semaver
New member
New York kalabalık olabilir. Chicago hıza sahip olabilir. Ama Boston Maratonu büyük Amerikan yarışıdır.
Vatanseverler Günü olarak adlandırılan yerel bir tatil olan Nisan ayının üçüncü Pazartesi günü yıllık bir parti. Boston görünüşte Amerikan Devrimi’nin başlangıcını kutlarken dünyanın geri kalanı çalışıyor, ama aslında kendisini ve Hopkinton’dan Copley Meydanı’na koşan 30.000 insanı kutluyor.
Koşucuların yaklaşık yüzde 20’si katılımlarını hayır işleri için para toplayarak kazandı, ancak hemen hemen herkes kendi yaş gruplarında koşucuların üst sıralarına yerleştiren zamanlara hak kazanmak zorunda kaldı.
Amatör maratoncu için Boston’a kalifiye olmak, taçlandıran bir başarıdır. Aynı zamanda, ilk 16 mil boyunca çoğunlukla yokuş aşağı olan, kuadriseps kaslarını aldatıcı bir şekilde parçalayan ve ardından sonraki beş mil için çoğunlukla yokuş yukarı olan bir canavar parkuru çalıştırmak için bir fırsat. Yarışın 20. milinde Heartbreak Hill’in zirvesinde, bitişe yaklaşık bir mil kala, Fenway Park’ın dışında Citgo tabelası görünüyor. Çok yakın ve çok uzak görünüyor.
Koşmaya yeni başlayanlar veya daha önce koşmuş ve hala bunda ustalaşmaya çalışanlar için, merkezin kalbine nihai yolculuk için bir kurs rehberi.
otobüs yolculuğu
Boston’u işleten hemen hemen herkes, Boston Common’dan Hopkinton’a giden otobüse biner.
Özellikle sıralama turları ile gelenler için özel bir an. Bunlar sizin insanlarınız; split, interval ve yokuş antrenmanı konusunda en az sizin kadar deli olan insanlar. Çevrenizdeki yabancılarla nerede kalifiye oldukları, en sevdikleri maratonlar ve yarış planları hakkında sohbet edin. Bir kez olsun, sen tuhaf kaçan manyak değilsin.
Dostane şakalar dikkatinizi bariz olandan uzaklaştıracaktır: Bu otobüs yolculuğu oldukça uzundur. Neredeyse bir saat ve geri dönmek için tüm yolu yürümek zorundasın. Bunu düşünmemeye çalış.
Hopkinton Lisesi’ndeki başlangıç köyünden başlangıç çizgisine kısa bir yürüyüş mesafesindedir. Starttan yaklaşık 20-30 dakika önce Main Street’e yapılan o yürüyüş, maraton koşmanın en büyük anlarından biridir.
İnsanlar sizi alkışlamak ve şans dilemek için çimlere çıkıyor. Onlarla göz teması kurun. Acele etmeyin. dalın Onların sıcaklığını ve nezaketini hissedin. Derin ve gerçek. Tek istedikleri harika bir gün geçirmeniz.
Ayrıca, muhafazaların hemen dışında, başlangıç köyünden çıktıktan sonra boşaltmak için size bir şans daha veren yüzlerce portatif tuvalet vardır.
Bu tuvaletlerden barınağınıza kadar en fazla iki dakika var.
Başlangıç
Hepsi sinirli. Bunlar hızlı insanlar. Bunu özellikle yeni başlayanlara göstermek istiyorlar. Özellikle rahatsız edici derecede dar ve keskin bir inişe sahip olan ilk milde sakin kalmaya çalışın. Dürtü, biraz sinir enerjisini yakmak ve hızlı bir şekilde birinci olmaktır. Direnmek.
Erken Şehirler
Bu, herhangi bir maraton için söylenebilir: Anahtar, rahat kalmak, her seferinde bir adım atmak ve şu anda içinde bulunduğunuz mili koşmaktır. Ancak bu hiçbir yerde, acele etme dürtüsünün her yanınızı sardığı Boston’dan daha gerçek olamaz, özellikle koşucular Hopkinton’dan Ashland’a, Framingham’a ve Natick’e, gürültü arasında uzun, sessiz kır yollarının olduğu erken saatlerde. şehirler yapmak.
