semaver
New member
New York çok yönlü bir şehir ama Maria Solis Belizaire 2016’da koşmaya başladığında oradaki koşu topluluğunda bunu görmedi.
“Bu uzun koşuları yapardım veya bu etkinliklere giderdim ve bana benzeyen birini bulamam” dedi.
Etrafa sormaya ve Latin kökenli bir topluluk aramaya başladı. Büyük bir Latin nüfusu olan bir şehirde bir tane olması gerektiğini düşündü. Şanssız. Böylece bir gün böyle bir grubu internette aramak için oturdu.
Solis, “Aklıma gelen tek şey, GoDaddy’nin siteyi bana satmaya çalıştığıydı,” dedi.
Böylece 2016’da Latinos Run’ı ve daha sonra diğer Latin koşucuların birbirleriyle bağlantı kurmasına yardımcı olmak için Latinas Run’ı başlattı.
“Gerçek şu ki, insanlar topluluğumuzda görünmüyor” dedi ve daha sonra, grupları başlattığından beri iklimin değiştiğini, ancak çalışan topluluğun çeşitliliği ve erişilebilirliği artışına eklenecek hala yer olduğunu da sözlerine ekledi.
Farklı ırklardan, etnik kökenlerden, yaşam tarzlarından veya hızlardan insanları ağırlamak için oluşturulan koşu gruplarının birçoğunun organizatörleri genellikle benzer bir hikayeyi paylaşırlar: Geldiler, onlar gibi görünen veya koşan kimseyi görmediler ve bunu değiştirmek istediler.
Michael Stinson, şu anda Black Men Run’ın Operasyon Direktörüdür, ancak 2013’te koşmaya yeni başladığında, “Siyah erkekler koşar mı?” İki ay önce Jason Russell ve Edward Walton, Black Men Run’ı kurdu ve Stinson en kısa sürede katıldığını söyledi. Grubu bulmadan önceki deneyimini “bir adada yapayalnızmış gibi hissetmenin verdiği bu hayal kırıklığı” olarak tanımladı.
Stinson, koşmaya başladıktan sonra yarışlara veya etkinliklere katılmak için “Bir duruma giriyorsunuz,” dedi. “Sana benzeyen kimse yok. Yorumlar var, bakışlar var ve insanlar sessizce aşağılayıcı yorumlar yapıyor. ‘Tamam, belki ben buraya ait değilim’ diye düşünürsünüz. Ama orada olmak istediğimi biliyordum.”
Bu koşu kulüplerinin birçoğunun Amerika Birleşik Devletleri’nde bölümleri vardır, ancak aynı zamanda insanların onlarla her yerden bağlantı kurmasına olanak tanıyan bir sosyal medya varlığını sürdürürler.
Nicki Conroy 2007’de koşmaya başladığında, Binghamton, NY’de yerel grupları denedi, ancak onun hızındaki koşuculara veya altı yaşında bekar bir anne olmanın zorluklarına uygun değildi. Bu yüzden yalnız yürüdü. Ancak 2010’da ilk maratonuna hazırlanırken kaynak aramaya başladı ve Another Mother Runner adlı çevrimiçi toplulukla karşılaştı.
Conroy, “O dokuz dakikalık mili koşmam gerektiğini düşünmeyen birinin olduğu yerde, dayanacak bir şeye sahip olmak güzeldi,” dedi.
Conroy, anne olan yerel koşucuları tanıyordu ama hepsi evliydi ve eşleri erken koşulara girerken eşleri sabahları çocukları kaldırabiliyordu. Conroy, çocuklarının kalkıp kendilerinin dışarı çıkmasını ayarlamak zorunda kaldı. Başka bir Anne Koşucu, ona özdeşleşebileceği koşucular bulduğu bir topluluk verdi.
Conroy, “Bence hepimiz farklı şekillerde destek arıyoruz, ancak orada olabilecek yerel grup sizin için doğru kişi olmayabilir” dedi.
