0-2 yaş aralığındaki çocukların beyinsel gelişmeninin fazlaca kıymetli olduğunu anlatan Psikolog Gizem Emre, çocukların yemek yemesi için ellerine tutuşturulan telefonların gelişimlerinde olumsuz tesir oluşturduğunu, irtibat ve akademik alanda ileride büyük kasvetlere sebep olduğunu belirtti.
Günümüzde neredeyse her yaş kümesinin elinde olan, tüm dünyayı içine sığdırdığımız dijital ekranlar, işimizi ziyadesiyle kolaylaştırsa da küçük yaş kümelerinin gelişmenini olumsuz etkiliyor. Bilhassa 0-2 yaş kümesi için tehlike daha büyük. Ailelerin en hayli yaptığı yanlış ise ağlayan, yemek yememekte ısrar eden çocukların eline telefon, tablet üzere dijital ekranlı aletlerin verilmesi oluyor. Küçük yaşlarda dijital ekrana ziyadesiyle maruz kalmak zeka geriliğinden dikkat eksikliğine kadar birfazlaca düşünceye sebep olabiliyor. Atlantis Danışmak Merkezi psikologlarından Gizem Emre, ebeveynlerin bu bahiste en çok yaptığı kusurları anlattı. Emre, çocukların 0-2 yaş aralığında beyinsel gelişmeninin epey kıymetli olduğunu, çocukların ellerine erken yaşta telefon verilmesi durumunda gelişimlerinde kıymetli ıstıraplar yaşandığını söylemiş oldu. Çocukların olabildiğince telefondan ve elektronik aygıtlardan uzak tutulması gerektiğini söyleyen psikolog Emre, çocuklara yemek yedirirken ellerine telefon verilmemesi gerektiğini, verilmesi durumunda ileride irtibat sorunu yaşayacağını ve akademik alanda geri planda kalacağını söylemiş oldu.
“0-2 YAŞ ORTASINDA BEYİNSEL GELİŞİM DEVAM EDİYOR”
süratle gelişen teknolojinin çocuklar üstündeki olumsuz tesirlerinden bahseden psikolog Gizem Emre, “Teknoloji çağında yaşıyoruz. olağan olarak çocuklarımızı telefon, tablet ve televizyondan uzak tutmak kolay değil. Lakin ebeveynlerin çocukların yanında olup, denetimi sağlamaları gerekiyor. Erken çocukluk periyodu dediğimiz 0-2 yaş içinde beyinsel gelişim devam ediyor. Çocuklarımızın bu gelişmenini desteklemek için elektronik aygıtlardan uzak tutmamız gerekiyor. Çocuklarımızla oyunlar kurabilir ve oynayabiliriz. Etrafımızdaki her şey elektronik ve çocuklarımızın dikkati dağılabilir lakin biz ebeveyn olarak bunun denetimini elimize almamız gerekiyor. Çocuk ne kadar az ekrana maruz kalırsa, o kadar etrafa dönük olacak, gerçek hayatta biroldukca şeyin farkına varacak ve deneyimleme fırsatı bulacaktır. Bu sayede çocuğun beyinsel gelişmenine katkı sağlanacaktır. Bu yüzden çocuklarımızı kritik yaş dediğimiz 0-2 periyotta ve ileriki yaşlarda parlak ekranlardan uzak tutmalıyız” dedi.
“ÇOCUK KENDİNİ İRTİBATA KAPATARAK TELEFONA ODAKLANIYOR”
Çocukların yemek yemediği durumlarda anne ve babaların tahlil olarak telefona sarıldığını anlatan Gizem Emre, “kimi vakit çocuklar yemek yemiyor ve anne baba ne yapacağını şaşırarak onun eline telefonu veriyor. Bu sırada çocuk ekrana bakarken ebeveynler de yemek yedirmeye çalışıyor. Bu durum bizim istediğimiz bir şey değil. Bu kademede çocuğun elinden telefonu aldığımız vakit ağlamaya başlıyor, telefonu istiyor ve alışkanlığa dönüşüyor. Anne, baba ne yapacağını bilemediği için çocuk ağlamasın diye telefonu yeniden eline veriyor. Ekran ve görsel natürel ki de çocuğun ilgisini çekiyor lakin bu sefer kendini dış dünyaya kapatıyor. Telefona bakarak yemek yiyen çocuk ne yediğini bilmiyor, tat alamıyor. Bu sebeple ebeveynler alternatif yollar bulmalıdır. Çocuğu telefona alıştıran anne ve babalar yavaş yavaş bunun müddetini azaltmalılar. Kademe kademe çocuğa verilen telefon müddeti azalınca çocuk tekrar telefonu eline almayacak. Çocuk telefon elindeyken ne yediğini bilmiyor, etrafına dikkat etmiyor ve kendisini irtibata kapatarak telefona odaklanıyor. Bizim istediğimiz bu değil, çocuğun olabildiğince odağını etrafına vermesini ve irtibat kurmasını sağlamasını istiyoruz” diye konuştu.