Dört mil işaretinde küçük bir tepeye dikkat edin. Bu nasıl hissettirdi? bacaklar biraz yorgun mu? Eğer öyleyse, bu bir adım geri atmak isteyebileceğinizin ve işleri aceleye getirmemeyi hatırlayabileceğinizin bir göstergesidir. Bu yarış yavaş kaynayan bir çaydanlık. Kovalamak ve size gelmesine izin vermek arasındaki dengeyi bulun.
Cochituate Gölü
Bir büyük şehir maratonunda 10. milde Cochituate Gölü’nü geçmekten daha güzel bir nokta varsa, lütfen bize bildirin. Yolun her iki tarafında su var, kuş cıvıltıları, ayak sesleri ve ağaçlarda rüzgar. Endorfinler devreye giriyor; ağrı büyük ihtimalle kilometrelerce uzaktadır. Burada yüksek keyfini çıkarın. Bu, çevrenizdeki güzellikler ve bu yerde, bu yarışta, bu anda sahip olduğunuz sağlık mutluluğu için bir şükran anıdır.
çığlık tüneli
İlk düşünce, “Bu ses de ne?” çünkü onu görmeden en az yarım mil ötede duyacaksınız. Yanıt, Wellesley Koleji’ndeki, kalplerini haykırmak ve saygısız pankartlar taşımak için kampüslerinin kenarına gelen ve bazı durumlarda erkeklerden en çok öpücüğü kimin toplayıp geçebileceğini görmek için bir yarışmaya giren iyi insanlardır. kadınlar.
Tam işitme etkisi elde etmek istiyorsanız yolun sağ tarafında kalın. Resmin tamamını görmek istiyorsanız sol tarafta kalın.
Neyi seçerseniz seçin, hepsini aldığınızdan emin olun. Bu gelenek olabildiğince iyi.
Yarım yol ve sonra aşağı aşağı
13.1 mil işareti, tünelden gelen tüm çığlıkların ve Wellesley şehir merkezindeki başka bir gürültülü sahnenin hemen ardından geliyor. Tüm dış uyaranlar göz önüne alındığında, yükselme isteğinin güçlü olacağı başka bir an. Olumsuz. Derin bir nefes al. Newton Lower Falls’ta parkurun sonuna kadar 2,5 millik iyi bir yuvarlanma var.
Evet, bunu ne kadar çabuk bitirirsen, tepeleri aşmaya o kadar çabuk başlayabilirsin. Sabırlı ol. Tepeler yakında orada olacak.
Newton Tepeleri
Dört tane var (ya da kimin saydığına bağlı olarak beş tane). İlki, Boston ve iç banliyölerinin gayri resmi sınırı olan Massachusetts Route 128 üzerinden. Bu, 10 mil kaldığı ve çaydanlıktaki suyun ısınmaya başladığı anlamına gelir. 17 mil işaretini geçtikten hemen sonra, itfaiye istasyonunun virajından sonra, başka bir tepe ve ardından iki tane daha var. Üçüncüsü en zor olanıdır, ancak sonuncusu ünlü olarak Heartbreak Hill olarak anılır. Buradaki kurs boyunca çok su var. onu iç
İşte birçok kez “tepeleri çakmaya” çalışan ama sonunda yalnızca kendilerini çekiçleyen birinden bir ipucu: gerçek tırmanışları kolaylaştırın ve aradaki uzun, düz, engebeli yollara dikkat edin. Eğer istersen orada hız var.
Heartbreak Hill’in zirvesini geçtikten hemen sonra, Fenway Park’taki Green Monster’ın arkasındaki mesafede Citgo tabelasını görebilirsiniz. Bu hedeften uzak değil. Orada yürüyebilirsin.
Brookline’da
Newton’dan gelen tırmanışların üstesinden gelmenin ödülü, Cleveland Circle’a uzun, çoğunlukla yokuş aşağı bir tırmanış. İlk olarak, isterseniz Boston College öğrencileriyle kaldırım kenarında bir bira içebilirsiniz. Kendinizi şımartın ya da tedavi etmeyin, bu inişin en az tırmanışlar kadar, hatta belki daha fazla acı verme olasılığı yüksektir. Bu, ücretini alan neredeyse 16 mil yokuş aşağı. Uyluklarınıza bıçak saplanıyormuş gibi hissedebilirsiniz. Seni uyarmadığımızı söyleme. Etrafa bak. Pek çok insan senin gibi acı çekiyor. Tek çıkış yolu ilerisi.
