semaver
New member
Yaralanmalar, Des Linden’i 2013 Boston Maratonu’nun dışında tuttu. Biraz televizyon programı yaptı, koşuya çıktı ve bombalar patladığında otel odasındaydı. Bir gün yarışı daha da kazanmak istiyordu ki bu mümkün görünmüyordu çünkü yıllardır çok istiyordu.
2018’in dondurucu selinde, ilk birkaç milde inmeyi planladığı bir yarışta bunu yaptığında, her şey çok daha tatlıydı. Bu kelimeden nefret etse bile bu galibiyet onun mirası.
Bu yüzyılın Boston Maratonu’nu kazanan tek Amerikalı kadın, kısa süre önce yayınladığı anı kitabı Koşmayı Seçmek’te o yarışı, önceki yılların gelgitlerini ve bir süre tehlikeli bir şekilde uzun süre görmezden geldiği hipertiroidizmle mücadelesini yazıyor. ve 2018’de Hopkinton’da silah çaldığında hala doğruydu.
Pazartesi günü 10. Boston koşusunu yapacak olan 39 yaşındaki Linden, gelecek yıl üçüncü Olimpiyat takımına girmeyi planlıyor. Geçen ay, New York yarı maratonunu en iyi Amerikalı olarak bitirmesinin ertesi günü, hayat ve koşma hakkında konuştu.
Bu röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Ciddi bir durumla uğraşmayarak ve ilaçlara direnerek kendinizi riske atıyorsunuz. Davranışlarınıza bakışınız değişti mi?
Boston Maratonu Bombalamaları
7 haritadan 1.
Bombalamadan kim sorumluydu? Bombalamanın ardından polisle girilen çatışmada öldürülen Dzhokhar Tsarnaev ve ağabeyi Tamerlan saldırıyla suçlandı. Rusya’nın Dağıstan bölgesinde kısa bir süre yaşadıktan sonra on yıl önce aileleriyle Kırgızistan’dan Amerika Birleşik Devletleri’ne gelmişlerdi.
Onları saldırıyı gerçekleştirmeye ne sevk etmiş olabilir? Amerika’ya vardığında, Tamerlane’nin evlat edindiği ülkeyle ilgili hayal kırıklığı arttı. İslam’la yakınlaştı ve 2012’de Dağıstan’da altı ay geçirdi; Analistler, gezinin aşırılık yanlısı görüşleri benimseme ve saldırıyı planlamaya karar verme yolculuğunda çok önemli bir adım olabileceğine inanıyor. Ayrıca küçük erkek kardeşi için bir baba figürü oldu.
Motifleri hakkında ne biliyoruz? Tsarnaev, kendisinin ve Tamerlane’in kısmen, Irak ve Afganistan’daki askeri eylemleri ve ikisinin Müslümanlara karşı daha geniş bir komplo olarak gördükleri nedeniyle ABD’ye saldırmak için motive olduklarını söyledi. Ayrıca başka bir komplodan haberi olmadığını ve Timurlenk ile tek başına hareket ettiğini söyledi.
Saldırıyı nasıl planladınız? Tsarnaev, FBI sorgulayıcılarına kendisinin ve erkek kardeşinin düdüklü tencere bombaları ve diğer ev yapımı patlayıcı cihazları kullanmayı planladıklarını söyledi; Başlangıçta 4 Temmuz’daki intihar saldırılarını düşündüler, ancak sonunda daha erken bir saldırıda karar kıldılar. Yetkililer, bombaların yakınlardaki herkese canlı parçalar fırlatmak ve onları ciddi şekilde sakatlamak için tasarlandığını söyledi.
Genel sağlığınız ve esenliğiniz bence en önemli şey. Şöyleydi: Kendimizi yeniden kalibre etmeliyiz. Profesyonel spor, dünyadaki en sağlıklı şey değildir.
Boston Maratonu sabahı otel odanızda oturur ve oraya birkaç saat sonra bir şampiyon olarak dönebilirseniz hayatınızın çok farklı olabileceğini düşünürdünüz. 2018’i kazanmak hayatınızı değiştirdi mi?
Hala eğlenmek için çalışıyor. Hala aynı yerlerde yaşıyorum ve köpeklere bakıyorum. Ama gönül rahatlığı ve kendi alanımda bir başarı ve ilk etapta profesyonel bir koşucu olmak için anlamlı ve geçerli hissettiren bir katkı yaptığımı hissetmek için, evet. Bu onay, konserlerle dolu bir takvime sahip olmaktan biraz daha önemliydi.
İki Olimpiyat takımına meydan okuduktan ve 2011’de neredeyse Boston’ı kazandıktan sonra bile, her zaman en iyi koşucular arasında bir yabancı gibi hissettiğinizi yazdınız. Her zaman sahtekarlık sendromunuz var mıydı?
