semaver
New member
Sınıf arkadaşlarını şok eden, spor hayranlarını büyüleyen ve ters atlayışlarıyla rekabetçi yüksek atlamada bir devrim başlatan uzun boylu bir inşaat mühendisliği öğrencisi olan Dick Fosbury, Pazar günü Salt Lake City’deki bir bakımevinde öldü. 76 yaşındaydı.
Bir sözcünün Instagram’da söylediği gibi, neden bir lenfomaydı.
Fosbury’nin şöhret iddiası, imza atlama stiliydi: “Fosbury Flop”. Yükseltilmiş bir direğin üzerinde koşarak önce kendini geri attı, bir an yere paralel havada süzülüyormuş gibi göründü ve kabaca boynunun üzerine indi.
Teknik, bir cesedin pencereden atılmasına benzetildi. Fred Astaire’in tavanda dans etmesi gibi, Fosbury’nin başarısızlığı da birçok izleyiciyi fiziksel bir başarı ile şaka arasında bir yerde bulmuştu. Mexico City’deki 1968 Yaz Olimpiyatlarında, Fosbury yarışırken kalabalık tezahürat yaptı, alay etti ve güldü.
Ama son kahkaha onundu:
Yüksek atlama çubuğu gelmeye devam etti ve Fosbury onu temizlemeye devam etti. Sonunda, 7 fit 4¼” bir Fosbury flopuna çarptı – bu ona sadece altın madalya değil, aynı zamanda o sırada bir Olimpiyat rekoru da kazandırdı.
Haberler, galibiyetinin ardından “Korkusuz Fosbury bile hayrete düştü” diye yazdı. “Bazen film izliyorum” diyor ve “bunu nasıl yaptığımı gerçekten merak ediyorum.”
Birkaç yıl içinde, Fosbury Flop elit yüksek atlamanın standart yöntemi oldu. (Mevcut Olimpiyat rekoru, 1996 Atlanta oyunlarında Fosbury’yi 7 fit 10 inçte düşüren Charles Austin’e ait.)
Daha geniş anlamda başarısızlık, bir insan çabasını dönüştürebilecek türde bir yenilik için bir standart belirledi. The Times, “Kayakla atlama, yarış yürüyüşü, golf, olta balıkçılığı ve yarışma programı Jeopardy’nin Dick Fosbury’si!” Piaget, “cüretkar bir hareket” olarak ilan edilen bir saat serisini piyasaya sürdüğünde, şirket Fosbury’yi sözcüsü yaptı.
Richard Douglas Fosbury, 6 Mart 1947’de Portland, Oregon’da doğdu. Babası Doug bir tomruk kamyonu kullanıyordu ve annesi Helen (Childers) Fosbury bir konser piyanisti ve sekreterdi. Güney Oregon’daki Medford’da büyüdü.
Daha sonraki yıllarda, lisedeki yüksek atlama kariyerinin başlarında, okulundaki, okul yönetim kurulundaki ve tüm Oregon’daki en kötü atlayıcı olduğunu sık sık söyledi. Görünüşe göre okulunun futbol ve basketbol takımlarına giremediği için yetenekli bir atlet bile değildi.
Yüksek atlamada, ilk olarak, sporcunun barda başladığı ve kabaca oturmuş bir pozisyonda, her seferinde bir bacak çıtayı geçtiği eski moda makas stilini kullandı.
Bir gün, Fosbury yeni bir yöntem denemeye karar verdi: Kalçalarıyla parmaklıkları açmaya çalışmak. Flop doğal olarak ona gelmeye başladı. Antrenörler o kadar emin değildi: yasal olduğundan emin olmak için kural kitaplarını kontrol ettiler, bunu yaparken kendine zarar verebileceği konusunda onu uyardılar ya da basitçe bunun bir kazanma stratejisi olmadığını iddia ettiler.
Fosbury tavsiyeyi görmezden geldi. Yalnızca lisede, kişisel rekorunu tam bir adım geliştirdi. Daha sıkı çalışmaya başladı ve spor için yeni bir aşk buldu.