“ÇOCUĞUMUZUN YANINDA OLMALIYIZ”
Yalnızca 0-2 yaş aralığındaki çocuklar değil, öbür yaş kümeleri için de meşakkatler olabileceğini söz eden Gizem Emre, “Baktığımız vakit her çocuğun elinde bir telefon görüyoruz ve anne baba olarak bu durum denetimimizden çıkabiliyor. Bir ebeveyn olarak çocuğumuzun yanında olmalıyız. Çocuğumuzu denetim edermiş yahut sorgularmış üzere değil, meraklı gözlerle onun ne yaptığını anlamaya çalışarak ‘A kızım ne yapıyorsun, nelere bakıyorsun, ben de bakabilir miyim? Ne kadar da hoş oyun oynuyorsun’ gibisinden sorular sorularak çocuğun yanında olunmalıdır. Denetim sistemi olarak çocuğun yanında durmak gerekiyor. Doğal ki de bununla ilgili interneti daha verimli kullanarak çocuğu bilgilendirebiliriz. Şayet çocuğumuz uzun müddet yıllarce ekrana maruz kaldıysa ya da yemek yedirirken televizyonu açtıysak yahut eline telefon tutuşturduysak bunun doğal ki olumsuz geri dönüşleri olacaktır. Tabi ki her çocuk özeldir ve birbirinden farklı özellikler taşıyor lakin toplumsal etrafa karşı duyarsızlaşmaya, kendi içine kapanmaya, bağlantı kurmamaya ve en değerlisi arkadaşları ile mahallede nasıl oyun kuracağını, nasıl arkadaşlık kuracağını bilmemeye yol açıyor. Bu durum ileriki yaşlarda çocuğun eğitimini ve akademik muvaffakiyetini etkileyecek. Bu durumda çocuk derslerine daha az odaklanabilecek. Çocuk evet ekrana odaklanıyor lakin renkli olması sebebiyle bu biçimde bir şey oluyor. Bu gerçek hayata döndüğü vakit yazılara odaklanma ve öğretmeni dinlerken konuşmaya odaklanmasında sorunlara sebep olabilir. Burada bilişsel bir müddetç devreye giriyor. Biz ekrana maruz kaldığımız vakit bu bilişsel süreci art plana atıyoruz. Bundan dolayı bu süreç çocuğumuzun akademik muvaffakiyetini hayli büyük bir biçimde etkileyecektir” halinde konuştu.
Günümüzde neredeyse her yaş kümesinin elinde olan, tüm dünyayı içine sığdırdığımız dijital ekranlar, işimizi ziyadesiyle kolaylaştırsa da küçük yaş kümelerinin gelişmenini olumsuz etkiliyor. Bilhassa 0-2 yaş kümesi için tehlike daha büyük. Ailelerin en hayli yaptığı yanlış ise ağlayan, yemek yememekte ısrar eden çocukların eline telefon, tablet üzere dijital ekranlı aletlerin verilmesi oluyor. Küçük yaşlarda dijital ekrana ziyadesiyle maruz kalmak zeka geriliğinden dikkat eksikliğine kadar birfazlaca düşünceye sebep olabiliyor. Atlantis Danışmak Merkezi psikologlarından Gizem Emre, ebeveynlerin bu bahiste en çok yaptığı kusurları anlattı. Emre, çocukların 0-2 yaş aralığında beyinsel gelişmeninin epey kıymetli olduğunu, çocukların ellerine erken yaşta telefon verilmesi durumunda gelişimlerinde kıymetli ıstıraplar yaşandığını söylemiş oldu. Çocukların olabildiğince telefondan ve elektronik aygıtlardan uzak tutulması gerektiğini söyleyen psikolog Emre, çocuklara yemek yedirirken ellerine telefon verilmemesi gerektiğini, verilmesi durumunda ileride irtibat sorunu yaşayacağını ve akademik alanda geri planda kalacağını söylemiş oldu.
