'da İzlanda'ya ve 2012'de İtalya'ya karşı Avrupa Şampiyonası'ndan elenme. Bu, 2010 Dünya Kupası'nın ABD'ye karşı açılış maçında yaşandı. Almanya'daki 2006 Dünya Kupası kampanyasının sloganı buydu; açılış maçında Paraguay'a karşı çetin bir zafer elde ettiler. Gelsenkirchen'de çeyrek finalde Portekiz'e yenilmeden önce, son 16 turunda Ekvador'a karşı benzer bir deneyim yaşadılar.
DAHA DERİNE GİT
İngiltere'nin 58 yıllık acısı – bunu yaşayan oyunculardan
İngiltere'nin şu ana kadar yaşadığı orta saha oyuncularıyla ilgili teknik bir sorun var ama bu aynı zamanda milli takımın ruhunun da bir parçası gibi görünüyor. İngiltere, Euro 2004 ve Brezilya 2002'de Portekiz'e karşı çeyrek finalde iyi pozisyonlardan kaybetmişti. O zamanki antrenörleri Sven-Göran Eriksson'un söylediği gibi, ilk yarı iyiydi, ikinci yarı o kadar da iyi değildi.
İngiltere'nin dün gecenin ilk yarım saatinde kaleyi bulan üç şutu vardı ve oyunun geri kalanında sadece iki şutu vardı (Trent Alexander-Arnold'un uzun mesafeden şutu ve Harry Kane'in üst direğe çarpan kafa vuruşu). İlk yarım saatte topa yüzde 71 sahiplerdi ama oyunun geri kalanında bu oran sadece yüzde 44'tü. Düşüş, geçen yıl Napoli'deki elemelerdeki kadar şiddetli değildi (İngiltere ilk yarıda 233, ikinci yarıda ise sadece 96 pas atmıştı), ama yine de endişe vericiydi.
Orta sahadaki denge ilk 30 dakikada cesaret vericiydi: Bellingham sahanın dominant oyuncusuydu, Alexander-Arnold paslarıyla kısa ve uzun görünüyordu ve Declan Rice her zaman hareket halindeydi, basit şeyleri her zaman iyi yapıyordu ve her zaman hızlıydı. top kaybolduğunda oradaydı.
Ancak Alexander-Arnold'un etkisi azaldı. Aynı şekilde, mükemmel bir ilk yarıdan sonra Saka ve baştan sona daha sakin olan Phil Foden için de durum aynıydı. Sol bek oyuncusu Kieran Trippier ve Luke Shaw kondisyonunu artırmaya çalışırken sol taraftaki denge bozuldu ancak sorunlar bunun ötesine geçti. Southgate, bunu takımındaki enerji kaybına bağladı ve “bu beni şaşırtmadı çünkü pek çok oyuncu son zamanlarda 90 dakika oynamadı.”
Bir takımın bir turnuvadaki açılış maçında sıklıkla böyle görünebilir. Başlangıç bloklarından hızla çıkmak, turnuva ilerledikçe ivme kazanmaktan çok daha az önemlidir.
İngiltere bunu Southgate döneminde çok iyi başardı. Bunun bir örneği, son Avrupa Şampiyonası'nda grup aşamasında Hırvatistan, İskoçya ve Çek Cumhuriyeti'ne karşı mücadele etmeleri ve ardından İtalya'ya karşı o kader finaline giderken Almanya, Ukrayna ve Danimarka'yı yenmeleriydi.
(Eddie Keogh – FA/Getty Images aracılığıyla FA)
Bu nedenle Bellingham ve takım arkadaşları burada zaferin tadını çıkarabildiler. Trippier daha sonra şunları söyledi: “Oynadığımız son turnuvalara bakarsanız, ilk galibiyeti almak her zaman çok önemlidir.” “Bu bize büyük bir ivme ve özgüven veriyor. Bu çocukların karakterini gösterir. Bugün çok şey öğrendik ama en önemlisi üç puan.”
Sonrasında konuşan herkes (Southgate, Bellingham, Trippier, Alexander-Arnold, Rice, Kane) İngiltere'nin ikinci yarıda gösterdiği karakterden ve dayanıklılıktan bahsetti. Baskı arttıkça iyi savunma yaptılar. Jordan Pickford, Kyle Walker, John Stones, Trippier ve Rice önemli katkılarda bulundular ama belki de en sevindirici performans, seçimini haklı çıkaran Crystal Palace stoperi Marc Guehi'nin performansıydı.
Rice bunu “iki yarılı bir oyun” olarak nitelendirdi ancak “Sonunda rahat olduğunu düşündüm” dedi. “Bu takımı temiz sayfalardan kurduk” dedi. “Son Avrupa Şampiyonası'nda yedi maçın beşini kazandık. Gerçekten sağlam bir savunmamız var ve mesele bunu gece bitirmek. Bu akşamki maçı kazanmak bizim için gerçekten iyi bir başlangıç oldu. İkinci yarıda işler zorlaşmaya başladığında topu biraz daha iyi kullanmamız gerekiyor.”
İngiltere için her zaman büyük sorun bu gibi görünüyor: İnisiyatifi ve ivmeyi kaybetmek yerine oyunların kontrolünü sürdürmek. Rice, sanki Perşembe günü Frankfurt'ta Danimarka ile karşılaşmadan önce önümüzdeki birkaç gün içinde bu durumun antrenman sahasında düzeltilmesi gerekiyormuş gibi konuştu.
Ama bazen bu İngiltere'nin DNA'sında varmış gibi geliyor. Milli takımın son yıllardaki şüphesiz ilerlemesine rağmen bu, Southgate ve oyuncularının henüz üstesinden gelemediği bir şey. En azından sezona galibiyetle başladıktan sonra, daha güçlü bir pozisyondan yaklaşmayı deneyebilirler.
(En üstteki fotoğraf: Kevin C. Cox/Getty Images)