2002’de The Times’a “Yüksek atlamada seçkin olduğunuzda ve bu yüksek seviyelerde çıtayı aştığınızda, gerçekten uçuyormuş gibi hissediyorsunuz” dedi. “Yukarıda sadece bir saniye var ama zaman gerçekten yavaşlamaya başlıyor. Zaman genişler. Akıl harika şeyler yapar. Ve bu seviyede gerçekten yüzde 90 zihinsel ve yüzde 10 fiziksel.”
Fosbury’yi alışılmadık bir atlet yapan sadece formu değildi. Uygun olmayan koşu ayakkabıları giyiyordu. Bir satranç oyuncusunun kol kaslarına sahipti. Yaklaşmadan önce ileri geri sallandı, yumruklarını sıkıp açtı.
1972’de Oregon Eyalet Üniversitesi’nden inşaat mühendisliği alanında lisans derecesi ile mezun oldu. Bir mühendislik firması kurduğu Idaho’ya taşındı. Sorumlulukları arasında bisiklet şeritleri ve yürüyüş yolları tasarlamak ve inşa etmek vardı. Sonunda Idaho’nun imar komiseri Blaine County oldu.
Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri Olimpiyat ve Paralimpik Derneği başkan yardımcısı olarak hizmet vererek ve dünya çapında yüksek atlama öğreterek sporla ilgilenmeye devam etti.
Robin Tomasi adında bir kadından salıncak dansı dersleri aldı. Karısı oldu ve güneydeki Idaho kasabası Bellevue yakınlarındaki bir çiftlikte saman yetiştirdiler ve atlara baktılar. Lenfoma tedavisi için Salt Lake City’deydi.
Fosbury’den kurtulanlar arasında karısı; kız kardeşi Gail Fosbury; oğlu Erik; üvey kızları Stephanie Thomas-Phipps ve Kristin Thompson; ve birkaç torun.
Olimpiyat galibiyetinden sonra bile, Fosbury flopunun bir yenilik olması ve üst üste binme gibi diğer tekniklerin sonunda üstün gelmesi mümkün görünüyordu.
Fosbury, 1968’de The Times’a “Bazı çocukların şimdi benim yolumu deneyeceğini düşünüyorum” dedi. “Sonuçları garanti etmiyorum ve tarzımı kimseye önermiyorum. Tek söylediğim, eğer bir çocuk ata binemezse, benim yolumu deneyebilir.”
Bir sözcünün Instagram’da söylediği gibi, neden bir lenfomaydı.
Fosbury’nin şöhret iddiası, imza atlama stiliydi: “Fosbury Flop”. Yükseltilmiş bir direğin üzerinde koşarak önce kendini geri attı, bir an yere paralel havada süzülüyormuş gibi göründü ve kabaca boynunun üzerine indi.
Teknik, bir cesedin pencereden atılmasına benzetildi. Fred Astaire’in tavanda dans etmesi gibi, Fosbury’nin başarısızlığı da birçok izleyiciyi fiziksel bir başarı ile şaka arasında bir yerde bulmuştu. Mexico City’deki 1968 Yaz Olimpiyatlarında, Fosbury yarışırken kalabalık tezahürat yaptı, alay etti ve güldü.
Ama son kahkaha onundu:
Yüksek atlama çubuğu gelmeye devam etti ve Fosbury onu temizlemeye devam etti. Sonunda, 7 fit 4¼” bir Fosbury flopuna çarptı – bu ona sadece altın madalya değil, aynı zamanda o sırada bir Olimpiyat rekoru da kazandırdı.
Haberler, galibiyetinin ardından “Korkusuz Fosbury bile hayrete düştü” diye yazdı. “Bazen film izliyorum” diyor ve “bunu nasıl yaptığımı gerçekten merak ediyorum.”
Birkaç yıl içinde, Fosbury Flop elit yüksek atlamanın standart yöntemi oldu. (Mevcut Olimpiyat rekoru, 1996 Atlanta oyunlarında Fosbury’yi 7 fit 10 inçte düşüren Charles Austin’e ait.)
Daha geniş anlamda başarısızlık, bir insan çabasını dönüştürebilecek türde bir yenilik için bir standart belirledi. The Times, “Kayakla atlama, yarış yürüyüşü, golf, olta balıkçılığı ve yarışma programı Jeopardy’nin Dick Fosbury’si!” Piaget, “cüretkar bir hareket” olarak ilan edilen bir saat serisini piyasaya sürdüğünde, şirket Fosbury’yi sözcüsü yaptı.