Lara Wines, Watertown, NY’da yaşıyor, ancak kızı bölgede yaşadığı için yaklaşık 270 mil uzaklıktaki Albany’deki Black Girls Run bölümünü takip ediyor. Wines ziyarete geliyorsa veya Albany Şubesi sanal bir koşu planlıyorsa katılabilir.
“Geleneksel bir atlet değilseniz, korkutucu geliyor. Dolayısıyla, bu insanları çevrimiçi bulduğunuzda, nerede olursanız olun tamamen iyi olduğunuzu bilmenizi sağlar,” dedi Wines. “Yapabileceğinizi bilmenizi sağlar.”
Şaraplar, gerektiğinde girip çıkarak birkaç koşu grubuna katılır. En son, sakatlıktan döndükten sonra, koşu-yürüme aralıklarına odaklanan bir grupta aktifti.
“Grupta gönderi paylaşarak bu aralıkları yapmaya başladım ve burada yine günlük koşular yapıyorum” dedi.
Daha yavaş ve daha ağır koşucular için sanal bir alan sağlamak amacıyla 2018’de Slow AF Run Club’ı kuran Martinus Evans, insanların katılabileceği çeşitli yakınlık organizasyonlarının spor için iyi olduğunu söyledi.
“Bu topluluklara, tüm bu topluluklara sahip olarak, daha fazla bireyin ilerlemesi için bir kanal haline geliyoruz ki bu her zaman iyi bir şeydir” dedi.
Black Men Run, Stinson’ın ana üyesidir, ancak aynı zamanda Evans’ın ve hızlı, zayıf, beyaz bir erkek olarak eğlence amaçlı koşuya farklı bir yüz göstererek koşu topluluğuna getirdiklerinin büyük bir hayranıdır.
Stinson, “Öyle görünmeseniz bile bir koşucu ve atlet olarak geçerlisiniz,” dedi.
Wines, ırk veya etnik kökene göre düzenlenmiş gruplarla koştuğunda, onların da her boyuttan ve hızdan memnun olduğunu bulduğunu söyledi.
“Çoğunlukta olmayan insanlar bunun nasıl bir şey olduğunu biliyor” dedi.
“Bu uzun koşuları yapardım veya bu etkinliklere giderdim ve bana benzeyen birini bulamam” dedi.
Etrafa sormaya ve Latin kökenli bir topluluk aramaya başladı. Büyük bir Latin nüfusu olan bir şehirde bir tane olması gerektiğini düşündü. Şanssız. Böylece bir gün böyle bir grubu internette aramak için oturdu.
Solis, “Aklıma gelen tek şey, GoDaddy’nin siteyi bana satmaya çalıştığıydı,” dedi.
Böylece 2016’da Latinos Run’ı ve daha sonra diğer Latin koşucuların birbirleriyle bağlantı kurmasına yardımcı olmak için Latinas Run’ı başlattı.
“Gerçek şu ki, insanlar topluluğumuzda görünmüyor” dedi ve daha sonra, grupları başlattığından beri iklimin değiştiğini, ancak çalışan topluluğun çeşitliliği ve erişilebilirliği artışına eklenecek hala yer olduğunu da sözlerine ekledi.
Farklı ırklardan, etnik kökenlerden, yaşam tarzlarından veya hızlardan insanları ağırlamak için oluşturulan koşu gruplarının birçoğunun organizatörleri genellikle benzer bir hikayeyi paylaşırlar: Geldiler, onlar gibi görünen veya koşan kimseyi görmediler ve bunu değiştirmek istediler.
Michael Stinson, şu anda Black Men Run’ın Operasyon Direktörüdür, ancak 2013’te koşmaya yeni başladığında, “Siyah erkekler koşar mı?” İki ay önce Jason Russell ve Edward Walton, Black Men Run’ı kurdu ve Stinson en kısa sürede katıldığını söyledi. Grubu bulmadan önceki deneyimini “bir adada yapayalnızmış gibi hissetmenin verdiği bu hayal kırıklığı” olarak tanımladı.