Tepeden aşağı inip Cleveland Circle’a girerken yola gömülü eski tramvay raylarına dikkat edin. Bu, takılmak ve diş kırmak için iyi bir zaman değil.
Brookline
Çaydanlık henüz ıslık çalmıyor ama su kaynamaya başlıyor. Kalabalık, Beacon Caddesi boyunca her blokta yoğunlaşıyor. Gürültü oluşuyor. Boston seni çağırıyor. koş ona Burada yola çok hafif yokuş aşağı gidiyor. Sonraki üç mil boyunca ilerleme kaydetmeye devam edin ve hemen evinizde olacaksınız.
Boston Maratonu’nun kirli sırrı, parkurların neredeyse hiçbirinin şehir sınırları içinde olmamasıdır. Birkaç mil geriye doğru küçük bir mesafe var ve ardından Brookline’a giden son iki ve daha fazla mil var. önemli değil “Boston” aslında daha çok bir fikir ve bir şekilde hala bir şehirden çok sömürge döneminden kalma bir köy gibi hissettiren ve asla Vatanseverler Günü’nden daha fazla hissetmeyen genişleyen bir metropol bölgesi.
Bir zamanlar uzakta olan Citgo tabelası artık yanınızda. Fenway Park’tan dökülen kalabalığın sevgisini hissedin ve 25 mil civarında son bir önemli tırmanışa hazırlanın. Ardından, maratonun en güzel altı sözünden önce son bir dalış ve final var: “Sağ Hereford’da, sol Boylston’da.”
Bitiş çizgisi 600 metre önümüzde.
Sprint. Dans. Bağırmak. Yanındaki koşucuya yumruğunla vur. 10 yıl önce burada olanları hatırlamak için Marathon Sports’un yanından geçerken bir dakikanızı ayırın. Şimdi yukarı bak ve kameraya gülümse.
Resmi olarak Boston Strong’sun.
Vatanseverler Günü olarak adlandırılan yerel bir tatil olan Nisan ayının üçüncü Pazartesi günü yıllık bir parti. Boston görünüşte Amerikan Devrimi’nin başlangıcını kutlarken dünyanın geri kalanı çalışıyor, ama aslında kendisini ve Hopkinton’dan Copley Meydanı’na koşan 30.000 insanı kutluyor.
Koşucuların yaklaşık yüzde 20’si katılımlarını hayır işleri için para toplayarak kazandı, ancak hemen hemen herkes kendi yaş gruplarında koşucuların üst sıralarına yerleştiren zamanlara hak kazanmak zorunda kaldı.
Amatör maratoncu için Boston’a kalifiye olmak, taçlandıran bir başarıdır. Aynı zamanda, ilk 16 mil boyunca çoğunlukla yokuş aşağı olan, kuadriseps kaslarını aldatıcı bir şekilde parçalayan ve ardından sonraki beş mil için çoğunlukla yokuş yukarı olan bir canavar parkuru çalıştırmak için bir fırsat. Yarışın 20. milinde Heartbreak Hill’in zirvesinde, bitişe yaklaşık bir mil kala, Fenway Park’ın dışında Citgo tabelası görünüyor. Çok yakın ve çok uzak görünüyor.
Koşmaya yeni başlayanlar veya daha önce koşmuş ve hala bunda ustalaşmaya çalışanlar için, merkezin kalbine nihai yolculuk için bir kurs rehberi.
otobüs yolculuğu
Boston’u işleten hemen hemen herkes, Boston Common’dan Hopkinton’a giden otobüse biner.
Özellikle sıralama turları ile gelenler için özel bir an. Bunlar sizin insanlarınız; split, interval ve yokuş antrenmanı konusunda en az sizin kadar deli olan insanlar. Çevrenizdeki yabancılarla nerede kalifiye oldukları, en sevdikleri maratonlar ve yarış planları hakkında sohbet edin. Bir kez olsun, sen tuhaf kaçan manyak değilsin.