Muhtemelen Foot Locker günleriyle başlar. Tüm bu çocuklar birbirlerini tanıyorlar ve üniversiteye ve şampiyonalara gidiyorlar ve sözleşmeleri alacaklar ve ben her zaman bunun eşiğindeydim. Ve bu, koşmanın harika bir yanıydı. Amaç kalabalığın içinde olmak değil, ayrı olmak ve farklı olmaya çalışmaktır. Sporcuları severim. Sadece başka şeyler yapan, beni başka şeyler hakkında eğiten ve eğiten insanlara ilgi duyma eğilimindeyim.
Koşmanın, başarınızdan her zaman sizden daha fazla sorumlu olduğunu düşünenler gibi megaloman koçlarla bir sorunu var mı?
Takımlarda yapısal bir sorun var. Eğitmenlerin kendilerini başarılı kılmak için birçok yolu vardır. Sporcuların kariyerleri vardır. Bu harika bir pazarlama stratejisidir. Hepsi aynı üniformayı giyiyor. Sözcü olan bir eğitmenleri var. Daha büyük bir grupta, başarı şansınız daha yüksektir.
Hasta olduğunuzda, koşucu olmayı bırakırsanız kimliğinizi kaybedeceğinizden endişe ettiniz mi?
Sırada ne olduğunu aramak ve bunu anlamaya çalışmak istemedim. Bir sonraki aşamayı çözebileceğime eminim. Sadece mümkün olduğu kadar uzun süre bağlı kalmak istiyorum çünkü gerçekten eğlenceli.
“Miras” kelimesinden neden nefret ediyorsun?
İçimde bir his var, diğer insanların senin hakkında ne düşünmesini istiyorsun? Başkalarını memnun etmek veya başkaları için belirli bir şey olmak için asla spora katılmadım, spora girmedim veya sporda kalmadım. Uyumsuz kimlik olayına geri dönüyor.
Hâlâ “kötülük” dediğin şeyin peşinde misin?
Bütün oyun bu ve yarış zorlaştığında kuyuda ne kadar derine inebilirsin? Bana dağcılıkla ilgili “Meru” belgeselini hatırlattı. Dağın zirvesine ulaşmaya çalışırlar. Zirveye ulaşmaya çalışırken ölürsen, sanki bir aptalmışsın gibi hoş karşılanmaz. Hayatını asla tehlikeye atmamalısın. Aptal olmamak için kendime hakim olmalıyım, değil mi? Her şeyin zor olduğu ve devam ettiğiniz o tatlı nokta.
İyi bir alkol barına hitap ediyorsunuz – burbon, bira vb. Endişelenmemize gerek var mı?
Bu spor sizi yukarı kaldırır ve sonra kenardan düşürür. Beraber gittiğimde öğrendim. Tamam, normal bir insan gibi olmayı yakalamalıyım, dediğin bu duraklamalar var.
2018’in dondurucu selinde, ilk birkaç milde inmeyi planladığı bir yarışta bunu yaptığında, her şey çok daha tatlıydı. Bu kelimeden nefret etse bile bu galibiyet onun mirası.
Bu yüzyılın Boston Maratonu’nu kazanan tek Amerikalı kadın, kısa süre önce yayınladığı anı kitabı Koşmayı Seçmek’te o yarışı, önceki yılların gelgitlerini ve bir süre tehlikeli bir şekilde uzun süre görmezden geldiği hipertiroidizmle mücadelesini yazıyor. ve 2018’de Hopkinton’da silah çaldığında hala doğruydu.
Pazartesi günü 10. Boston koşusunu yapacak olan 39 yaşındaki Linden, gelecek yıl üçüncü Olimpiyat takımına girmeyi planlıyor. Geçen ay, New York yarı maratonunu en iyi Amerikalı olarak bitirmesinin ertesi günü, hayat ve koşma hakkında konuştu.
Bu röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Ciddi bir durumla uğraşmayarak ve ilaçlara direnerek kendinizi riske atıyorsunuz. Davranışlarınıza bakışınız değişti mi?
Boston Maratonu Bombalamaları
7 haritadan 1.
Bombalamadan kim sorumluydu? Bombalamanın ardından polisle girilen çatışmada öldürülen Dzhokhar Tsarnaev ve ağabeyi Tamerlan saldırıyla suçlandı. Rusya’nın Dağıstan bölgesinde kısa bir süre yaşadıktan sonra on yıl önce aileleriyle Kırgızistan’dan Amerika Birleşik Devletleri’ne gelmişlerdi.
Onları saldırıyı gerçekleştirmeye ne sevk etmiş olabilir? Amerika’ya vardığında, Tamerlane’nin evlat edindiği ülkeyle ilgili hayal kırıklığı arttı. İslam’la yakınlaştı ve 2012’de Dağıstan’da altı ay geçirdi; Analistler, gezinin aşırılık yanlısı görüşleri benimseme ve saldırıyı planlamaya karar verme yolculuğunda çok önemli bir adım olabileceğine inanıyor. Ayrıca küçük erkek kardeşi için bir baba figürü oldu.