“0-2 YAŞ ORTASINDA BEYİNSEL GELİŞİM DEVAM EDİYOR”
süratle gelişen teknolojinin çocuklar üstündeki olumsuz tesirlerinden bahseden psikolog Gizem Emre, “Teknoloji çağında yaşıyoruz. olağan olarak çocuklarımızı telefon, tablet ve televizyondan uzak tutmak kolay değil. Lakin ebeveynlerin çocukların yanında olup, denetimi sağlamaları gerekiyor. Erken çocukluk periyodu dediğimiz 0-2 yaş içinde beyinsel gelişim devam ediyor. Çocuklarımızın bu gelişmenini desteklemek için elektronik aygıtlardan uzak tutmamız gerekiyor. Çocuklarımızla oyunlar kurabilir ve oynayabiliriz. Etrafımızdaki her şey elektronik ve çocuklarımızın dikkati dağılabilir lakin biz ebeveyn olarak bunun denetimini elimize almamız gerekiyor. Çocuk ne kadar az ekrana maruz kalırsa, o kadar etrafa dönük olacak, gerçek hayatta biroldukca şeyin farkına varacak ve deneyimleme fırsatı bulacaktır. Bu sayede çocuğun beyinsel gelişmenine katkı sağlanacaktır. Bu yüzden çocuklarımızı kritik yaş dediğimiz 0-2 periyotta ve ileriki yaşlarda parlak ekranlardan uzak tutmalıyız” dedi.
“ÇOCUK KENDİNİ İRTİBATA KAPATARAK TELEFONA ODAKLANIYOR”
Çocukların yemek yemediği durumlarda anne ve babaların tahlil olarak telefona sarıldığını anlatan Gizem Emre, “kimi vakit çocuklar yemek yemiyor ve anne baba ne yapacağını şaşırarak onun eline telefonu veriyor. Bu sırada çocuk ekrana bakarken ebeveynler de yemek yedirmeye çalışıyor. Bu durum bizim istediğimiz bir şey değil. Bu kademede çocuğun elinden telefonu aldığımız vakit ağlamaya başlıyor, telefonu istiyor ve alışkanlığa dönüşüyor. Anne, baba ne yapacağını bilemediği için çocuk ağlamasın diye telefonu yeniden eline veriyor. Ekran ve görsel natürel ki de çocuğun ilgisini çekiyor lakin bu sefer kendini dış dünyaya kapatıyor. Telefona bakarak yemek yiyen çocuk ne yediğini bilmiyor, tat alamıyor. Bu sebeple ebeveynler alternatif yollar bulmalıdır. Çocuğu telefona alıştıran anne ve babalar yavaş yavaş bunun müddetini azaltmalılar. Kademe kademe çocuğa verilen telefon müddeti azalınca çocuk tekrar telefonu eline almayacak. Çocuk telefon elindeyken ne yediğini bilmiyor, etrafına dikkat etmiyor ve kendisini irtibata kapatarak telefona odaklanıyor. Bizim istediğimiz bu değil, çocuğun olabildiğince odağını etrafına vermesini ve irtibat kurmasını sağlamasını istiyoruz” diye konuştu.
“ÇOCUĞUMUZUN YANINDA OLMALIYIZ”
Yalnızca 0-2 yaş aralığındaki çocuklar değil, öbür yaş kümeleri için de meşakkatler olabileceğini söz eden Gizem Emre, “Baktığımız vakit her çocuğun elinde bir telefon görüyoruz ve anne baba olarak bu durum denetimimizden çıkabiliyor. Bir ebeveyn olarak çocuğumuzun yanında olmalıyız. Çocuğumuzu denetim edermiş yahut sorgularmış üzere değil, meraklı gözlerle onun ne yaptığını anlamaya çalışarak ‘A kızım ne yapıyorsun, nelere bakıyorsun, ben de bakabilir miyim? Ne kadar da hoş oyun oynuyorsun’ gibisinden sorular sorularak çocuğun yanında olunmalıdır. Denetim sistemi olarak çocuğun yanında durmak gerekiyor. Doğal ki de bununla ilgili interneti daha verimli kullanarak çocuğu bilgilendirebiliriz. Şayet çocuğumuz uzun müddet yıllarce ekrana maruz kaldıysa ya da yemek yedirirken televizyonu açtıysak yahut eline telefon tutuşturduysak bunun doğal ki olumsuz geri dönüşleri olacaktır. Tabi ki her çocuk özeldir ve birbirinden farklı özellikler taşıyor lakin toplumsal etrafa karşı duyarsızlaşmaya, kendi içine kapanmaya, bağlantı kurmamaya ve en değerlisi arkadaşları ile mahallede nasıl oyun kuracağını, nasıl arkadaşlık kuracağını bilmemeye yol açıyor. Bu durum ileriki yaşlarda çocuğun eğitimini ve akademik muvaffakiyetini etkileyecek. Bu durumda çocuk derslerine daha az odaklanabilecek. Çocuk evet ekrana odaklanıyor lakin renkli olması sebebiyle bu biçimde bir şey oluyor. Bu gerçek hayata döndüğü vakit yazılara odaklanma ve öğretmeni dinlerken konuşmaya odaklanmasında sorunlara sebep olabilir. Burada bilişsel bir müddetç devreye giriyor. Biz ekrana maruz kaldığımız vakit bu bilişsel süreci art plana atıyoruz. Bundan dolayı bu süreç çocuğumuzun akademik muvaffakiyetini hayli büyük bir biçimde etkileyecektir” halinde konuştu.