Stinson, koşmaya başladıktan sonra yarışlara veya etkinliklere katılmak için “Bir duruma giriyorsunuz,” dedi. “Sana benzeyen kimse yok. Yorumlar var, bakışlar var ve insanlar sessizce aşağılayıcı yorumlar yapıyor. ‘Tamam, belki ben buraya ait değilim’ diye düşünürsünüz. Ama orada olmak istediğimi biliyordum.”
Bu koşu kulüplerinin birçoğunun Amerika Birleşik Devletleri’nde bölümleri vardır, ancak aynı zamanda insanların onlarla her yerden bağlantı kurmasına olanak tanıyan bir sosyal medya varlığını sürdürürler.
Nicki Conroy 2007’de koşmaya başladığında, Binghamton, NY’de yerel grupları denedi, ancak onun hızındaki koşuculara veya altı yaşında bekar bir anne olmanın zorluklarına uygun değildi. Bu yüzden yalnız yürüdü. Ancak 2010’da ilk maratonuna hazırlanırken kaynak aramaya başladı ve Another Mother Runner adlı çevrimiçi toplulukla karşılaştı.
Conroy, “O dokuz dakikalık mili koşmam gerektiğini düşünmeyen birinin olduğu yerde, dayanacak bir şeye sahip olmak güzeldi,” dedi.
Conroy, anne olan yerel koşucuları tanıyordu ama hepsi evliydi ve eşleri erken koşulara girerken eşleri sabahları çocukları kaldırabiliyordu. Conroy, çocuklarının kalkıp kendilerinin dışarı çıkmasını ayarlamak zorunda kaldı. Başka bir Anne Koşucu, ona özdeşleşebileceği koşucular bulduğu bir topluluk verdi.
Conroy, “Bence hepimiz farklı şekillerde destek arıyoruz, ancak orada olabilecek yerel grup sizin için doğru kişi olmayabilir” dedi.
Lara Wines, Watertown, NY’da yaşıyor, ancak kızı bölgede yaşadığı için yaklaşık 270 mil uzaklıktaki Albany’deki Black Girls Run bölümünü takip ediyor. Wines ziyarete geliyorsa veya Albany Şubesi sanal bir koşu planlıyorsa katılabilir.
“Geleneksel bir atlet değilseniz, korkutucu geliyor. Dolayısıyla, bu insanları çevrimiçi bulduğunuzda, nerede olursanız olun tamamen iyi olduğunuzu bilmenizi sağlar,” dedi Wines. “Yapabileceğinizi bilmenizi sağlar.”
Şaraplar, gerektiğinde girip çıkarak birkaç koşu grubuna katılır. En son, sakatlıktan döndükten sonra, koşu-yürüme aralıklarına odaklanan bir grupta aktifti.
“Grupta gönderi paylaşarak bu aralıkları yapmaya başladım ve burada yine günlük koşular yapıyorum” dedi.
Daha yavaş ve daha ağır koşucular için sanal bir alan sağlamak amacıyla 2018’de Slow AF Run Club’ı kuran Martinus Evans, insanların katılabileceği çeşitli yakınlık organizasyonlarının spor için iyi olduğunu söyledi.
“Bu topluluklara, tüm bu topluluklara sahip olarak, daha fazla bireyin ilerlemesi için bir kanal haline geliyoruz ki bu her zaman iyi bir şeydir” dedi.
Black Men Run, Stinson’ın ana üyesidir, ancak aynı zamanda Evans’ın ve hızlı, zayıf, beyaz bir erkek olarak eğlence amaçlı koşuya farklı bir yüz göstererek koşu topluluğuna getirdiklerinin büyük bir hayranıdır.
Stinson, “Öyle görünmeseniz bile bir koşucu ve atlet olarak geçerlisiniz,” dedi.
Wines, ırk veya etnik kökene göre düzenlenmiş gruplarla koştuğunda, onların da her boyuttan ve hızdan memnun olduğunu bulduğunu söyledi.
“Çoğunlukta olmayan insanlar bunun nasıl bir şey olduğunu biliyor” dedi.