semaver
New member
LAS VEGAS – Gonzaga’nın basketbol takımı için bu sezonun farklı olabileceğine dair bir ipucu, Tennessee tarafından bir hücumda yenildiğinde erken geldi. Başka düzenli anılar da vardı: Teksas tarafından ezilmek ve Purdue tarafından yenilmek ve evinde Loyola Marymount’a yenilerek Zags’in evinde 75 maçlık galibiyet serisine son vermek.
Ve sonra Salı gecesi Gonzaga, St. Mary’s’e karşı West Coast Konferansı şampiyonluk maçına sokak mavisi giyinerek koştuğunda, yani en alttaki seri başıydı.
Ancak, Gonzaga’nın uzun zaman önce ulusal adını kazandığı sahne olan başka bir NCAA erkek basketbol turnuvasına yaklaşırken, Zaglar – turnuva seçim komitesine ve diğerlerine – Mart ayında asla dışlanmamaları gerektiğini zamanında hatırlattı.
Mesaj, Orleans Arena’da St. Mary’s tarafından 77-51’lik bir sticky ile gönderildi, Gonzaga’yı 28-5’lik bir rekorla Turnuva Seçim Günü’ne gönderen bir galibiyet. Bu, çoğu program için dikkate değer bir başarı olurdu, ancak 2016’dan beri NCAA turnuvasında yarışan bir Gonzaga takımı için en fazla kayıp. Ve 2018’den beri ilk kez Zaglar turnuvaya 1 numara olarak girmeyecek.
Takımı, Kuzey Carolina’ya kaybettikleri 2017 ulusal şampiyonluk maçından bu yana sezon sonrasında deplasman formalarını giymemiş olan Gonzaga teknik direktörü Mark Few, “Bunu seviyorum” dedi.
Her zaman başı belada olan koç Nadiren, yalnızca beklentilerin yükünden kurtulduğu için değil, aynı zamanda normal sezon sona ererken takımının başarılı olduğunu bildiği için de memnun görünüyordu. Zaglar, Salı günkü şampiyonluk maçında sadece St.
Mary’s oyuncularının omuzları, kaçırılan her şutta düştü ve Gonzaga, başka bir basket atmak için savunmalarını her kestiğinde yüzleri düştü. İlk yarıyı 37-19 önde geçen Zags, ikinci yarıda farkı 37 sayıya kadar çıkardı.
Mary’nin koçu Randy Bennett, “Biz korkunçtuk” dedi.
Gonzaga, tüm bunları yıldızı Drew Timme’nin faul sorunları nedeniyle 20 dakika ile sınırlandırılmasına rağmen yaptı.
Onu engelleyen tek şey buydu. Timme 18 sayı attı ve 10 şuttan 8’ini kaydetti, buna Gonzaga’nın kariyer lideri olmasını sağlayan basket de dahil – bu puan Adam Morrison, John Stockton veya Dan Dickau’ya değil, ülkeye tüyo veren Frank Burgess’e aitti. 1961’de goller yol açtı.
Bununla birlikte, beşinci sezon için dönüşünde kapıyı neredeyse kapatan kıdemli bir forvet olan Timme, Zag olarak çetelesi için puanlarla daha çok hatırlanacak: 118-12 ve artmaya devam ediyor.
Chet Holmgren ve Jalen Suggs gibi yüksek draftlı seçimler için bir kanat adamıydı, çünkü mütevazı kariyer beklentileri onu üniversitede tuttu. Ve bazen görünüşü – bıyığı, saç bandı ve saha tiyatrosu – daha incelikli katkılarını gölgede bırakıyor.
Birkaç kişi Timme için “Programımıza birini istediğimizi biliyordum” dedi. “Burada iyi bir oyuncu olacağını biliyordum ve sadece oynamasını izlemenin onu mükemmel bir uyum yapacağını biliyordum. AAU devresindeki o küçük spor salonlarında sergilediği kendine güvenen kişiliği bu programa getirdi.
“Bize tüm bu avantajı sağlıyor” diye ekledi.
Gonzaga tüm sezon boyunca bu avantajı aradı. Few’ı bu kadar baş belası yapan şey, kayıplar ya da bir avuç dar konferans galibiyeti değildi. Zagların ne kadar sert oynadığı, ne kadar sert oldukları ve detaylara gösterdikleri dikkatin ne kadar kendinden geçmiş olduğuydu.
Few gülerek, “Bir oyuncu veya yardımcı koç olarak orada olmaktan hoşlanmadığım birçok gün oldu,” dedi. “Muhtemelen bunun için herkese bir özür borçluyum. Ama ben sadece bu adamları diğer takımların bulunduğu seviyede tutmaya çalışıyordum.”