Motifleri hakkında ne biliyoruz? Tsarnaev, kendisinin ve Tamerlane’in kısmen, Irak ve Afganistan’daki askeri eylemleri ve ikisinin Müslümanlara karşı daha geniş bir komplo olarak gördükleri nedeniyle ABD’ye saldırmak için motive olduklarını söyledi. Ayrıca başka bir komplodan haberi olmadığını ve Timurlenk ile tek başına hareket ettiğini söyledi.
Saldırıyı nasıl planladınız? Tsarnaev, FBI sorgulayıcılarına kendisinin ve erkek kardeşinin düdüklü tencere bombaları ve diğer ev yapımı patlayıcı cihazları kullanmayı planladıklarını söyledi; Başlangıçta 4 Temmuz’daki intihar saldırılarını düşündüler, ancak sonunda daha erken bir saldırıda karar kıldılar. Yetkililer, bombaların yakınlardaki herkese canlı parçalar fırlatmak ve onları ciddi şekilde sakatlamak için tasarlandığını söyledi.
Genel sağlığınız ve esenliğiniz bence en önemli şey. Şöyleydi: Kendimizi yeniden kalibre etmeliyiz. Profesyonel spor, dünyadaki en sağlıklı şey değildir.
Boston Maratonu sabahı otel odanızda oturur ve oraya birkaç saat sonra bir şampiyon olarak dönebilirseniz hayatınızın çok farklı olabileceğini düşünürdünüz. 2018’i kazanmak hayatınızı değiştirdi mi?
Hala eğlenmek için çalışıyor. Hala aynı yerlerde yaşıyorum ve köpeklere bakıyorum. Ama gönül rahatlığı ve kendi alanımda bir başarı ve ilk etapta profesyonel bir koşucu olmak için anlamlı ve geçerli hissettiren bir katkı yaptığımı hissetmek için, evet. Bu onay, konserlerle dolu bir takvime sahip olmaktan biraz daha önemliydi.
İki Olimpiyat takımına meydan okuduktan ve 2011’de neredeyse Boston’ı kazandıktan sonra bile, her zaman en iyi koşucular arasında bir yabancı gibi hissettiğinizi yazdınız. Her zaman sahtekarlık sendromunuz var mıydı?
Muhtemelen Foot Locker günleriyle başlar. Tüm bu çocuklar birbirlerini tanıyorlar ve üniversiteye ve şampiyonalara gidiyorlar ve sözleşmeleri alacaklar ve ben her zaman bunun eşiğindeydim. Ve bu, koşmanın harika bir yanıydı. Amaç kalabalığın içinde olmak değil, ayrı olmak ve farklı olmaya çalışmaktır. Sporcuları severim. Sadece başka şeyler yapan, beni başka şeyler hakkında eğiten ve eğiten insanlara ilgi duyma eğilimindeyim.
Koşmanın, başarınızdan her zaman sizden daha fazla sorumlu olduğunu düşünenler gibi megaloman koçlarla bir sorunu var mı?
Takımlarda yapısal bir sorun var. Eğitmenlerin kendilerini başarılı kılmak için birçok yolu vardır. Sporcuların kariyerleri vardır. Bu harika bir pazarlama stratejisidir. Hepsi aynı üniformayı giyiyor. Sözcü olan bir eğitmenleri var. Daha büyük bir grupta, başarı şansınız daha yüksektir.
Hasta olduğunuzda, koşucu olmayı bırakırsanız kimliğinizi kaybedeceğinizden endişe ettiniz mi?
Sırada ne olduğunu aramak ve bunu anlamaya çalışmak istemedim. Bir sonraki aşamayı çözebileceğime eminim. Sadece mümkün olduğu kadar uzun süre bağlı kalmak istiyorum çünkü gerçekten eğlenceli.
“Miras” kelimesinden neden nefret ediyorsun?
İçimde bir his var, diğer insanların senin hakkında ne düşünmesini istiyorsun? Başkalarını memnun etmek veya başkaları için belirli bir şey olmak için asla spora katılmadım, spora girmedim veya sporda kalmadım. Uyumsuz kimlik olayına geri dönüyor.
Hâlâ “kötülük” dediğin şeyin peşinde misin?
Bütün oyun bu ve yarış zorlaştığında kuyuda ne kadar derine inebilirsin? Bana dağcılıkla ilgili “Meru” belgeselini hatırlattı. Dağın zirvesine ulaşmaya çalışırlar. Zirveye ulaşmaya çalışırken ölürsen, sanki bir aptalmışsın gibi hoş karşılanmaz. Hayatını asla tehlikeye atmamalısın. Aptal olmamak için kendime hakim olmalıyım, değil mi? Her şeyin zor olduğu ve devam ettiğiniz o tatlı nokta.
İyi bir alkol barına hitap ediyorsunuz – burbon, bira vb. Endişelenmemize gerek var mı?
Bu spor sizi yukarı kaldırır ve sonra kenardan düşürür. Beraber gittiğimde öğrendim. Tamam, normal bir insan gibi olmayı yakalamalıyım, dediğin bu duraklamalar var.