Dostane şakalar dikkatinizi bariz olandan uzaklaştıracaktır: Bu otobüs yolculuğu oldukça uzundur. Neredeyse bir saat ve geri dönmek için tüm yolu yürümek zorundasın. Bunu düşünmemeye çalış.
Hopkinton Lisesi’ndeki başlangıç köyünden başlangıç çizgisine kısa bir yürüyüş mesafesindedir. Starttan yaklaşık 20-30 dakika önce Main Street’e yapılan o yürüyüş, maraton koşmanın en büyük anlarından biridir.
İnsanlar sizi alkışlamak ve şans dilemek için çimlere çıkıyor. Onlarla göz teması kurun. Acele etmeyin. dalın Onların sıcaklığını ve nezaketini hissedin. Derin ve gerçek. Tek istedikleri harika bir gün geçirmeniz.
Ayrıca, muhafazaların hemen dışında, başlangıç köyünden çıktıktan sonra boşaltmak için size bir şans daha veren yüzlerce portatif tuvalet vardır.
Bu tuvaletlerden barınağınıza kadar en fazla iki dakika var.
Başlangıç
Hepsi sinirli. Bunlar hızlı insanlar. Bunu özellikle yeni başlayanlara göstermek istiyorlar. Özellikle rahatsız edici derecede dar ve keskin bir inişe sahip olan ilk milde sakin kalmaya çalışın. Dürtü, biraz sinir enerjisini yakmak ve hızlı bir şekilde birinci olmaktır. Direnmek.
Erken Şehirler
Bu, herhangi bir maraton için söylenebilir: Anahtar, rahat kalmak, her seferinde bir adım atmak ve şu anda içinde bulunduğunuz mili koşmaktır. Ancak bu hiçbir yerde, acele etme dürtüsünün her yanınızı sardığı Boston’dan daha gerçek olamaz, özellikle koşucular Hopkinton’dan Ashland’a, Framingham’a ve Natick’e, gürültü arasında uzun, sessiz kır yollarının olduğu erken saatlerde. şehirler yapmak.
Dört mil işaretinde küçük bir tepeye dikkat edin. Bu nasıl hissettirdi? bacaklar biraz yorgun mu? Eğer öyleyse, bu bir adım geri atmak isteyebileceğinizin ve işleri aceleye getirmemeyi hatırlayabileceğinizin bir göstergesidir. Bu yarış yavaş kaynayan bir çaydanlık. Kovalamak ve size gelmesine izin vermek arasındaki dengeyi bulun.
Cochituate Gölü
Bir büyük şehir maratonunda 10. milde Cochituate Gölü’nü geçmekten daha güzel bir nokta varsa, lütfen bize bildirin. Yolun her iki tarafında su var, kuş cıvıltıları, ayak sesleri ve ağaçlarda rüzgar. Endorfinler devreye giriyor; ağrı büyük ihtimalle kilometrelerce uzaktadır. Burada yüksek keyfini çıkarın. Bu, çevrenizdeki güzellikler ve bu yerde, bu yarışta, bu anda sahip olduğunuz sağlık mutluluğu için bir şükran anıdır.
çığlık tüneli
İlk düşünce, “Bu ses de ne?” çünkü onu görmeden en az yarım mil ötede duyacaksınız. Yanıt, Wellesley Koleji’ndeki, kalplerini haykırmak ve saygısız pankartlar taşımak için kampüslerinin kenarına gelen ve bazı durumlarda erkeklerden en çok öpücüğü kimin toplayıp geçebileceğini görmek için bir yarışmaya giren iyi insanlardır. kadınlar.
Tam işitme etkisi elde etmek istiyorsanız yolun sağ tarafında kalın. Resmin tamamını görmek istiyorsanız sol tarafta kalın.
Neyi seçerseniz seçin, hepsini aldığınızdan emin olun. Bu gelenek olabildiğince iyi.
Yarım yol ve sonra aşağı aşağı
13.1 mil işareti, tünelden gelen tüm çığlıkların ve Wellesley şehir merkezindeki başka bir gürültülü sahnenin hemen ardından geliyor. Tüm dış uyaranlar göz önüne alındığında, yükselme isteğinin güçlü olacağı başka bir an. Olumsuz. Derin bir nefes al. Newton Lower Falls’ta parkurun sonuna kadar 2,5 millik iyi bir yuvarlanma var.