Timme de benzer bir rahatsızlık hissettiğini söyledi.
“Kariyerimde o kadar çok şey kazandım ki kazanamamak benim için şok oldu” dedi ve ekledi: “Sezonun gidişatı küçük şeyleri – yolculuğu – daha çok takdir etmemizi sağladı. Bazen bu zihniyete kapılmamak elde değil: Mart ayına girmemiz gerekiyor. Öylece uyanıp ‘Ah, biz güçlü bir takımız’ diyemezsiniz. Bu, kir ve çamurdan geçmeniz gereken bir şey.”
Gonzaga’nın hücumu da iş başındaydı, ancak kendilerini bir kez daha ülkenin en verimli takımı olarak kanıtladılar: Bu, Zagların bu kategoride KenPom sıralamasında beş sezonda dördüncü kez zirveye çıkması. (Zaglar geçen sezon üçüncü sıraya geriledi.)
Aşırı bir hızda koşmak yerine, Zaglar – onlara göre – neredeyse bilinçlidir.
Brigham Young koçu Mark Pope, “Her yıl bu korkutucu, sıcak tempoda oynuyorlar” dedi. “Bu yıl şimdiye kadar onun karakteri değil. Sadece sahip oldukları gibi olmayan daha genç korumaları var. Ve Timme her zaman oyuna biraz ciddiyet kattı. İkincil bir geçiş tipi gibi. O orada bir geyik değil.”
Zaglar, rakiplerini geçmek yerine, bu sezon Timme’yi yüksek veya alçak direkten bir pivot olarak kullanarak, sayısız kesintileri ve perdeleriyle yarı sahada savunma oluşturuyorlar. Pazartesi günkü West Coast yarı finallerinde San Francisco, değerli bir defans oyuncusu olan yaşlı forvet Anton Watson’ı korumasız bırakmayı seçti. Watson avantaj elde etti ve kariyerinin en yüksek olduğu 20 sayı attı.
Salı gecesi ilk puanlarını almak için üç dakikadan fazla zaman harcadıktan sonra, Zaglar her zamanki gibi harikaydı. Galibiyet, üst üste sekizinci oldu. Timme, Pazar günü nerede tohumlanırlarsa atılsınlar, mücadeleyi üstleneceklerini ve daha fazlasını arayacaklarını söyledi.
“Bir kez olsun yabancı olmak güzeldi” dedi.
Ve sonra Salı gecesi Gonzaga, St. Mary’s’e karşı West Coast Konferansı şampiyonluk maçına sokak mavisi giyinerek koştuğunda, yani en alttaki seri başıydı.
Ancak, Gonzaga’nın uzun zaman önce ulusal adını kazandığı sahne olan başka bir NCAA erkek basketbol turnuvasına yaklaşırken, Zaglar – turnuva seçim komitesine ve diğerlerine – Mart ayında asla dışlanmamaları gerektiğini zamanında hatırlattı.
Mesaj, Orleans Arena’da St. Mary’s tarafından 77-51’lik bir sticky ile gönderildi, Gonzaga’yı 28-5’lik bir rekorla Turnuva Seçim Günü’ne gönderen bir galibiyet. Bu, çoğu program için dikkate değer bir başarı olurdu, ancak 2016’dan beri NCAA turnuvasında yarışan bir Gonzaga takımı için en fazla kayıp. Ve 2018’den beri ilk kez Zaglar turnuvaya 1 numara olarak girmeyecek.
Takımı, Kuzey Carolina’ya kaybettikleri 2017 ulusal şampiyonluk maçından bu yana sezon sonrasında deplasman formalarını giymemiş olan Gonzaga teknik direktörü Mark Few, “Bunu seviyorum” dedi.
Her zaman başı belada olan koç Nadiren, yalnızca beklentilerin yükünden kurtulduğu için değil, aynı zamanda normal sezon sona ererken takımının başarılı olduğunu bildiği için de memnun görünüyordu. Zaglar, Salı günkü şampiyonluk maçında sadece St.
Mary’s oyuncularının omuzları, kaçırılan her şutta düştü ve Gonzaga, başka bir basket atmak için savunmalarını her kestiğinde yüzleri düştü. İlk yarıyı 37-19 önde geçen Zags, ikinci yarıda farkı 37 sayıya kadar çıkardı.
Mary’nin koçu Randy Bennett, “Biz korkunçtuk” dedi.