Richard Douglas Fosbury, 6 Mart 1947’de Portland, Oregon’da doğdu. Babası Doug bir tomruk kamyonu kullanıyordu ve annesi Helen (Childers) Fosbury bir konser piyanisti ve sekreterdi. Güney Oregon’daki Medford’da büyüdü.
Daha sonraki yıllarda, lisedeki yüksek atlama kariyerinin başlarında, okulundaki, okul yönetim kurulundaki ve tüm Oregon’daki en kötü atlayıcı olduğunu sık sık söyledi. Görünüşe göre okulunun futbol ve basketbol takımlarına giremediği için yetenekli bir atlet bile değildi.
Yüksek atlamada, ilk olarak, sporcunun barda başladığı ve kabaca oturmuş bir pozisyonda, her seferinde bir bacak çıtayı geçtiği eski moda makas stilini kullandı.
Bir gün, Fosbury yeni bir yöntem denemeye karar verdi: Kalçalarıyla parmaklıkları açmaya çalışmak. Flop doğal olarak ona gelmeye başladı. Antrenörler o kadar emin değildi: yasal olduğundan emin olmak için kural kitaplarını kontrol ettiler, bunu yaparken kendine zarar verebileceği konusunda onu uyardılar ya da basitçe bunun bir kazanma stratejisi olmadığını iddia ettiler.
Fosbury tavsiyeyi görmezden geldi. Yalnızca lisede, kişisel rekorunu tam bir adım geliştirdi. Daha sıkı çalışmaya başladı ve spor için yeni bir aşk buldu.
2002’de The Times’a “Yüksek atlamada seçkin olduğunuzda ve bu yüksek seviyelerde çıtayı aştığınızda, gerçekten uçuyormuş gibi hissediyorsunuz” dedi. “Yukarıda sadece bir saniye var ama zaman gerçekten yavaşlamaya başlıyor. Zaman genişler. Akıl harika şeyler yapar. Ve bu seviyede gerçekten yüzde 90 zihinsel ve yüzde 10 fiziksel.”
Fosbury’yi alışılmadık bir atlet yapan sadece formu değildi. Uygun olmayan koşu ayakkabıları giyiyordu. Bir satranç oyuncusunun kol kaslarına sahipti. Yaklaşmadan önce ileri geri sallandı, yumruklarını sıkıp açtı.
1972’de Oregon Eyalet Üniversitesi’nden inşaat mühendisliği alanında lisans derecesi ile mezun oldu. Bir mühendislik firması kurduğu Idaho’ya taşındı. Sorumlulukları arasında bisiklet şeritleri ve yürüyüş yolları tasarlamak ve inşa etmek vardı. Sonunda Idaho’nun imar komiseri Blaine County oldu.
Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri Olimpiyat ve Paralimpik Derneği başkan yardımcısı olarak hizmet vererek ve dünya çapında yüksek atlama öğreterek sporla ilgilenmeye devam etti.
Robin Tomasi adında bir kadından salıncak dansı dersleri aldı. Karısı oldu ve güneydeki Idaho kasabası Bellevue yakınlarındaki bir çiftlikte saman yetiştirdiler ve atlara baktılar. Lenfoma tedavisi için Salt Lake City’deydi.
Fosbury’den kurtulanlar arasında karısı; kız kardeşi Gail Fosbury; oğlu Erik; üvey kızları Stephanie Thomas-Phipps ve Kristin Thompson; ve birkaç torun.
Olimpiyat galibiyetinden sonra bile, Fosbury flopunun bir yenilik olması ve üst üste binme gibi diğer tekniklerin sonunda üstün gelmesi mümkün görünüyordu.
Fosbury, 1968’de The Times’a “Bazı çocukların şimdi benim yolumu deneyeceğini düşünüyorum” dedi. “Sonuçları garanti etmiyorum ve tarzımı kimseye önermiyorum. Tek söylediğim, eğer bir çocuk ata binemezse, benim yolumu deneyebilir.”