Evet, bunu ne kadar çabuk bitirirsen, tepeleri aşmaya o kadar çabuk başlayabilirsin. Sabırlı ol. Tepeler yakında orada olacak.
Newton Tepeleri
Dört tane var (ya da kimin saydığına bağlı olarak beş tane). İlki, Boston ve iç banliyölerinin gayri resmi sınırı olan Massachusetts Route 128 üzerinden. Bu, 10 mil kaldığı ve çaydanlıktaki suyun ısınmaya başladığı anlamına gelir. 17 mil işaretini geçtikten hemen sonra, itfaiye istasyonunun virajından sonra, başka bir tepe ve ardından iki tane daha var. Üçüncüsü en zor olanıdır, ancak sonuncusu ünlü olarak Heartbreak Hill olarak anılır. Buradaki kurs boyunca çok su var. onu iç
İşte birçok kez “tepeleri çakmaya” çalışan ama sonunda yalnızca kendilerini çekiçleyen birinden bir ipucu: gerçek tırmanışları kolaylaştırın ve aradaki uzun, düz, engebeli yollara dikkat edin. Eğer istersen orada hız var.
Heartbreak Hill’in zirvesini geçtikten hemen sonra, Fenway Park’taki Green Monster’ın arkasındaki mesafede Citgo tabelasını görebilirsiniz. Bu hedeften uzak değil. Orada yürüyebilirsin.
Brookline’da
Newton’dan gelen tırmanışların üstesinden gelmenin ödülü, Cleveland Circle’a uzun, çoğunlukla yokuş aşağı bir tırmanış. İlk olarak, isterseniz Boston College öğrencileriyle kaldırım kenarında bir bira içebilirsiniz. Kendinizi şımartın ya da tedavi etmeyin, bu inişin en az tırmanışlar kadar, hatta belki daha fazla acı verme olasılığı yüksektir. Bu, ücretini alan neredeyse 16 mil yokuş aşağı. Uyluklarınıza bıçak saplanıyormuş gibi hissedebilirsiniz. Seni uyarmadığımızı söyleme. Etrafa bak. Pek çok insan senin gibi acı çekiyor. Tek çıkış yolu ilerisi.
Tepeden aşağı inip Cleveland Circle’a girerken yola gömülü eski tramvay raylarına dikkat edin. Bu, takılmak ve diş kırmak için iyi bir zaman değil.
Brookline
Çaydanlık henüz ıslık çalmıyor ama su kaynamaya başlıyor. Kalabalık, Beacon Caddesi boyunca her blokta yoğunlaşıyor. Gürültü oluşuyor. Boston seni çağırıyor. koş ona Burada yola çok hafif yokuş aşağı gidiyor. Sonraki üç mil boyunca ilerleme kaydetmeye devam edin ve hemen evinizde olacaksınız.
Boston Maratonu’nun kirli sırrı, parkurların neredeyse hiçbirinin şehir sınırları içinde olmamasıdır. Birkaç mil geriye doğru küçük bir mesafe var ve ardından Brookline’a giden son iki ve daha fazla mil var. önemli değil “Boston” aslında daha çok bir fikir ve bir şekilde hala bir şehirden çok sömürge döneminden kalma bir köy gibi hissettiren ve asla Vatanseverler Günü’nden daha fazla hissetmeyen genişleyen bir metropol bölgesi.
Bir zamanlar uzakta olan Citgo tabelası artık yanınızda. Fenway Park’tan dökülen kalabalığın sevgisini hissedin ve 25 mil civarında son bir önemli tırmanışa hazırlanın. Ardından, maratonun en güzel altı sözünden önce son bir dalış ve final var: “Sağ Hereford’da, sol Boylston’da.”
Bitiş çizgisi 600 metre önümüzde.
Sprint. Dans. Bağırmak. Yanındaki koşucuya yumruğunla vur. 10 yıl önce burada olanları hatırlamak için Marathon Sports’un yanından geçerken bir dakikanızı ayırın. Şimdi yukarı bak ve kameraya gülümse.
Resmi olarak Boston Strong’sun.