Gonzaga, tüm bunları yıldızı Drew Timme’nin faul sorunları nedeniyle 20 dakika ile sınırlandırılmasına rağmen yaptı.
Onu engelleyen tek şey buydu. Timme 18 sayı attı ve 10 şuttan 8’ini kaydetti, buna Gonzaga’nın kariyer lideri olmasını sağlayan basket de dahil – bu puan Adam Morrison, John Stockton veya Dan Dickau’ya değil, ülkeye tüyo veren Frank Burgess’e aitti. 1961’de goller yol açtı.
Bununla birlikte, beşinci sezon için dönüşünde kapıyı neredeyse kapatan kıdemli bir forvet olan Timme, Zag olarak çetelesi için puanlarla daha çok hatırlanacak: 118-12 ve artmaya devam ediyor.
Chet Holmgren ve Jalen Suggs gibi yüksek draftlı seçimler için bir kanat adamıydı, çünkü mütevazı kariyer beklentileri onu üniversitede tuttu. Ve bazen görünüşü – bıyığı, saç bandı ve saha tiyatrosu – daha incelikli katkılarını gölgede bırakıyor.
Birkaç kişi Timme için “Programımıza birini istediğimizi biliyordum” dedi. “Burada iyi bir oyuncu olacağını biliyordum ve sadece oynamasını izlemenin onu mükemmel bir uyum yapacağını biliyordum. AAU devresindeki o küçük spor salonlarında sergilediği kendine güvenen kişiliği bu programa getirdi.
“Bize tüm bu avantajı sağlıyor” diye ekledi.
Gonzaga tüm sezon boyunca bu avantajı aradı. Few’ı bu kadar baş belası yapan şey, kayıplar ya da bir avuç dar konferans galibiyeti değildi. Zagların ne kadar sert oynadığı, ne kadar sert oldukları ve detaylara gösterdikleri dikkatin ne kadar kendinden geçmiş olduğuydu.
Few gülerek, “Bir oyuncu veya yardımcı koç olarak orada olmaktan hoşlanmadığım birçok gün oldu,” dedi. “Muhtemelen bunun için herkese bir özür borçluyum. Ama ben sadece bu adamları diğer takımların bulunduğu seviyede tutmaya çalışıyordum.”
Timme de benzer bir rahatsızlık hissettiğini söyledi.
“Kariyerimde o kadar çok şey kazandım ki kazanamamak benim için şok oldu” dedi ve ekledi: “Sezonun gidişatı küçük şeyleri – yolculuğu – daha çok takdir etmemizi sağladı. Bazen bu zihniyete kapılmamak elde değil: Mart ayına girmemiz gerekiyor. Öylece uyanıp ‘Ah, biz güçlü bir takımız’ diyemezsiniz. Bu, kir ve çamurdan geçmeniz gereken bir şey.”
Gonzaga’nın hücumu da iş başındaydı, ancak kendilerini bir kez daha ülkenin en verimli takımı olarak kanıtladılar: Bu, Zagların bu kategoride KenPom sıralamasında beş sezonda dördüncü kez zirveye çıkması. (Zaglar geçen sezon üçüncü sıraya geriledi.)
Aşırı bir hızda koşmak yerine, Zaglar – onlara göre – neredeyse bilinçlidir.
Brigham Young koçu Mark Pope, “Her yıl bu korkutucu, sıcak tempoda oynuyorlar” dedi. “Bu yıl şimdiye kadar onun karakteri değil. Sadece sahip oldukları gibi olmayan daha genç korumaları var. Ve Timme her zaman oyuna biraz ciddiyet kattı. İkincil bir geçiş tipi gibi. O orada bir geyik değil.”
Zaglar, rakiplerini geçmek yerine, bu sezon Timme’yi yüksek veya alçak direkten bir pivot olarak kullanarak, sayısız kesintileri ve perdeleriyle yarı sahada savunma oluşturuyorlar. Pazartesi günkü West Coast yarı finallerinde San Francisco, değerli bir defans oyuncusu olan yaşlı forvet Anton Watson’ı korumasız bırakmayı seçti. Watson avantaj elde etti ve kariyerinin en yüksek olduğu 20 sayı attı.
Salı gecesi ilk puanlarını almak için üç dakikadan fazla zaman harcadıktan sonra, Zaglar her zamanki gibi harikaydı. Galibiyet, üst üste sekizinci oldu. Timme, Pazar günü nerede tohumlanırlarsa atılsınlar, mücadeleyi üstleneceklerini ve daha fazlasını arayacaklarını söyledi.
“Bir kez olsun yabancı olmak güzeldi” dedi.